Zou het niet mooi zijn als deze twee loperssoorten wat van elkaar kunnen leren? |
En dan is daar de andere
loper. Degene voor wie hardlopen ‘lekker bewegen om fit te blijven’ betekent. Die eigenlijk altijd op hetzelfde
tempo hetzelfde rondje rent. Die wel iets harder zou kunnen rennen, maar geen zin
heeft in al die moeite en spierpijn en bovendien graag om zich heen wil loeren
om de rondvliegende vogeltjes te bekijken. Als deze recreatieloper al een
wedstrijd rent, dan is dat samen met een vriend of vriendin. En samen meedoen,
betekent dat samen starten (ergens achterin het startvak), samen (meestal
kletsend) rennen en samen finishen. Met een beetje geluk is het t-shirt nog
bezweet ook. Zou het niet mooi zijn als
deze twee loperssoorten wat van elkaar kunnen leren?
Ontdek
het lopersbeest in je
Ja, lieve recreatieloper. Jij
zou best wat meer wedstrijdwillig mogen worden. Want als je wat fanatieker
wordt, houdt dat ook in dat je feller gaat trainen. Je conditie verbetert, je
benen en billen worden (nog) strakker en je merkt dat het lopen je steeds
makkelijker afgaat. En dat werkt enorm motiverend. Geen fijner gevoel dan
sneller te zijn dan ooit tevoren.
Als je weet waar je het
allemaal voor doet, zul je minder moeite hebben om je trainingsrondje te maken
als het regent of waait. En dus raak je weer beter getraind, worden je billen
nog strakker en je tijden nog sneller. Echt waar, je hebt maar een kleine
aanzwengel (en misschien een goed horloge, of trainingsapp) nodig om het
vliegwiel te starten. En als dit betekent dat je voortaan een wedstrijd alleen
loopt: dat geeft echt niet. Ga je daarna gewoon lekker de kroeg in met elkaar.
Ontdek
de gezellige loper in je:
En ja jij fanaticus. Jij kunt
af en toe best een tandje lager rennen. Want al dat gedoe met schema’s en
precies op dit of dat moment je training afwerken, lijkt ontzettend
professioneel, maar is voor je omgeving vooral dodelijk vermoeiend. Want laten
we eerlijk zijn: De Olympische Spelen ga je toch niet halen. Dus is het echt
niet nodig om elke training met de kiezen op mekaar en totaal kapot te beëindigen.
Bovendien heb je geen flauw idee wat er om je heen gebeurt, omdat je alleen
maar op je horloge aan het kijken bent. (bron)
1 opmerking:
Mooi omschreven en herkenbaar! In die fase zit ik nu, van altijd maar hard en altijd op dat klokje kijken, naar een stuk minder hard en het klokje thuis laten �� bevalt uitstekend!
Een reactie posten