Het
gebeurt niet zo gek vaak dat maanden voordat het jaar ten einde is, sommige
prestigieuze prijzen al verdeeld worden. Toch werd op 17 augustus jl. gebroken
met deze afspraak en vond er in kleine kring een heus gala plaats. Geen
officieel gedoe overigens met smokings, een rode loper en meer van dit soort
fratsen. Nee, gewoon een fijn samenzijn aan de rand van het zwembad, zwemböksken
als dresscode, biertje, flesje wijn, nootjes en een smakelijk kaasplankie….
Wat
was het geval?
De
donderdagavond-groep van AVA`70 o.l.v. de zeer gedisciplineerde wegkapitein
Pietje Baten, is voornamelijk gespecialiseerd
in het maken van pittige duurlopen langs sloten, over landerijen en het
liefst onbegaanbare bospaden. De club die zichzelf de geuzennaam “Dravers en
Vrijbuiters” heeft gegeven, had wat te vieren. Nu zou dit feitelijk wel
wekelijks het geval kunnen zijn, want het gezelschap bulkt werkelijk van het
talent, maar dit keer was het toch wel erg bijzonder. Een tweetal leden had
namelijk besloten om zich op te geven voor een monsterlijk lang hardloop-avontuur
in Zuid-Engeland. Er was keuze uit 2 afstanden namelijk 100 mijl, de zogenaamde
kinderafstand, of de dubbel en dan hebben we het toch wel over een kilometertje
of 350 (!). Henrie Drenthel en André
Bleumink hobbelen wel eens vaker wat langere afstanden, maar dit is natuurlijk
een trip, die toch wel vraagtekens oproept over het verstandelijke vermogen van
het duo. Zelf gaven ze toch ook wel aan, dat het een meer dan flinke tippel zou
gaan worden, maar zagen er toch ook wel weer de lol van in.
Afijn, daarover kun
je natuurlijk van mening verschillen, maar het feit was, dat het olijke tweetal
op zaterdagmorgen 12 augustus bepakt en bezakt in het Engelse Reading aan de
start stond voor de stevige uitdaging. Om hen heen nog enkele tientallen
malloten, die met hetzelfde virus besmet bleken te zijn. De zon scheen
fijntjes, de stemming was goed en toch ook wel gespannen, dus het moest er maar
van komen. De eerste tientallen kilometers ging het stroomopwaarts en werd er
parallel langs een kabbelend beekje gedraafd. Af en toe werd het parcours wat
ruiger en moest ons AVA`70-duo flink in de ankers en ging het hardlopen over in
wandelen met stokken. Geen probleem natuurlijk, want dan heb je ook meer tijd
om van de omgeving te genieten. Iets wat met name Henrie best goed uitkwam. Hij
had een week voor de krachtsinspanning een verzwikte enkel opgelopen en deze
malheur begon hem eigenlijk meer en meer parten te spelen. André had zijn
kompaan al een keer of wat in de poppetjes van de ogen gekeken en had al zo`n
donkerblauw voorgevoel, dat de kwetsuur wel eens vervelende gevolgen zou kunnen
gaan hebben voor de tocht.
De tijd verstreek, de kilometerteller liep langzaam
maar gestaag op, maar je kunt natuurlijk ook strips met ibuprofen blijven
slikken. Eerst maar eens een paar espressootjes nuttigen, gevolgd door een
smakelijke milkshake met een lekker bosvruchtensmaakje. Helaas bleek al snel
dat het vocht wel goed was gevallen, maar de pijn niet weg had genomen. Krakend
en piepend werd de route vervolgd, maar op kilometerpunt 73,58 ging het echt
niet meer en werd in overleg besloten om te gaan stoppen. DNF…. iets dat je
niet graag ziet achter je naam, maar in dit geval uiteraard een verstandige en
ook onoverkomelijke beslissing. Dus met deze gedachte in het achterhoofd, namen
Andre en Henrie afscheid van de “King Alfreds Way”, een illusie armer, maar
vooral een ervaring rijker!
Uiteraard
zijn de overige leden van het team Dravers en Vrijbuiters apetrots op de
geweldige prestatie van het trailende duo, dus werd daar in een gezellig
samenzijn even bij stilgestaan. Gekozen werd voor een relatief anonieme
locatie, waar in alle rust verhalen en beelden de revue konden passeren, zonder
de aanwezigheid van storende paparazzi. Drenthel en Bleumink ontvingen van hun
loopmaatjes een goodybag met inhoud, waar ze mogelijk in een volgende ultraloop
wat aan kunnen hebben. Daarnaast een bottle Hertog Jan, Grand Prestige om de
waardering voor de grootse prestatie extra kracht bij te zetten. Een beetje
verrast was het tweetal bij de overhandiging van een heuse onderscheiding,
namelijk de Halve Zool-Award 2023! Een
verdere toelichting lijkt eigenlijk overbodig, toch? (FR)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten