Geweldige prestatie Angelique Vrijdag op hele Triathlon van Almere

Angelique Vrijdag op haar laatste onderdeel, de Marathon

September 2021. Mijn eerste halve triatlon in Almere. Eigenlijk zou mijn eerste halve triatlon in Hoorn zijn in juni 2020, maar we weten allemaal waarom deze niet door is gegaan. Deze werd door geschoven naar juni 2021, maar ik had niet het idee dat dit dan zou doorgaan. En dat was uiteindelijk ook zo. Het werd weer verplaatst, nu naar september 2021. Ik had me inmiddels ingeschreven voor een halve triatlon in Almere.

Ik ging zonder verwachtingen naar Almere en uiteindelijk ging dit redelijk goed. Tijd van 5:54:42 niet ontevreden mee. Stiekem begon het toch ook een beetje te kriebelen, zou ik een keer een hele triatlon gaan doen. Zou ik dat kunnen? Mijn trainingsmaatjes gaven me een zetje in de goede richting door aan te geven dat ik dat wel zou kunnen (Mirjam en Bianca bedankt). Dus toch maar opgeven voor de hele triatlon in Almere op 10 september 2022.

Nu uitzoeken hoe en wat qua schema. En uiteindelijk contact gezocht met Evert Scheltinga. Toch niet de minste in de triatlon wereld. Kort intakegesprekje gehad en besloten om 1 januari 2022 te beginnen met het schema.

Net voor Kerst 2021 komt de vraag of ik mee wil doen met een nog op te richten triatlon dames team van Woest sport Borculo. Dit leek me helemaal geweldig, maar ik vraag me af of ik daar goed genoeg voor ben, en qua timing misschien ook niet helemaal handig. Overleg gehad met Evert, en besloten om deel te nemen. We zijn met voldoende dames, dus een keertje een wedstrijd overslaan moet dan kunnen.

Op 1 januari begonnen met het schema van Evert. Fijn om met een schema te kunnen trainen, zeker de pittige interval op de fiets, die heb ik zeker nodig om een betere fietser te kunnen worden. Door persoonlijke omstandigheden was het eerste kwartaal van 2022 erg zwaar, ziekte bij een naaste maakte het trainen soms zwaar maar aan de andere kant gaf het ook weer afleiding. Vaak getwijfeld of ik hier wel me door moest gaan. Maar Jeroen gaf me toch steeds weer een zetje in de juiste richting.

Half mei hebben we als dames team de eerste wedstrijd in Enschede, een team time trial (1/8 afstand). We zijn als team de hele wedstrijd bij elkaar gebleven en hand in hand de finishlijn over. Echt even een kippenvel moment. En zonder samen getraind te hebben als team, zijn we toch 6e van de 16 teams in onze divisie geworden. Toch best een mooi resultaat.

De tweede wedstrijd met het team is in Groningen vier weken later, dit is een OD afstand (zwemmen 1,5 km, fietsen 45 km en lopen 10,5 km). De wissel van het water naar het fietsen ging niet soepel, kramp in de bovenbenen, en probeer dan maar eens schoenen aan te doen. Mijn totale tijd hier was 2:57:31. Tevreden mee, meer zat er niet in.

26 juni was mijn 2e halve triathlon, de Ironman 70.3 in Hoorn. Zwemmen was drama, wat een golven, soms bijna eng. Fietsen was goed te doen, en lopen gingen prima. Mede dankzij het schema van Evert maar zeker ook door de gezamenlijke trainingen met André Bleumink ben ik een stuk sneller geworden in het lopen. En met een totaal tijd van 5:38:17 ben ik best tevreden en vijfde in mijn age group.

Een periode van intensief trainen volgt. De trainingen zijn leuk en afwisselend. Maar alle trainingen alleen is soms wel eens lastig. Vijf weken voor Almere raak ik geblesseerd, na een flinke val tijdens het lopen. Na 2 weken naar de huisart, en hij geeft aan dat ik een rib flink gekneusd heb of misschien gebroken. Voor de behandeling maakt het niets uit, er is geen behandeling voor. Gewoon afwachten of het minder wordt. Maar zwemmen gaat nu niet lukken en ook lopen is pijnlijk. 2 weken voor de wedstrijd weer gezwommen, het gaat wel, maar niet geheel pijnvrij. En of het dan nog niet genoeg wordt ik de maandag voor de wedstrijd grieperig, hoofdpijn, keelpijn en verkouden. Toen dacht ik, laat maar, ik blijf thuis. Dat gaat niet meer wat worden. Ik wordt er een beetje verdrietig van. 8 maanden getraind, en dan toch niet kunnen starten. Ik besluit toch te gaan en zie wel hoe het loopt.

Op vrijdag vertrekken we naar Almere om de fiets in te checken. Spullen op de plaats en dan lekker ergens eten. Zaterdagmorgen gaat de wekker al vroeg, maar van slapen kwam toch niet veel, flink zenuwachtig. Zwemmen is een massa start, niet echt optimaal. Na ongeveer 3 km begin ik mijn rib wel weer iets te voelen, maar het is nog te doen. Tijdens de eerste wissel al kramp gevoel. Naar de fiets en met de fiets aan de hand naar de start streep, het is een behoorlijk stuk op de fietsschoenen. Eerste ronde fietsen gaat redelijk goed, het is druk op het parcours, maar dat vind ik wel fijn. De tweede ronde lijkt er voor mijn gevoel veel meer wind te staan. Dat wordt later ook wel bevestigd door mede lange afstand triatleten. Dan nog lopen, dat is er één om snel te vergeten. Steeds weer kramp in mijn linker bovenbeen. Maar de aanmoedigen van Jeroen en alle anderen waren geweldig. Dat helpt mij er echt doorheen. Uiteindelijk na 12,5 uur kom ik over de finishlijn. Wat ben ik blij dat ik het gehaald heb.

 Angelique Vrijdag