De dinsdagavondgroep van Theo (foto Hans Prinsen)
Zittend
op de schouders en onder luid applaus werd Theo Stronks gisterenavond door zijn
A-lopers van de baan afgedragen. De uiterst sympathieke trainer nam na 6
seizoenen afscheid en dat wilden zijn loopmaatjes zeker niet ongemerkt voorbij
laten gaan. Een commissie was in het leven geroepen om een prachtige avond te
organiseren en dat lukte volledig. De laatste training verliep echter wel wat
anders dan Theo zich had voorgesteld, toen zelfs ineens zijn oudste zoon Emiel
tussen de atleten de baan op kwam. Ook de paparazzi was aanwezig en Stronks had
direct al in de gaten, dat hij de regie deze bijzondere avond aan anderen moest
laten. Om toch nog zijn eigen inbreng te hebben, begon de trainer met een
voordracht over zijn klus, die een kleine 6 jaar mocht duren met veel
hoogtepunten, maar ook enkele tegenvallers. Toen de training net 3 kwartier
gevorderd was, besloten anderen dat het ook al wel mooi geweest was en
hoofdschuddend droop de trainer af richting het clubhuis, waar na de douche het
slotfeest zou plaatsvinden.
Uiteraard waren ook zijn vrouw en kinderen uitgenodigd
en na de koffie werd het tijd voor de officiële plichtplegingen. Wie anders dan
spreekstalmeester Dirk Vreman beet het spits af, om de carrière van Theo
Stronks op bijzonder humoristische wijze te schetsen. De bomvolle zaal genoot
met volle teugen en “het slachtoffer zelf”, hoorde het betoog hoofdschuddend
aan. Natuurlijk waren er vele punten van herkenning, maar af en toe was de
waarheid een beetje ver te zoeken. Daar maalde echter niemand om. Op de
achtergrond was op een scherm de loopbaan als trainer ook visueel gemaakt met
tientallen foto`s en opvallend was daarbij dat bij tal van plaatjes de
gezelligheid troef was. Daarin schuilde ook altijd de kracht van Theo als
trainer: het hardlopen is een prachtige hobby, maar het plezier staat voorop. Uiteraard
horen bij een afscheid ook cadeaus en daar ontbrak het zeker niet aan. Bloemen
voor zijn vrouw Adrie, die haar man de afgelopen jaren toch minimaal 287 dinsdagavonden
moest missen. Een smakelijke attentie van het B-peloton, dat als kweekvijver en
vangnet fungeerde van de A-groep. Een schitterend ingelijste groepsfoto van
zijn trainingsgezelschap en een envelop met inhoud om samen met zijn vrouw een
nachtje door te brengen in de stad, waar het volgens Theo allemaal gebeurt,
Rotterdam. De voorliefde voor zijn cluppie Feyenoord heeft Stronks bij AVA`70
nooit onder stoelen of banken gestoken. Dit leverde hem altijd enorm veel
hoongelach op…tot vorig seizoen.
Even na negen uur, toen de drank al volop
vloeide, de nootjes al op tafel stonden en de hapjes van Kroesen smakelijk naar
binnen werden gewerkt, volgde de volgende verrassing. Zijn muziekmaatjes van de
Glazen Boterham waren gearriveerd om speciaal voor deze gelegenheid een ode te brengen
aan hun Theo. Uiteraard kennen ze de emotionele Stronks erg goed, dus voor
aanvang werd hem gelijk al een handvol tissues overhandigd. Speciaal voor dit
afscheid als trainer was er een lied in elkaar gezet en zonder te oefenen, werd
dit feilloos ten gehore gebracht. Het werd voor even muisstil in het dampende
en overvolle clubhuis. Af en toe draaide Stronks het hoofd iets af en wie goed
keek, zag zijn vochtige ogen van ontroering, prachtig gewoon! Gelukkig voor Theo
werd het daarna luchtiger en mocht hij nog even uit volle borst meezingen. De
avond vorderde en Stronks kwam ogen en oren tekort om alles aan te horen en
iedereen te bedanken voor de bijdrage aan dit prachtige afscheidsgebeuren. Even
voor twaalf uur werd Theo thuis afgeleverd door de organisatie. De oud-trainer
zal een onrustige nacht hebben gehad, dat is wel zeker, maar ook met volle
tevredenheid terugkijken op een prachtige avond, waarbij zijn A-lopers op
uitbundige wijze afscheid namen van hem als trainer. De waardering voor Theo
Stronks was altijd enorm groot en dat heeft hij geweten ook!
|
2 opmerkingen:
Wat een prachtig verhaal,veel dan hiervoor,ik kwam van de ene in de andere verassing.
Dan k voor degene die me naar huis begeleiden,zonder hun was ik waarschijnlijk niet thuis gekomen,de nacht verliep verder rustig,s,morgens echter was het gevoel heel anders,en met een lichtelijke kater ben ik weer aan het werk gegaan.
Theo, je hebt deze avond helemaal zelf verdiend! Nogmaals dank en heel veel plezier in je vrije tijd en tot kijk bij ons AVA'70!
Een reactie posten