 |
| Frank met het getrokken lootje van Luuk |
Fifa-praktijken bij Zevenbultenloop
“Zal ik jullie eens een sappige anekdote over de Zevenbultenloop vertellen?” Rinke ter Haar is trots op zijn creatie en praat er graag over. Zijn loopmaatjes hangen aan zijn lippen en smachten naar ongetwijfeld weer een prachtig verhaal, zoals alleen Rinke ze kan vertellen. Maar wat hij vervolgens uitkraamt doet bij een ieder de wenkbrauwen fronsen. De monden gaan open en er valt een lange stilte. Hier lusten de honden geen brood van.
De Zevenbultenloop, ons inmiddels allen bekend, is in
de diepe winter van 2021 een groot succes. Deelnemers uit heel de regio komen
naar Aalten om alleen of in tweetallen de uitdagende vijftien kilometers af te
leggen, Rinke is een gevierd man en hangt overal de getapte jongen uit. Het
event wordt afgesloten met een prijsuitreiking vol poeha. De hoofdprijs is voor
de nummer zeven van het klassement, een prachtig t-shirt. Het wonderlijke
gebeurt, drie lopers eindigen met exact dezelfde tijd op een gedeelde zevende
plaats. De organisatie besluit door middel van loting de winnaar te verkiezen.
Kanshebbers zijn Herald Luiten, Luuk te Brake en ondergetekende. De
organisatie, bestaande uit Rinke, Bart Wesselink en Geert Wevers, heeft Frank
Roos uitgenodigd om de loting uit te voeren. Luuk te Brake komt als winnaar uit
de bus. Herald en ik zijn goede verliezers en leggen ons neer bij de nederlaag.
Luuk heeft het shirt immers verdiend. Naar eigen zeggen ligt het shirt onder
zijn bed voor de eenzame avonden. So far so good zul je zeggen. Rinke doet
echter een boekje open en haalt in een paar zinnen zijn Zevenbultenloop
volledig naar beneden.
“Bij de loting zaten er veel meer briefjes met Luuk erop in de bak. We hebben
net zo lang geloot totdat hij als winnaar uit de bus kwam. Dit was een ideetje
van Frank.” Een schaamteloos verhaal dat Rinke zonder blikken of blozen uit de
doeken doet. Dat Frank de lievelingsoom van Luuk is, heeft hier ongetwijfeld
niks mee te maken. Dat Frank binnenkort voor een habbekrats mee mag naar het
vaste vakantieadres van de Te Brakes in Murcia is zeker ook louter toeval?
Frank, die wij allemaal kennen van zijn stukjes over ‘die sympathieke
Brevoorter’, de ‘goedlachse timmerman’ en nog meer van dat geslijmbal, is een
wolf in schaapskleren. Een nietsontziende valsspeler die alles doet voor eigen
gewin. Dat de organisatie niet heeft ingegrepen is uiteraard even kwalijk.
Herald en ik hebben ons altijd koest gehouden, maar er is een grens bereikt.
Binnen drie weken willen wij dat er orde op zaken wordt gesteld. Wij eisen
sowieso een t-shirt en een kleine (financiële) compensatie voor deze
schertsvertoning. Blijven de lafaards in gebreke, komt de rest van de vuile was
op straat, Er is nog veel meer.
Names Herald,
Teleurgesteld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten