Frank, Maarten en Wim begeleiden me op het laatste gedeelte van de Marathon
Estinea, een werkgever waar beweging inzit, dat had de kop boven dit artikel kunnen zijn. Aan het eind van het jaar 2009 komt voor het eerst ter sprake om met onze werkgever mee te doen aan de Estafette Marathon van Enschede. Er worden twee teams van zes personen gemaakt die bijna van gelijke sterkte zijn en in de voorbereiding wordt er een aantal keren gezamenlijk getraind. Sommige atleten hebben nog bijna nooit de hardloopschoenen aangehad maar de vorderingen die ze maken zijn al snel zichtbaar.
Op de dag zelf vertrekken we met de Estinea auto om 8.15 uur uit Aalten. We halen Monique in Lichtenvoorde op en komen ruim op tijd bij het Saxion aan. De meeste anderen zijn er ook al en na het maken van een groepsfoto en het aannemen van een lunchpakket gaat iedereen zijn eigen weg. Ik moet de laatste 8.195 meter lopen en voor mijn gevoel zal dat ergens tussen 14.00 en 15.00 uur zijn. Ik ga met enkele anderen richting de start van de marathon om mijn clubgenoten Gerrit, Henk en Eric alle succes te wensen voor de marathon die ze vandaag gaan lopen.
Het weer is bijzonder mooi om te gaan kijken maar om te lopen mag het wel 10 graden koeler zijn. Na de start van de lange afstand loop ik door naar mijn startvak en hier kan ik de deelnemers aan de marathon vier keer voorbij zien komen. Het is dus een mooie plaats om de dag door te komen. Ik maak wat foto’s, praat wat met andere atleten en zie een aantal bekenden voorbij komen. Maar wat zien sommigen er al uit en ze zijn nog maar op een derde gedeelte van de wedstrijd. Het water is niet aan te slepen en ik deel heel wat sponzen uit aan de lopers, wat erg gewaardeerd wordt. Ongeveer een uur later beginnen de eerste politieauto’s en ambulances met loeiende sirenes langs te komen en dit gaat hierna eigenlijk constant zo door. Het doet me steeds meer denken aan de marathon van Rotterdam in 2007 waar het ook ineens zo warm werd en het lijkt wel of het nog steeds warmer wordt.
Ik heb me zelf intussen al voorgenomen dat ik er een goede trainingsloop van ga maken en dat ik niet op een paar minuten ga kijken. In de verte komt Maarten aanlopen en hij geeft het lintje over aan Petra, de laatste loopster van de eerste groep van Estinea is weg. Ruim 10 minuten later komt Frank eraan en dan mag ik ook eindelijk gaan. Ik moet de lange rechte wat saaie Gronauseweg naar Glanerbrug lopen maar in het dorp zelf hebben de inwoners er alles aangedaan om de lopers het naar de zin te maken. Veel belangstelling en enthousiaste mensen die drinken en sponzen staan uit te delen. Iedere loper krijgt het applaus dat hij of zij verdiend en ik loop onder verschillende tuinsproeiers door, wat een heerlijke afkoeling geeft.
Ook krijg ik verschillende opmerkingen onderweg te horen. Die heeft zijn marathon ten minste goed ingedeeld is er één van want ik haal tientallen mensen in. Geen wonder dat ik veel fitter oog omdat ik net ben begonnen en de meesten er daar al ruim 37 kilometer op hebben zitten. Net buiten het dorp haal ik mijn ex-clubgenoten Petra en Jet in en even later mijn collega Petra. Op mijn vraag hoe het gaat antwoordt ze van goed, die komt er dus wel.
In Enschede zelf staan Maarten, Frank en Wim me op te wachten en de laatste 250 meter lopen we gezamenlijk met de vlag van Estinea op het parcours. Thuis voor de buis zien ze ons binnenkomen en de verslaggever van TV Oost becommentarieerd het met "alsof de Olympische vlag naar de volgende bestemming gebracht moet worden". Een stukje gratis reclame voor onze werkgever is natuurlijk nooit weg! De andere atleten van Estinea staan ons aan te moedigen en na afloop hebben we nog een uurtje zitten napraten bij het eetcafe Sam Sam op de Markt in Enschede. Genietend van een heerlijk biertje en een lekker broodje warme beenham, hoor en zie ik dat iedereen trots is op zijn of haar prestatie. Mijn team blijkt uiteindelijk 4:06:22 over de afstand gedaan te hebben terwijl het andere team er enkele minuten langer over doet (4:10:41).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten