 |
| Tom van Beusekom op de voorkant van de Sprint, met een gesigneerd shirt van de snelste atleet van de wereld Eliud Kipchoge |
Running
Team Liemers
Tom raakte met het hardloopvirus besmet door toedoen van zijn vader, die hem meenam naar FROS, een hardloopgroepje in de omgeving van het ouderlijk huis. Tom bleek wel een talentje te zijn, die zich gelijk bij zijn eerste wedstrijd al liet gelden. Om wat gerichter te trainen, meldde hij zich bij Ciko`66 in Arnhem, waar de jonge van Beusekom wat verder ontwikkelde. “Ik wilde kijken wat er in het vat zat en ging op zoek naar een vereniging, waar de nadruk lag op discipline en structuur. Hardlopen werd voor mij steeds meer a way of life, en bij het Running Team Liemers voelde ik me als een vis in het water. Er straalde veel professionalisme uit de trainingsprogramma`s en met name Titus Fierkens is daarbij een ongelooflijk belangrijke schakel geweest. Hij heeft me de goede tools gegeven om te presteren en mezelf te ontwikkelen!”
Kenia
Tom van Beusekom leefde serieus voor zijn sport en zijn resultaten bleven steeds beter worden. In 2018 kreeg hij zelfs de mogelijkheid om voor 3,5 week te gaan trainen in Kenia. Uiteraard greep hij deze kans met beide handen aan en verbleef in het resort van Koen Raaijmakers. Gedurende bijna een maand leven als een professional, een droom kwam uit. Maar de trip naar het Afrikaanse land, leverde Tom ook een schat aan levenservaring op. Hij zag immers dat het gebruikelijke luxe leventje dat hij gewend was, een bijzonder voorrecht is. De plaatselijke bevolking leeft immers daar met de dag en probeert vooral te overleven, elke dag maar weer, zo zag van Beusekom met eigen ogen.
Marathon
van Amsterdam 2021
Eenmaal terug in Nederland, besloot Tom nog een tandje bij te zetten en het ging hem beter en beter af. Een hoogtepunt in deze periode was zeker de Montferlandrun in 2019, waar hij finishte in een scherpe tijd van 51,27 minuten. De wedstrijd speelt zich af in zijn trainingsgebied, dus hij kende het parcours door en door. “Ik voelde dat de vorm goed was, maar moest op een gegeven moment toch een gaatje laten. Ik wist wat er ons nog te wachten stond en ik kon me terug knokken naar het groepje, waaruit ik eerder gelost was. Aan het einde kon ik er zelfs nog een versnelling uitpersen en een dit doortrekken tot aan de finish. Een geweldig gevoel was dat…”
Intussen had corona zijn intrede gedaan en gingen alle wedstrijdplannen in de ijskast. De blik werd na lang wikken en wegen gericht op de marathon van Amsterdam in 2021. Van Beusekom werkte gericht toe naar deze wedstrijd, maar voelde aan zijn lijf dat het niet helemaal goed zat. Ok, er hadden zich in zijn privé-leven de nodige veranderingen voorgedaan, maar toch… “De dag voor de wedstrijd kreeg ik een aanval, waarbij ik ineens bijzonder veel slijm produceerde en dat was een hele nare gewaarwording, zeker zo kort voor de race. Bij de wedstrijd zelf, ging het kaarsje na een kilometer of 30 ook al langzaam uit en dat is gewoon veel te snel. Ik finishte nog wel in een knappe eindtijd van 2 uur, 52 minuten en 20 seconden, maar was compleet uitgewoond en alle energie was volledig op !”
Diagnose
Tom besloot na deze marathonervaring, om alle tijd te nemen om het lichaam weer goed te laten herstellen en dan pas weer te gaan plannen. Maar dit gebeurde niet. De energietank bleef leeg,het lijf voelde lusteloos en in het begin van dit jaar kwam daar ook nog eens een corona-aanval overheen. Van Beusekom, vriendin Paula en de omgeving begon zich toch wel zorgen te maken over de sympathieke atleet, die graag wilde maar niet kon.
