Hardlopen, daar raken we niet over uitgepraat! (5)

Tijdens een dinsdagavondtraining vroeg Geert, the godfather van dit veelgeprezen en veelgelezen weblog, of ik het leuk zou vinden om 1 keer per maand een stuksken te schrijven voor zijn blog. Wel nu, dit vind ik natuurlijk best leuk, want ik mag graag schrijven. Ik mag echter ook graag interessant doen over mijn drukke bestaan: hardlopen natuurlijk, maar ook een gezin met 5 jongens, een eigen zaak, leider van de F10, muziek maken, teveel om op te noemen... typisch gevalletje van “so much to do, so little time”.  

Maar ondanks al deze mooie bezigheden wil ik graag proberen om in de verloren uurtjes wat onderhoudends te schrijven over de hardloopsport en al haar bijkomende facetten. Nu zijn mijn hardloopprestaties zeer bescheiden, dus verwacht geen spannende verslagen van topprestaties. Ik zoek het meer in de beschouwende sferen!

De vraag is natuurlijk of ik elke maand iets beschouwends, boeiends, grappigs of ontroerends weet te verzinnen. Ik heb groot respect voor mijn collega-columnist Erwin Wamelink: elke week opnieuw presteert hij het om een mooi stukje via dit podium met ons te delen. Om inspiratie op te doen reist hij inmiddels de halve wereld rond, maar toch...petje af!

Schrijven onder enige druk...ik ken het een beetje. In de jaren 90, toen bands als Boh Foi Toch furore maakten, speelde ik ook in een bandje dat z'n eigen nummers in het dialect schreef en speelde. Met de trekzak veur de boek speelden we op menig feest en partij. En wie kent ze niet, die kneiters van hits die we in vele zalen gespeeld hebben: Deerntj'n van de Hoart, De Heuibargblues en niet te vergeten Wies mien een plek! Op verzoek, en na een paar pilsjes, wil ik ze allicht voor u zingen.

Ik was altijd op zoek naar onderwerpen waarover ik een liedje kon schrijven, want het repertoire moest natuurlijk wel steeds opgefrist worden. En natuurlijk gingen de liedjes vaak over de liefde en het vrouwelijk schoon. Bij gebrek aan inspiratie ben ik wel eens met een lief meisje "brommers wezzen kieken" om toch maar die noodzakelijke Muze op te roepen. Heeft een gevoelig liedje opgeleverd, maar ook een gebroken hart...

Zover wil ik tegenwoordig natuurlijk niet meer gaan! Die rock & roll-tijd ligt toch wel achter me en mijn hart kan niet te vaak breken natuurlijk. Dus ik wil een nieuwigheidje introduceren; daarbij heb ik u als lezer nodig!

Ik wil een interactief facet aan deze maandelijkse column toevoegen. Er valt natuurlijk veel te schrijven over de mooie hardloopsport. Bladen als Runner’s World en Losse Veter weten hun bladen steeds weer te vullen met interessante info: Hardlopen en kleding, hardlopen en voeding, trainingstips, over dat soort zaken. En over dat soort zaken zult u mij niet zoveel horen. Er zijn zoveel onderwerpen te bedenken waarover geschreven kan worden, want we raken maar niet uitgepraat over onze mooie sport. Maar misschien heeft u een onderwerp waar u graag een “stukje” over wilt lezen. Dus, wilt u een niet-wetenschappelijke, ongefundeerde mening over een hardloop-icoon, over hardlopen en drank, hardlopen en sex, onontdekte plekjes rondom Aalten, of heel iets anders…vraag het uw columnist!

Ik zie er naar uit om samen met u van de hardloopsport een nog mooiere belevenis te maken!

Sportieve groet,

Rinke ter Haar, uw columnist

Alle gepubliceerde artikelen van Rinke staan rechts op deze site in de categorie Rinke ter Haar. Hier kun je de vorige stukjes nog eens rustig doorlezen.