Ik weet alleen nog dat het een naast familielid is van een goede Ava-bekende… |
Op avontuur in Nijmegen
Dit jaar wil ik tot in de puntjes voorbereid aan de start
staan van de Zevenheuvelenloop. Daarom besluit ik om op de dag voorafgaand aan deze
herfstklassieker al met de caravan naar de ‘Waalstad’ te gaan. Na goed overleg
mag ik de sleurhut bij café Frowijn voor de deur parkeren. Deze kroeg dient al
jaren als kantine en kleedkamer voor alle Ava-lopers. Met een stevige
pastabodem in de maag, wandel ik op zaterdagavond naar de start van de Zevenheuvelennacht.
Even sfeer proeven. Het is buitengewoon gezellig en pardoes loop ik ook nog een
appetijtelijk vrouwtje tegen het lijf. Ze is wat ouder, maar ach..YOLO!!! Het wordt een onvergetelijke nacht en voordat
ik het weet is het alweer ochtend. Met de kennis van nu moet ik toegeven dat
deze wilde uitspatting mijn loopprestatie niet heeft bevorderd en zoals vaker
bij dit soort escapades ben ik de naam van mijn vriendin-voor-één-nacht
vergeten. Ik weet alleen nog dat het een naast familielid is van een goede
Ava-bekende…
Moe maar voldaan stap ik de volgende ochtend uit mijn
caravan en begroet al mijn geelblauwe
vrienden. Het personeel van het normaal zo rustige cafeetje ziet de bui al
hanger. In het verleden hebben enkele Ava’janen zich hier vreselijk misdragen
en vooral het vrouwelijk personeel moet het met types als Jan te Brake jr. en Gerben
Schepers vaak ontgelden. Als een weerloos konijntje die in de koplamp van een
auto kijkt, staart de serveerster de Ava-leden aan. ‘Glasbak van Zolingen’, die
grootaandeelhouder is van het café, wordt in tegenstelling tot de Ava-heren
warm onthaald. Naarmate de wedstrijd dichterbij komt beginnen de atleten
onrustiger te worden. Iedereen heeft zijn eigen manier van voorbereiden. Buschauffeur
en rasentertainer Dirk Vreman zoekt drie keer een dixi op, Lisa te Molder kan,
als ze nerveus wordt, haar mond niet meer houden en Geert Wevers maakt ontelbaar
lelijke foto’s. Rond 12.00 uur verlaten de Aaltenaren het café en begeven zich
naar ‘hun eigen’ startvak.
(Om moverende redenen wordt er over het
wedstrijdverloop niet uitgewijd)
Nog nat van het zweet spoedden de atleten zich na hun 15
kilometer weer naar het bruincafé. De timide sfeer van een paar uur geleden
heeft plaatsgemaakt voor een jolige stemming. Het bier is niet aan te slepen en
de muziek overstemt alle gesprekken. Het schattige kroegje is omgetoverd tot
een uitbundige bierstube. Gerdie Duenks alter ego ‘Heidie aus Tirol’ danst op
de barkruk en de bloedserieuze belastingambtenaar André Bruil valt volledig uit
zijn rol. Hij sjanst en danst met alles wat een hartslag heeft. Voordat de
licht aangeschoten atleten het in de gaten hebben, is Nijmegen gehuld in
duisternis. Het wordt hoogtijd om te vertrekken richting de Achterhoek. Onder
leiding van Rianne Fokkers loopt het gezelschap in een lange polonaise richting
het centraal station. Wat een topdag!
Mocht er nog iemand zijn die wezenlijk geïnteresseerd is in
de prestatie van de Ava-lopers, neem dan een kijkje op www.zevenheuvelenloop.nl
9 opmerkingen:
Geen woord gelogen Erwin, was een super dagje en het lopen hoeft niet altijd centraal te staan!!
Ik kan me er niets meer van herinneren....
Volgend jaar ga ik mee!!
Prinses de Nolepeters zei....
Balen dat we dat laatste deel gemist hebben.
En nog een keer omdat het zo leuk was Geert en Erwin ;
Wat er gebeuren,
Wij zullen het doen
Geel blauwe kleuren
en de kampioen
gelukkig heb je de foto nog Erwin!!
Ho ho Geel Blauwe Vriend, de enige juiste tekst is:
Wat er gebeure,
Wij blijven trouw
Wit met zwarte kleuren
En de kousen blauw
Als wij weer ten strijde trekken
Voor ons Varsseveld
......
......
Hierop is ooit een niet onsuccesvolle parodie gemaakt over een heideroosje maar dat terzijde.
Heide":
Wat in Nijmegen gebeurt is, blijft in Nijmegen
Ons kent Ons Erwin. Volgend jaar Part II
Nemen we nog wel de hardloopschoenen mee?
Een reactie posten