Als lid van AVA`70 moet je
soms het lef hebben om buiten de lijntjes te kleuren. Even uit de vertrouwde
comfortzone te lopen. Dat gebeurde op vrijdag 21 juli jl. in alle vroegte….
Om even voor 06.00 uur in de
ochtend vertrok er een klein pelotonnetje AVA-janen op de fiets naar het
terrein van de Zwarte Cross met de wetenschap dat in ieder geval te tap nog
dicht zou zijn. Nee, het was op deze prachtige ochtend “serious business”, want
de club ging zich voor een aantal uren storten op het vrijwilligerswerk. En als
ze bij AVA`70 ergens goed in zijn…. Zo zal de organisatie van het festival
gedacht hebben. Het tiental werd opgezadeld met een zeker niet te onderschatten
job, namelijk het bezorgen van het Zwarte Cross-nieuws op de camping. Niet
verbaal of digitaal, maar gewoon op papier. Het gezelschap kreeg dus eigenlijk
een ordinaire krantenwijk en met dik 28.346 lezers een beste kluif.
Maar gelukkig had teamcaptain
Frank een ijzersterke formatie tot zijn beschikking, samengesteld uit jonge
honden en oude hap. Het moest al wel heel gek gaan lopen als dit geen succes
werd. Er deed zich gelijk al een probleempje voor, want namens de organisatie
was een nieuwkomer naar voren geschoven en laten we hem voor het gemak even
Hans noemen. Het had er alle schijn van dat hij zomaar in het diepe werd
gegooid, want hij was als enigste stik zenuwachtig. Gelukkig was de redding
nabij, want Hansie had gelijk al innig contact met de zorgzame Jerrel, die de inmiddels
lichtelijk overspannen vent op het juiste pad hielp.
De camping was in 4 sectoren
verdeeld en de groep in vijven. Tsja, en als je een beetje kunt tellen, voel je
aankomen dat dit niet goed komt. Michiel Wellink had al even de nachtelijke
sfeer geproefd op de camping en bleek het uitgelezen bindmiddel te zijn met de
overige tentbewoners. Niets was aan het toeval overgelaten, want er gebeuren op
de camping soms best wel zaken, die het daglicht eigenlijk niet kunnen
verdragen. Daarom was Joppe Roos ook van de partij. De jonge social
mediamagnaat staat altijd op scherp om de beelden vast te leggen en dat was
voor de overige krantenbezorgers natuurlijk een geruststellende gedachte. En
mochten er toch problemen dreigen, dan zou Gertjan Bentert zeker de redder in
nood zijn. De krachtpatser laat nooit met zich sollen, dus de slaapkoppen waren
gewaarschuwd. Ze toonden zich tijdens het bezorgen overigens uiterst
vriendelijk en belangstellend. Met name Erwin Wamelink ging veelvuldig het
gesprek aan met de gasten, die van heinde en ver bleken te komen en dus kon de
sympathieke onderwijzer zijn topografische kennis lekker ophalen. Dit zorgde er
overigens wel voor, dat de blonde Keniaan niet verder kwam dan het uitreiken
van liefst 4 kranten. Afijn, hij kan het hebben.
Wie wel een toppertje bleek te
zijn, was Johan Assink. De grijze eminentie heeft een gigantische hoge
aaibaarheidsfactor en dat leverde hem ontzaglijk veel waardering op. Johan
bleef roepen “het laatste nieuws leest u hier”, en de adspirantlezers stonden
werkelijk in de rij om te spotten of ze zelf de voorpagina hadden gehaald.
Geert Wevers had een heel ander doel, namelijk het reserveren van een plekje op
de satijnen divan in de loungeroom van Grasnopolsky. Een uitdaging die hij met
verve aanging en met een positief resultaat. Het maken van een praatje, het
drinken van een beker koffie, het scoren van een broodje kaas, het leggen van
contacten…Wevers scoorde hierbij veel meer punten, dan hij kranten bezorgde,
maar het kon allemaal op deze geweldige morgen.
En raadt eens wie we ook nog
live mochten ontmoeten? Orgel Joke en haar manager, Maria! De razend populaire
artieste kreeg `s morgens te horen dat haar optreden bij verzorgingstehuis “het
Krakkemikje” was afgezegd en ze besloot razendsnel te schakelen en ging met
haar hartsvriendin linea directa naar het grootste muzikale Openluchttheater
van het land. In de ontbijtzaal van het majestueuze Grasnopolsky, gaf Orgel
Joke gewoon even een heel fijn mini-concert voor de totaal verraste aanwezigen.
Uiteraard volgde een daverend applaus en sleet manager Maria de 4 doosjes CD`s
in no-time.
Terug, waar we voor kwamen… De
AVA`70-toppers hadden alle gleuven gevuld en hoewel er nog een flinke pallet
kranten over was, zat de megaklus er op. De evaluatie verliep soepeltjes, want
de nieuwe abonnementen stroomden binnen. De “hot news-bezorgers” hadden zich
van hun allerbeste kant laten zien en er waren weer veel nieuwe vrienden en
vriendinnen gemaakt. AVA`70 is natuurlijk al jaren een begrip bij de
organisatie en ook in 2024 zal men zeker niet om onze club heen kunnen.
Het tiental keek zeer tevreden
terug op een fijne samenwerking en heeft ervaren hoe leuk en simpel
vrijwilligerswerk kan zijn! (FR)
1 opmerking:
Onze nieuwe orgel Joke op de zwarte cross
Een reactie posten