Uiteindelijk bezocht hij een huisarts en diverse medische onderzoeken volgden elkaar ineens in rap tempo op. Tom had er onbewust al geen goed gevoel bij en de diagnose bleek een keiharde werkelijkheid: hij had slokdarmkanker met uitzaaiingen in maag en lever! De wereld stond volledig stil! Bij Tom, bij Paula, bij de familie…. bij iedereen. Dit kon toch niet waar zijn? Het ongeloof overheerste, maar het bleek toch echt de bittere werkelijkheid te zijn! “Kijk, ik heb jaren geleefd als een monnik en je gaat er vanuit dat je kerngezond bent. Nu dit ineens totaal niet het geval blijkt te zijn, ben je eerst heel erg boos, maar vooral ook erg teleurgesteld in je eigen lijf. We zijn nu terechtgekomen in een wedstrijd, die ik nooit zal kunnen winnen en dat is frustrerend. We moeten nu vooral genieten van hetgeen nog kan….”
Netwerk
Tom besloot open kaart te spelen over zijn ziekte en zonder het te beseffen, heeft hij het daarbij de mensen in zijn omgeving wel een stukje makkelijker gemaakt om hem te steunen. Een ongelofelijke stroom aan reacties kwam in zijn richting op gang en de telefoon stond regelmatig op ontploffen. Bekenden, maar ook onbekenden uit de hardloopwereld reageerden en van Beusekom had er werkelijk een dagtaak aan om alle steunbetuigingen te beantwoorden. Zelf zegt hij daarover: “Ik vindt het werkelijk verschrikkelijk dat ik niet meer kan hardlopen, maar alles wat ik met deze sport heb bereikt, is me zeer, zeer waardevol. Een enorm sociaal netwerk en natuurlijk als belangrijkste…ik heb ook mijn grote liefde Paula ontmoet via het hardlopen! Ik krijg berichten van vrijwel alle topatleten, maar ook van recreatieve lopers, die ik eigenlijk niet eens ken. Hoe mooi is dat allemaal?”
Gerard
Tebroke Memorialloop 2022
Op 21 mei jl. vond de 20e GTM-Loop plaats in Aalten en Tom was er niet als deelnemer aanwezig, maar zeker wel als prominent. Hij loste het startschot bij de 10-kilometerwedstrijd, waar veel nationale topatleten aan de start stonden en hij de mogelijkheid met beide handen aangreep om iedereen op “zijn Van Beusekoms” te begroeten en te omhelzen. “Ik wilde niet zielig gevonden worden en was helemaal mijzelf. Ik ken natuurlijk veel lopers en die betaalden mij op deze dag voor de volle 100% terug!”
Winnaar Björn Koremans sprak mooie woorden in de richting van Tom, liet hem op het podium klimmen en overhandigde van Beusekom vervolgens een gesigneerd shirt van de snelste atleet van de wereld, Eliud Kipchoge. Een minutenlang applaus volgde voor de dolgelukkige Tom en er vloeiden volop tranen en niet alleen bij hem… “Het was voor mij en Paula een avond van goud. Alle knuffels en high fives van bekende en onbekende atleten, het shirt dat ik kreeg uit handen van Koremans, Michel Butter die nog even voor zijn vertrek bij me kwam om me sterkte te wensen….. Werkelijk een aaneenschakeling van hoogtepunten en zo puur allemaal!”
3 juli
2022
Tom kijkt nu samen met Paula vooral uit naar de dingen die op hun pad komen en genieten daar met volle teugen van.“Elke morgen als we wakker worden denk ik … yes, weer een dag en dan pakken we de agenda erbij, die overigens behoorlijk vol staat. Er moet natuurlijk ook gerust worden, maar daarnaast zijn we erg druk en dat is een fijne afleiding in deze rollercoast. Afgelopen woensdag even kijken bij de Grachtenloop en donderdag was een geweldig moment, toen ons geregistreerde partnerschap gevierd werd met onze familie. Zaterdag een hardloopmomentje en zo schakelen we door…”
Zondag 3 juli a.s. is een datum waar Tom en Paula al enorm naar uitkijken, wanneer in het buitengebied van hun Bredevoort “de TommyBeusRun” plaats gaat vinden. Een hardloopevenement waar alle hardloopvrienden van Tom aan de start zullen verschijnen om 5 of 10 kilometer te lopen. Honderden toppers en recreanten staan samen aan de start om deel te nemen aan deze bijzondere wedstrijd. “Ik hoop natuurlijk dat heel veel mensen er op 3 juli bij zijn, zodat we er samen een mooie sportieve morgen van kunnen maken. Het hardlopen heeft me heel erg veel gebracht en dat komt 3 juli allemaal bij elkaar. Het is een bijzonder moment waar Paula en ik erg naar uit kijken!”
Bron: Frank Roos/Sprint AVA’70
(De kop van dit artikel plotseling ben ik nog meer mens is afkomstig uit de song “Wie ik ook ben!” van zijn favoriete band Blöf.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten