Gemakkelijk gaat het niet |
Aan de elfde
Koopman Bergrun (voorheen de Zomeravondloop) doen bij de langste afstand van
7,5 kilometer 112 atleten mee. Dat is opnieuw een recorddeelname voor de
organisatie, die deze keer voor een spectaculair parcours heeft gekozen met start
en finish bovenop de 25 meter hoge heuvel. Hoewel de temperatuur onder tropische
waarden is gedaald, hebben veel deelnemers het erg zwaar door het drukkende
weer in combinatie met de vijf slopende beklimmingen.
Dit is één van
de weinige wedstrijden waar ik altijd een beetje tegen op kan zien. Het is vaak
de eerste wedstrijd na mijn vakantie en daarnaast ben ik ook geen klimmer. Direct
na afloop van de wedstrijd ben ik wel altijd blij dat ik mee heb gedaan maar ook
dat ik er weer een jaar vanaf ben. Toch is het een schitterende wedstrijd met 5
afdalingen en beklimmingen. Misschien is het goed dat de organisatie er over na
denkt om ook een wedstrijd over drie ronden op het programma te zetten voor de iets
minder getrainden?
Als we aan komen
rijden valt het direct al op dat er dit jaar een weiland is afgezet om de auto’s
te parkeren en dat ook de inschrijving bovenop de bult is. Ik vind het zelf een
prima verbetering ten opzichte van de andere jaren en deze reactie heb ik meer
gehoord. Na de start vliegen de lopers me aan alle kanten voorbij en wordt er
door sommige atleten een aanzienlijke snelheid behaald, als na ruim honderd
meter gelijk al de eerste afdaling begint.
Als we voor de
eerste weer boven op de voormalige vuilnisbelt komen, staan er veel mensen ons
aan te moedigen en begint voor mij gelijk het aftellen. Nog maar vier keer de
beklimming die vooral aan het begin en aan het eind van de bult er in hakt. Ik
kan de ronden allemaal rond de 7 minuten houden maar de laatste ronde doe ik er
toch iets langer over. De gehele wedstrijd loop ik in de buurt bij Cindy Brusse
en Gerrit Heersink, al kan laatstgenoemde er in de laatste kilometer nog een
aardige versnelling uit gooien.
Door enkele
lopers wordt ik zelfs op een ronde gezet al lukt dat Bram gelukkig (nog) niet.
Als ik over de finish kom, zie ik tot mijn verbazing dat Tom, die aan alle elf
edities nog heeft mee gedaan, maar ruim een half minuutje achter me zit. Hij
heeft knap gelopen en heeft nog niet vaak zo dicht achter me gezeten. Er wordt
gelijk een scherpe opmerking door hem geplaatst of ik nu hier ook al foto’s onder de wedstrijd heb gemaakt? Dat is toch echt niet zo maar veel harder kan
ik op dit moment ook niet!
Bram 30.41
minuten - 8e plaats, Geert 35,33 minuten - 47e plaats, Tom
36,08 - 53e plaats (foto's Jan te Brake)
Bram |
Tom |
2 opmerkingen:
Ooit gaat dit mij ook overkomen Geert dat ik door mijn zoon misschien ook door Thom voorbij gelopen wordt. Geen schande ....
Was het niet 7,6 km?
Een reactie posten