Column: Erwin’s zin en onzin - deel 92

Als zigeuners door Europa

Op iedere hoek van de straat kijken de hangjongeren ons met ijzige blikken aan. Een enkeling mompelt iets in het Italiaans als we passeren. Een vriendelijke jongen kijkt vluchtig om zich heen wanneer hij ons hasjiesj probeert aan te smeren. Bij ons zakt langzaam de moed in de schoenen. In de achterbuurten van Turijn zijn we op zoek naar een slaapplaats. Een paar minuten terug kregen we bericht van het door ons geboekte hostel: we hebben toch geen plek voor jullie. Naar veel bellen en rondvragen belanden we in een 1-sterrenhotel. Waarom dit hotel die ster heeft is mij een raadsel. De portier kijkt de hele avond filmpjes over de gruweldaden van de IS-strijders, WC-brillen ontbreken en de groene plekken op de muur zitten er ook niet uit luxe. Na dat ik mezelf heb opgesloten in de badkamer, moest ik de deur als een American  Football-speler forceren. Hoewel er een aantal plintjes afbraken, heb ik mezelf kunnen bevrijden. Als ook nog blijkt dat onze 'finale-bestemming' Barcelona door de hoge reiskosten niet te bereiken is, is er officieel sprake van een kutdag!

Dit is trouwens onze eerste tegenslag. Na een flitsbezoek aan Berlijn zijn we doorgereisd naar het prachtige Praag. Vanaf verschillende plaatsen heb je een fabelachtig uitzicht over de Tsjechische hoofdstad. Vanuit Praag zijn we op de nachttrein naar Polen gesprongen. Een oncomfortabel maar gezellig vervoersmiddel. Met zes personen word je in een hokje van enkele vierkante meters gedropt. In alle vroegte rijdt de trein het station van Krakau binnen. Voordat wij deze stad gaan bewonderen, pakken we een busje naar Auschwitz. Het kippenvel-gehalte is hoog tijdens de rondleiding. Tijdens de rondleiding hoorde ik een jongen zeggen: "En dan zeuren wij al als we 10 minuten geen wifi hebben." Natuurlijk is dat een scheve vergelijking maar ik vond het wel een alles omvattende opmerking.

Nou, in het kort de rest van ons avontuur. Na Krakau zijn we naar het sprookjesachtige Wenen gegaan. Dit is misschien wel de mooiste stad die ik ooit bezocht heb. Op onze route naar Venetië zijn we nog even gestopt in het in de bergen gelegen Klagenfurt. Een aanrader mocht je ooit naar de Oostenrijkse Alpen gaan. Na ons verblijf in het verbluffende maar snikhete Venetië, zijn we aanbeland op onze huidige bestemming: Turijn.

Zoals je kunt lezen hebben we al behoorlijk wat reiskilometers op de teller staan. Nu Barcelona definitief van onze route is geschrapt gaan we op zoek naar een aantal schitterende alternatieven. Zwitserland staat bij ons beiden bovenaan het verlanglijstje en voor de rest zien we het wel. Her is echt een feest om een paar weken als zigeuners door Europa te trekken!

Arrivederci!!

Ps. excuus voor het onsamenhangende verhaal; haastige spoed is....