 |
| Eric Hoogerbrug, Angelique Vrijdag, Claudia Drenthele en Linda de Vries (15 kilometer) |
Maandag 17 april, 2e
Paasdag, stond de Klein Zwitserland trail op de agenda. Een mooie kleinschalige
trail met relatief veel hoogtemeters in de Veluwezoom. Lekker in de buurt ook
nog eens dus. Een mooie gelegenheid om er met een groepje vanuit het oosten van
het land naar toe te rijden en er een fijne tweede Paasdagloop van te maken. Bij
aankomst was het nog heel erg fris, kouder zelfs dan het met de Kerst was liet
ik me vertellen. Dat maakte voor de stemming niet veel uit. De lopers van
vooral de lange afstand van 22 km waren bijtijds opgestaan om de startnummers
op te halen, maar ook van de kortere afstanden begonnen de deelnemers al
bijtijds binnen te komen. Vooral om even gezellig bij te kletsen. De plekjes in
de zon waren dan ook al snel bezet.
Henrie, Rianne en ik zouden
aan de 22 km meedoen, Linda, Angelique, Claudia en Eric zouden aan de 15 km
start staan. De start was een simpel Succes allemaal van Dorothea die alles
georganiseerd had. Na de start ging het meteen al heuvelop en, enthousiast als
we waren, vergaten we even te kijken of Rianne mee kon komen. Niet dus… maar
Rianne kon zichzelf ook wel redden. Als duo ging het soepeltjes verder.
Heuvelop, heuvelaf. Best een pittig parcours met behoorlijk steile heuvels. Van
de kou hadden we al snel geen last meer. In het zonnetje dat af en toe doorbrak
kwamen we zelfs nog aan het zweten. De bospaadjes waren lekker smal en
slingerden door het lentegroen. Af en toe even flink modderig en dan weer
bezaaid met boomwortels was het bij vlagen zelfs behoorlijk opletten om niet op
je neus te gaan. Het tempo zat er lekker in, beetje te optimistisch gestart
maar met een kleine aanpassing van het tempo gingen we het wel redden tot het
eind.
Na een 10 km hadden we de
eerste verzorgingspost en dat was er eentje waar je bijna zou willen blijven.
Fruit, water, cola, chips, chocolade van alles werd er door de uiterst
vriendelijke crew uitgedeeld. Heerlijk. Met frisse moed begonnen we hierdoor
aan het tweede deel. Loslopende pony’s, die zeker niet wild waren, stonden
lekker in de weg te staan en her en der konden we wandelaars een prettige dag toewensen.
Ontspannen sfeertje, zo op tweede Paasdag. Dat zie je bij de Ikea wel anders op
zo’n dag… Door onze vlotte start kregen we nu toch wat meer problemen met het
beklimmen van de steilste hellingen, maar verder ging het nog vlotjes verder.
Van de overige deelnemers zagen we bijna niets meer tot we bij het punt kwamen
waar de andere afstanden er weer bij kwamen. Daarna werd het weer gezellig druk
in het bos.
Na de tweede verzorgingspost
was het nog een kleine vijf km naar de finish. Via een aantal lusjes door het
bos, die af en toe wat verwarrend werkten kwamen we steeds dichter bij de
finish, om er dan ineens weer van weg te lopen. Gelukkig ging het vooral
heuvelaf, dus konden we met een soepel gangetje de laatste kilometers afleggen.
Na 2:17 hadden we bijna 22 km afgelegd, ruim tien minuten sneller dan we van
tevoren bedacht hadden. Prima gedaan dus. Ook onze loopmaatjes kwamen allemaal
met een grote glimlach over de finishlijn. Complimenten dus aan de organisatie,
niet alleen een mooi en pittig parcours, maar ook nog een lekkere pannenkoek en
een biertje naar keuze na afloop. Top evenement in zijn kleinschaligheid. Ik
hoop dat het zo blijft, dus vooral niet meer deelnemers toelaten.
Andre Bleumink
 |
| Rianne Fokkers, Andre Bleumink en Henrie Drenthel (22 kilometer) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten