Vorig jaar stond ik hier voor
het eerst aan de start. Toen de laatste wedstrijd voor het zomervakantie reces.
24 graden bedroeg de temperatuur en ik heb toen een beroerde wedstrijd gelopen.
1:48, 10de bij de M50. De warmte speelde me toen parten in het tweede deel van
de wedstrijd. In het eerste deel liep ik nog ruim onder de 5 minuten per
kilometer, in het tweede deel ging dat bijna naar 5:30 de kilometer.
Gelukkig waren de
omstandigheden dit jaar een stuk beter. Het had de hele dag geregend maar tegen
de avond werd het droog. Er stond redelijk wat wind maar de temperatuur kwam
niet boven de 20 graden uit. Toch had ik er niet zo heel veel zin in. De gedachte
dat ik 21km op bijna vol vermogen moest lopen was geen prettige. Ik nam het
besluit om “met de rem erop” te starten. Gewoon lekker lopen zonder dat er iets
moet.
De harde kern van de
Zandlopers was ook aanwezig waaronder ook Maurice Magis die op verse schoentjes
terug was van een korte sabbatical. In tegenstelling tot Hansie had Maurice wel
een strak raceplan. Maurice had de race vakkundig opgesplitst in drie delen van
7 kilometer elk waarbij hij elk deel met een logaritmische stijging van 10% van
zijn natuurlijke versnelling quotiënt zou versnellen waarbij de pasfrequentie
met telkens 5% omhoog zou moeten. Ik deed maar alsof ik het begreep maar
eigenlijk ging het mijn petje te boven.
Om Pünktlich 1900 uur klonk
het startsignaal en kon ik beginnen aan de race. De eerste 5 kilometer kwam ik
door in 4:35/4:32/4:33/4:32 en 4:29. Daar zaten ook 16 valsplat hoogtemeters in
maar het voelde als een gemiddelde inspanning. Bij de volgende kilometer
moesten er 8 hoogtemeters overbrugd worden maar de 6 tot en met 10km gingen in
4:32/4:20/4:34/4:30 en 4:26.
De hartslag zat nog steeds
ongeveer 20 slagen onder het maximum en ik voelde me prima. Dat was vorig jaar
wel anders rond deze tijd. Bij 12 km voelde ik me zo goed dat ik besloot het
tempo dat ik liep vast te houden tot het eind. Niet een heel makkelijke opgave
maar ik voelde me dus prima en liep op een PR schema. Die kans wilde ik niet
laten lopen. Kilometer 11 tot en met 15 gingen in 4:29/4:25/4:22/4:30 en 4:38.
Kilometer 16 was zwaar, ik moest voor een tweede keer de bult op met wind tegen
en heb tempo toen drastisch laten zakken. 4:55 en 4:42 voor km 16 en 17. De
resterende kilometers gingen grotendeels licht naar beneden. Kilometer 18 tot
21 gingen in 4:27/4:25/4:32 en 4:42. Bij kilometer 21 heb ik even ingehouden
omdat de man voor mij verkeerd liep en ik wilde hem in de gelegenheid stellen
mij weer in te halen. Dat deed hij niet dus besloot ik solo over de finish te
gaan.
Uiteindelijk liep ik de halve
marathon in 1:35:42. Een seconde boven mijn PR. Een vierde plek bij de M55. Had
ik bij de M45 of M50 gelopen dan was mijn tijd goed geweest voor een derde
plek. Die oudjes kunnen nog best hard lopen.
De moraal van het verhaal is
dat ik de race mooi vlak heb gelopen door wat rustiger van start te gaan. Ook
weet ik nu dat ik onder goede omstandigheden nog wat sneller kan. Wellicht dat
in Doetinchem straks er nog een minuut of 2-3 af kan. We gaan het zien.
Hans Monasso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten