 |
| Vorm van de dag is een ongrijpbaar begrip |
Luisteren naar je lichaam: dat is lang niet altijd gemakkelijk. Je lichaam spreekt zich zelden duidelijk uit. En als het een signaal afgeeft dat eens een keer niet voor tweeërlei uitleg vatbaar is, dan is dat zelden besteed aan de dovemansoren van de fanatieke hardloper. Het schema zegt immers dat er getraind moet worden en de angst om daarvan af te wijken is groot.
Luisteren naar pijnsignalen
Als je bij elk pijnsignaal
stopt dan kun je beter helemaal met hardlopen stoppen of zoals een kennis tegen
mij eens zei: "Als ik luister naar mijn lichaam dan lig ik de hele dag
lekker op de bank." Bovendien gaat het pijnsignaal nogal eens ‘vanzelf’
over. Soms gaat het echter heel erg mis en raak je geblesseerd of overtraind,
waardoor je weken- en soms maandenlang letterlijk uit de running bent.
Je lichaam liegt nooit maar
het blijft lastig adequaat om te gaan met diens signalen. Daarom wordt er nog
altijd naarstig gezocht naar een instrument die de signalen wel op de juiste
waarde inschat en het stoplicht om op dat moment te gaan hardlopen op rood,
groen of oranje zet. Ondanks verwoede pogingen is die ‘tool’ nog altijd niet
gevonden.
Blessures
Er zijn geen handige
apparaatjes waarmee je het risico op een blessure kunt meten. Je blijft
aangewezen op je eigen gezonde verstand. Ga met pijntjes die langer dan een
week aanhouden en niet minder worden naar een fysio. Kies bij twijfel de
veiligste optie; je kunt beter nu een beetje bijsturen dan straks vol in de
remmen gaan.
Overtraindheid
Als vermoeidheid te lang
aanhoudt dan kun je in een situatie van overtraindheid terechtkomen. Je kunt
dat vergelijken met een fysieke burn-out. Het volledig herstel van een toestand
van overtraining kan vele maanden tot meer dan een jaar duren. Bedenk dat
hierbij ook andere zaken van invloed zijn, bijvoorbeeld stress, slechte
eetgewoonten of slaapproblemen.
Hulpmiddelen
Er zijn enkele apparaten die
je helpen te controleren of je voldoende uitgerust bent voor een volgende
training. Deze zijn gebaseerd op (onder andere) de HRV, de hartslagvariatie. Ze
zijn prijzig en nog niet 100% betrouwbaar. Een andere, minder betrouwbare
methode is het meten van de rustpols, de hartslag voor het opstaan.
Een trainer van een
wielerploeg vertelde me: ik heb zo’n apparaat niet nodig; als ik zie hoe mijn
rijders 's morgens aan de ontbijttafel komen dan weet ik genoeg. Je hoeft
natuurlijk niet afhankelijk te zijn van apparaten of een oplettende en
empathische coach.
Hersteltoets
In mijn boek ‘De tien, de
halve en hele, handboek voor de prestatiegerichte hardloper’ (begin 2018
verschenen) beschrijf ik een testje waarmee je elke ochtend snel en makkelijk
kunt bepalen of je de voor die dag geplande training aan moet passen. Het werkt
als volgt:
Stel jezelf elke ochtend deze
drie vragen en geef je antwoord in de vorm van een cijferscore:
Hoe hoog is je rustpols?
Normaal = 1 punt, tel daar 1 punt bij op voor elke 2 hartslagen hoger
Hoe vermoeid voel je je?
Uitgerust = 1 punt, zeer vermoeid = 5
punten
Hoeveel zin heb je om te
trainen? Veel zin = 1 punt, tegenzin = 5 punten
Zit je met je antwoord op één
van deze vragen op 3 of meer punten, pas dan de training van die dag aan.
Aanpassingen
Afhankelijk van de pijntjes of
de vermoeidheid kun je de trainingen het beste als volgt aanpassen: Breng eerst
de snelheid terug. Loop de duurlopen wat rustiger dan normaal en schrap
eventueel snelheidswerk als intervaltrainingen en tempolopen. Geeft dat geen
verbetering? Kort dan de eerstvolgende trainingen in en overweeg een of twee
extra rustdagen in te lassen. Als er sprake is van een blessure, zoek dan naar
alternatieve trainingsvormen als fietsen, zwemmen of de cross-trainer.
Je hoort nogal eens dat sporters,
achteraf gezien, een blessure of overtraindheid hadden kunnen voorkomen als ze
de signalen van hun lijf serieuzer hadden genomen. Laat dat jou niet overkomen! (bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten