 |
| Je wordt op oudere leeftijd beloond voor de fysieke investeringen die je op jongere leeftijd hebt gedaan! |
Hardlopen blijkt niet alleen
voor jongeren, maar zeker ook voor ouderen goed voor de gezondheid te zijn.
Echter zien ouderen, hoe vaak ze ook blijven trainen, vaak achteruitgang in
zaken als conditie, ademhaling en spierkracht in vergelijking met jongere jaren.
De Hardlopen.nl experts buigen zich de ze week over het onderwerp: hardlopen op
leeftijd.
Door Mirjam Steunebrink
Afname
uithoudingsvermogen
Bij het ouder worden neemt het
uithoudingsvermogen af door veranderingen in de pompfunctie van het hart en in
de perifere (verder van het hart verwijderde) bloedsomloop. Zo daalt o.a. de
maximale hartslag. Dit leidt tot daling van de maximale zuurstofopname wat de
belangrijkste factor is voor het algemeen uithoudingsvermogen. Trainen kan de
achteruitgang van het uithoudingsvermogen tegen gaan, door het op peil houden
van de pompkracht van het hart, het lichaamsgewicht, de bloedvoorziening en
stofwisseling in de spieren.
Veranderingen
in de ademhaling
De longinhoud en de
elasticiteit van de long vermindert enigszins bij het ouder worden. Hierdoor is
de hoeveelheid lucht die we per minuut in en uit kunnen ademen kleiner.
Daarnaast worden ook de ademhalingsspieren minder krachtig en worden niet alle
longvelden meer adequaat doorbloed. Over het algemeen heeft de achteruitgang
van de longfunctie echter bij gezonde mensen een minimale invloed op de afname
van het uithoudingsvermogen.
Veranderingen
spierkracht en neuromusculaire sturing
Spierkracht, vooral
beenspierkracht, is voor de hardloper een belangrijke eigenschap. Tussen het
25e en 65e jaar is de afname van de spierkracht aanzienlijk. Dit
spierkrachtverlies treedt voornamelijk op door een verlies van spiermassa(omvang)
en is tegen te gaan door actieve spiertraining. Na het 60e levensjaar gaat de
spierkracht verder achteruit, o.a. door daling van het testosteron en
groeihormoon. Ook verandert de
spiervezelsamenstelling ten gunste van de ‘langzamere’ vezels, en worden de
spieren stijver.
De zenuw-spiereenheid
verandert waardoor de coördinatie van de spierbewegingen lastiger wordt. Deze
afnamen zijn groter in de benen dan in de armen. Bij de oudere atleet dient
spierkrachttraining een accent te krijgen via fitnesstraining en heuveltraining
en is het raadzaam explosiviteit te vermijden doordat eerder spierletsels
ontstaan.
Veranderingen
in gewrichten en peesplaat
Gewrichten worden bij het
ouder worden minder soepel en de kwaliteit van het gewrichtskraakbeen neemt af
met toenemende kans op slijtage klachten. Deze afname van de beweeglijkheid is
voor ieder gewricht anders en er bestaat een grote variatie tussen personen. Er
zijn geen harde aanwijzingen dat veel hardlopen sneller leidt tot een
overmatige toename van artrose. Wel kan bij reeds bestaande afwijkingen (door
ongeval, knieoperatie of forse standafwijking) artrose eerder optreden.
De pezen verstijven meer bij
het ouder worden en de treksterkte neemt af, wat doorgaans leidt tot een flinke
toename van achillespeesklachten bij hardlopers boven de 50 jaar.
Het is aan te raden bij het
ouder worden meer aandacht te gaan besteden aan aanvullende trainingsvormen
voor lenigheid, stabiliteit en coördinatie, denk bv aan Tai Chi, Pilates, yoga,
Body Balance en dergelijke.
Wanneer je op jongere leeftijd
al investeert in het opbouwen van sterke botten door voldoende beweging met
schokbelasting (zoals bij hardlopen), dan zul je op oudere leeftijd minder
botbreuken krijgen. Je wordt dus op oudere leeftijd echt beloond voor de
fysieke investeringen die je op jongere leeftijd hebt gedaan! (bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten