Alternatieve hardloopmuziek (16)

GRIHM, Schiller’s Request 2014

Net zoals menig lezer van dit sympathieke blog mag ik graag een eindje rennen. Even de kop los, alleen, of met m’n maatje of bij de club. Ik merk dat ik, sinds ik wat serieuzer hardloop, in allerlei zaken een soort van “hardloop-thema” zie. Herkent u dat gevoel? Als u het ANWB-bord “Winterswijk 11 km” ziet, denkt u dan ook dat u dat rennend ook wel aan zou durven? Gaat het bij u ook jeuken als u in een mooie omgeving rijdt met auto of trein, en u ziet een paadje, bos, slootkant dat er om smeekt om be-rend te worden? Of als u Van Persie ziet voetballen, denkt u dan, net als ik, dat hij wel eens een hele goede hardloper zou kunnen zijn? Als ik in de Albert Heijn achter een slanke dame sta, vraag ik me stiekem af hoe het zal lijken als ze in een strakke tight door het Lohuisbos huppelt… Herkent u dat?

Misschien wist u het, maar naast het rennen mag ik ook graag een fijn stuksken muziek maken. Samen met mijn muziekvrienden van GRIHM (Geert – Rinke – Ida – Herman – Martijn) zijn we aan het oefenen voor een avondje Schiller’s Request. Vorig jaar hebben we dit ook mogen doen, en dat smaakte naar meer! (Nu draagt AVA ’70 Serieus Request een warm hart toe, dus een beetje reclame mag wel: we spelen zondagavond 20 december 21.00 uur in Oerkroeg Schiller. Komt allen een geeft gul!)

               

We hebben een fijne selectie nummers uitgezocht die we voor het goede doel ten gehore gaan brengen. En, u voelt ‘em al aankomen, in deze muziekkeuze herken ik ook allerlei hardloop-associaties! Zo spelen we met veel liefde “Susie Q” van Creedence Clearwater Revival:  “Oh Susie Q, I like the way you walk…” Ik zie dan al die AVA-gazelles voor me: natuurlijk mijn eigen gracieuze Christel, maar ook een Inez, Tracey, Nathalie…van die soepel lopende hinden. We spelen ook “Old man” van onze grote vriend Neil Young; als zoon Sam me telkens weer te vlot af is tijdens de Boekeldercross dan voel ik me zo. We hadden ook “Je wordt ouder papa” kunnen spelen: wel passend in deze context, maar niks an om te spelen. Wacht maar Sam, ik krieg ow wal!

En wat dacht u van “No rain” van Blind Melon! Als we dit spelen, moet ik denken aan de 2^e Boekeldercross. Foi, wat een bui: de 10 km kreks, zoals Gerdy en Roy Mengerink hadden geen droge draad meer aan het lijf. Maar als je dan binnen bent, met een mooie tijd op de klok, een kop warme snert, dan prijs je de dag, weer of geen weer. Een stemming die zo mooi bezongen wordt door Elbow met “One day like this”.

Maar het is niet altijd feest. We spelen ook de mooie blues van Randy Newman “Guilty”, in de versie van Bonnie Raitt. Als ik voor een wedstrijd weer een halve zondag op pad ben en mijn lieve Christel met de 5 zonen opzadel, ja, dan voel ik wel eens een beetje schuldig. 

Kortom, allemaal zo mijn eigen hardloop-associaties bij die fijne GRIHM muziek. Ik ga natuurlijk niet alles verklappen wat we de 20^e december gaan spelen. Ik zou zeggen, kom luisteren, sluit uw ogen en laat uw hardloopfantasie de vrije loop.

Omdat ik nu toch bezig ben, heb ik mijn map uit mijn vorige muzikale leven er ook nog even bij gepakt. Van 2000 tot 2013 heb ik deel uitgemaakt van het bonte muziekgezelschap “Animal Nutritian”, wie kent ze niet! Mijn map puilt uit van lekkere nummers, bekend en minder bekend. En ook hier de onvermijdelijke associaties! Wat dacht u van “Sweet Dreams”, uitgevoerd door Ruben Block van Triggerfinger? Zoete dromen om de 5 km ooit onder de 20 minuten te lopen…zucht. Als ik op de zondagochtend in alle vroegte met maatje Gerdy ga lopen, moet ik vaak denken aan “Niemand in de stad“ van De Dijk. Er zijn maar weinig gekken die zo rond 7.15 uur de deur uitgaan voor een kleine 20 km rennen. Als ik weer thuis ben vraag ik me vaak af of ik misschien iets te ver ben gegaan: “Too far gone”, van vriend Neil. We pakken vaak die eindeloze Boterdijk (daar loopt een Stravaatje!) en dan schiet me altijd weer “Route 66“ van Chuck Berry door de kop. (Maar de versie van de Rolling Stones vind ik eigenlijk mooier! En een prachtige clip!) Als je de Boterdijk in de benen hebt, voelt het alsof je “500 miles” hebt gelopen, van de Proclaimers natuurlijk.

Afgelopen zomer hebben we een onvergetelijk portret mogen maken over onze hardloopvriend Jan Wevers. In dit portret had ik het onwaarschijnlijke mooie Fix you van Coldplay geplakt, een wens tegen beter in... Onze hartenwens is niet uitgekomen: Jan is niet beter geworden, maar hij heeft wel een betere wereld achtergelaten. Niet bepaald de eerste plaat waar je aan denkt als je zoekt naar hardloopmuziek. Maar door die dierbare herinnering is er op dit nummer heel fijn te rennen!

En zo kan ik natuurlijk oneindig doorgaan. Met Animal Nutritian sloten we ons optreden altijd af met een oneindig lange versie van “Rockin’ in the free world”. Vonden we vooral zelf heel mooi… “Running in the free world” is meer dan ooit een thema, ik wens het iedereen van harte toe!

Ik ben heel erg benieuwd naar uw hartloopmuziek associaties: rent u graag op een dreunende beat, of op de literaire teksten van Bob Dylan, de trommelende Dotan? Laat ze me weten, dan maak ik er een mooie verzameling van!