 |
| Geelblauw podium in Winterswijk |
“Zin om vanavond mee te gaan naar Archeus voor een coopertest?” Het is 11:44
uur in de ochtend, dus de kans dat Geert dit bericht met zijn dronken harses
stuurt is klein. Om te voorkomen dat hij een verlate 1 Aprilgrap met mij
uithaalt, kijk ik voor de zekerheid even op de website van AV Archeus en er
blijkt inderdaad een coopertest op de rol te staan. Ach waarom ook niet, die
duurloopjes bij de A-groep komen mij ook de neus uit, dus dit is een leuk
uitstapje.
Om als Ava’70 beslagen ten ijs te komen breiden wij ons team uit met Luuk en Tim te Brake. Om 18:40 uur komt Geert in zijn nieuwe Opel voorrijden (het kan ook een Fiat of een Volkswagen zijn, dat terzijde). Tim en Luuk staan al te trappelen van ongeduld als wij ’t Slaa opdraaien. Tim is altijd in bloedvorm en Luuk heeft zich het laatste halfjaar opgewerkt van lulletje rozenwater tot Koning van de A-groep. Het is een bijzondere avond. Geert fungeert al jaren als een soort mentor voor ons. Vooral Luuk is erg onder de indruk van Geert en zijn verhalen, ook nu hangen we weer aan zijn lippen.
Als we de kantine binnenstappen, is het direct gezellig. Het voelt hier altijd als thuiskomen. “ik moet nog even bouten”, zegt Geert op het moment dat we willen beginnen met onze warming-up. Als hij met een rood aangelopen hoofd terugkomt, lopen we gezamenlijk naar buiten. Na een gedegen opwarming, nemen wij onze plaats in achter de startlijn. We worden omringd door een rood leger van Archeus, zeker een man of vijf. Als het startfluitje heeft geklonken, vliegen Tim en Luuk er als twee gekken vandoor. Die zien we niet meer terug, denk ik bij mezelf. Gelukkig groeit het gat tussen Luuk en mij na twee ronden niet meer, ik kom zelfs iets dichterbij. Geert is inmiddels in een strijd verwikkeld met een goede bekende uit Winterswijk, ons Geertjen trekt aan het langste eind. Als er vijf minuten verstreken zijn, loop ik Luuk voorbij maar hij is vreselijk taai en houdt de schade beperkt. Een geel stipje in de verte zie ik aan voor Tim, hij haalt binnen 12 minuten een afstand van 3545 meter. Ondergetekende komt uit op 3443 meter, hier ben ik dik tevreden mee. Luuk (3379 meter) toont aan dat hij ook op het kortere werk ontzettend is verbeterd. En Geert kan binnenkort ook weer onder de 20 minuten op de 5 kilometer, hij noteert 3082 meter. Het Ava’70-kwartet eindigt op plek 1, 2, 3 en 5, een mooie score.
Met een voldaan gevoel stappen we allemaal weer in de auto richting Aalten. Zo’n coopertest is een uitdagende manier om te testen hoe je er conditioneel voorstaat. Wellicht is het een idee om in het najaar met een grote groep naar Wenters te gaan. Ik ben voor!
Om als Ava’70 beslagen ten ijs te komen breiden wij ons team uit met Luuk en Tim te Brake. Om 18:40 uur komt Geert in zijn nieuwe Opel voorrijden (het kan ook een Fiat of een Volkswagen zijn, dat terzijde). Tim en Luuk staan al te trappelen van ongeduld als wij ’t Slaa opdraaien. Tim is altijd in bloedvorm en Luuk heeft zich het laatste halfjaar opgewerkt van lulletje rozenwater tot Koning van de A-groep. Het is een bijzondere avond. Geert fungeert al jaren als een soort mentor voor ons. Vooral Luuk is erg onder de indruk van Geert en zijn verhalen, ook nu hangen we weer aan zijn lippen.
Als we de kantine binnenstappen, is het direct gezellig. Het voelt hier altijd als thuiskomen. “ik moet nog even bouten”, zegt Geert op het moment dat we willen beginnen met onze warming-up. Als hij met een rood aangelopen hoofd terugkomt, lopen we gezamenlijk naar buiten. Na een gedegen opwarming, nemen wij onze plaats in achter de startlijn. We worden omringd door een rood leger van Archeus, zeker een man of vijf. Als het startfluitje heeft geklonken, vliegen Tim en Luuk er als twee gekken vandoor. Die zien we niet meer terug, denk ik bij mezelf. Gelukkig groeit het gat tussen Luuk en mij na twee ronden niet meer, ik kom zelfs iets dichterbij. Geert is inmiddels in een strijd verwikkeld met een goede bekende uit Winterswijk, ons Geertjen trekt aan het langste eind. Als er vijf minuten verstreken zijn, loop ik Luuk voorbij maar hij is vreselijk taai en houdt de schade beperkt. Een geel stipje in de verte zie ik aan voor Tim, hij haalt binnen 12 minuten een afstand van 3545 meter. Ondergetekende komt uit op 3443 meter, hier ben ik dik tevreden mee. Luuk (3379 meter) toont aan dat hij ook op het kortere werk ontzettend is verbeterd. En Geert kan binnenkort ook weer onder de 20 minuten op de 5 kilometer, hij noteert 3082 meter. Het Ava’70-kwartet eindigt op plek 1, 2, 3 en 5, een mooie score.
Met een voldaan gevoel stappen we allemaal weer in de auto richting Aalten. Zo’n coopertest is een uitdagende manier om te testen hoe je er conditioneel voorstaat. Wellicht is het een idee om in het najaar met een grote groep naar Wenters te gaan. Ik ben voor!
Klik op de link voor de uitslagen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten