De maximale hartslag wordt veel gebruikt als uitgangspunt
voor het berekenen van hartslagzones voor het hardlopen. Je komt de term maximale hartslag dan ook vaak tegen in gebruiksaanwijzingen
van hartslagmeters en artikelen over training. Helaas is de informatie vaak
niet juist en wordt de hardloper op het verkeerde been gezet omtrent zijn/haar
maximale hartslag. De grootste en meest voorkomende misvatting is de verkeerde
interpretatie van de relatie tussen maximale hartslag en leeftijd.
Maximale hartslag en leeftijd
Vaak wordt genoemd dat de maximale hartslag uit te rekenen
is op basis van de leeftijd. De meest gebruikte regel is dat de maximale hartslag
gelijk is aan het getal 220 min de leeftijd in jaren. Deze regel is juist, maar slechts geldig voor de gemiddelde
maximale hartslag van bijvoorbeeld 300 hardlopers van dezelfde leeftijd,
bijvoorbeeld 42 jaar. Dat wil echter niet zeggen dat al die 300 lopers een
maximale hartslag hebben van 220 – 42 = 178. Onder de 300 lopers zullen
personen zijn met een maximale hartslag van 178 maar ook van 158 en 198.
De regel maximale hartslag = 220 – leeftijd, is dus onbruikbaar om de maximale hartslag voor een individuele hardloper te berekenen en geeft alleen maar aan wat de gemiddelde hartslag voor grote groepen van mensen met dezelfde leeftijd is. Dit geldt ook voor alle afgeleide of hierop lijkende formules waarin bijvoorbeeld onderscheid gemaakt wordt tussen mannen en vrouwen. De regel is op zich juist maar wordt dus verkeerd gebruikt!
Maximale hartslag en hartslagzones
Hartslagzones worden vaak berekend met de maximale hartslag
als uitgangspunt. Hierdoor werkt een fout in de maximale hartslag door in de
hartslagzones. Als hardloper herken je dit doordat de hartslagzones niet goed
aanvoelen. Het is dan in extreme gevallen gewoonweg onmogelijk om met de
berekende hartslagzones te hardlopen omdat deze veel te hoog of te laag zijn.
Maximale hartslag en hartslagmeters
Bij veel hartslagmeters is het mogelijk om de geboortedatum
en/of leeftijd in te voeren. Hiermee kan de hartslagmeter dan automatisch
hartslagzones bepalen waarmee het beste getraind kan worden. Bij deze
berekening wordt in het geheugen van de hartslagmeter eerst de maximale
hartslag bepaalt op basis van de leeftijd. Het gevolg is wederom een
waarschijnlijke fout in de hartslagzones.
Ouder worden en de maximale hartslag
De regel om de maximale hartslag te bepalen maximale hartslag = 220 – leeftijd geeft aan dat de maximale
hartslag daalt met het ouder worden. Wederom geldt dit echter alleen voor de
gemiddelde maximale hartslag van grote groepen van mensen met dezelfde
leeftijd. Een grote groep bestaande uit bijvoorbeeld 3000 mensen van 30 jaar
zullen over 10 jaar, als groep, een gemiddelde maximale hartslag hebben die 10
slagen per minuut lager ligt dan nu.
Nu is de gemiddelde maximale hartslag van de groep 220 – 30
=190. Over 10 jaar zal dat 220 – 40 = 180 zijn.
Individuen uit deze groep kunnen echter over 10 jaar nog
steeds dezelfde maximale hartslag als nu kunnen hebben. Uit onderzoek blijkt
dat het mogelijk is dat sporters gedurende langere tijd (bijvoorbeeld 30 jaar)
dezelfde maximale hartslag houden. Hierin blijkt de mate van training een grote
rol te spelen. Hoe meer en intensiever de training is en blijft in de loop der
tijd, des te minder daalt de maximale hartslag.
Conclusie
De regel die voorschrijft dat de maximale hartslag gelijk is
aan 220 minus de leeftijd in jaren, geldt alleen voor het groepsgemiddelde van
de maximale hartslag van grote groepen mensen. De regel is onbruikbaar om de
maximale hartslag te bepalen bij individuele sporters.
Het gebruik van de genoemde rekenregel leidt tot fouten in
de berekende hartslagzones. Ook als de zones worden berekend door een
hartslagmeter.
Dit geldt ook voor afgeleide en verfijningen van deze
rekenregel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten