3 groepen van 8 of 9 atleten |
Lachende gezichten bij Pinksterloop AVA'70
Maandag jl. vond voor de 14e keer in successie de Pinksterloop plaats. Door de jaren heen is deze hardloopactiviteit bijna uitgegroeid tot een waar ****-evenement, maar door alle coronaperikelen vond deze editie in een enigszins afgeslankte vorm plaats. Door de zeer late aankondiging hoopte de organisatie misschien wel dat de aanmeldingen beperkt zouden blijven, zodat er in een select gezelschap gelopen kon worden. AVA`70 hanteert immers de gouden regel dat een groep momenteel niet uit meer dan 10 atleten mag bestaan. Dit om kliekvorming en boze blikken van wandelaars, fietsers en vissers tot een minimum te beperken. Maar de honger naar een gezellig samenzijn op de AVA-basis bleek weer eens gruwelijk onderschat en veel groter dan gedacht. De lijst met deelnemers groeide gestaag en de teller bleef uiteindelijk op 25 sportievelingen steken. Er is nog even door de organisatie overwogen om een snelteststraat te organiseren, maar hier werd op het laatste moment toch maar van afgezien. Tis allereerst natuurlijk een hoop gedoe, maar je maakt er zeker ook geen vrienden mee.
Even voor 09.00 uur bleek het peloton al compleet te zijn en tot vreugde van allen waren er niet eens afmeldingen bij en ook onverwachtse gasten ontbraken op het appel. Wat er wel stond was een zeer gemêleerd gezelschap, dat ver boven de gemiddelde norm van Nederland uit bleek te stijgen. Jeugdig elan, ervaren veteranen, gelouterde AVA-janen, regionale gasten, toplopers en tobatleten….. alles was vertegenwoordigd. Het mooie bij dit soort gezamenlijke AVA- activiteiten is vooral het feit, dat iedereen direct in de groep wordt opgenomen en de serieuze gesprekken worden afgewisseld met ludieke grappen. En dan te bedenken dat het lopen nog moest gaan beginnen.
Er waren liefst 3 wegkapiteins beschikbaar, die ieders een groepje dravers onder zijn hoede kreeg. De club selecteerde zichzelf en eenmaal gestationeerd voor de huisfotograaf was de balans, maar ook de rangorde in de verschillende selecties gelijk overduidelijk zichtbaar. De opdracht voor het trio routeplanners was tevoren in een briefing duidelijk uiteengezet: je doet in ieder geval Bredevoort aan en vertelt wat roddels en deelt de nodige kennis over de historie van het stadje. Vervolgens ren je langs de Slingeplas om de waterstand te checken, de vissers en vogels te bekijken en zo nodig pauzeer je voor een sanitaire stop. Tenslotte tik je ook nog even vakantiepark de Twee Bruggen aan om het ultieme vakantiegevoel te ervaren, waarbij de aanwezige gasten beleefd worden gegroet om op deze wijze de naam AVA`70 verder te promoten. De lengte van de route mocht overigens niet minder dan 12,1 kilometer bedragen en als laatste was het de opdracht aan de teamcaptains om de gezelligheid aan boord te waarborgen.
Dat lijkt allemaal nog wel te doen, maar in de praktijk loopt het vaak toch vaak volledig anders. Maar niet op deze mooie Pinksterdag, want het gebeuren verliep feitelijk als de gesmeerde bliksem. Na een dik uur genieten van de omgeving en elkaar, meldden zich de drie teams weer op de thuisbasis en wat bleek… 3 keer 12,2 kilometer op de teller. Opvallend was daarbij ook nog eens, dat geen gelopen route hetzelfde was geweest, maar dat de vooraf vastgestelde doelstellingen ruimschoots waren behaald. Een andere conclusie die kan met een gerust hart kan worden getrokken is het feit dat het zowel met de conditionele, als ook de verbale vorm helemaal goed zit. De sportievelingen aan de Pinksterloop kregen namens AVA`70 nog koffie en thee aangeboden en ook kwamen er nog zontomaatjes, naturelchips en blokjes 30+ kaas voorbij. Uiteraard zorgde dit voor lachende gezichten bij de atleten die met een prettig gevoel huiswaarts keerden. De “meet en greet” op hardloopschoenen was er weer eentje, die duidelijk naar meer smaakt! (FR)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten