Als je in een dip zit, weet dan dat lopen helpt en dat het zeer verstandig is om even na te gaan wat je lichaam, maar ook je geest, nodig heeft |
Murphy-is-in-the-house-dagen: wekker niet gehoord, kinderen die op het meest ongeschikte moment erin slagen om hun kop melk om te stoten, een wasmachine die er de brui aan geeft en wegwerkzaamheden die plots uit de grond schieten op de route die je dagelijks neemt. Dat zijn de dagen dat je elke minuut verlangt naar je volgende loop. Even dat kopje leegmaken en gewoon gaan.
Naast een hele waslijst
lichamelijke voordelen weten we dat hardlopen je psychisch echt kan helpen. Net
zoals sommige trainingen meer geschikt zijn voor bepaalde fysieke
doelstellingen (denk maar aan een rustige, lange duurloop als je wat extra
calorieën wil verbranden), zo zijn sportpsychologen erachter gekomen dat
bepaalde lopen kunnen bijdragen tot hetgeen waar jij mentaal nood aan hebt.
1. Laat me met rust!
Maalt er vanalles door je
hoofd? Blijven bepaalde moeilijke situaties aan je knagen? Ervaar je allerlei
muizenissen maar heb je geen zin om erover te praten? Kies dan voor een lange
duurloop. Negatieve gedachten krijgen minder snel toegang tot je bewustzijn
omdat je je focust op het hier en nu door telkens weer die ene voet voor de
andere te zetten. Dit is optimale me-time. Staar je niet blind op je tempo,
maar voel wat je lijf aankan en houd het vol, want je hebt tijd nodig om te herstellen
van al die belastende input.
Klinisch psycholoog dr. Temple
haalt aan dat ‘het vermogen om gedurende lange tijd op jezelf en de omgeving te
reflecteren van cruciaal belang is.’ Vooral in deze digitale maatschappij
waarbij velen zweren bij instant resultaten en bevrediging, geeft een langere
duurloop een mooi alternatief om alles eens rustig op een (vaak relativerend)
rijtje te zetten.
2. Mijn emmertje is vol
Ze zijn bewonderenswaardig,
mensen die steeds luisteren naar anderen, zich empathisch opstellen en voor wie
geen inspanning te veel is om met woord en daad de rest van de wereld te
helpen. Hun bescheidenheid siert hen, ze zoeken geen aandacht en houden hetgeen
ze vernemen voor zich. Toch kan het gebeuren dat ook daar het emotionele
emmertje overloopt. Een speedworkout kan soelaas bieden.
Even helemaal tot het uiterste
gaan en je verstand, dat door je sterke copingvaardigheden overbevraagd wordt,
even op nul zetten.
3. Dit moest er even uit!
Soms lijkt het wel of al die
frustraties en ellende je fysiek tegenhouden om deftig te rennen. Ga dan voor
een interval- of fartlektraining. Tijdens de rustige stukken heb je tijd te
over om eens goed te ventileren over datgene wat jou dwars zit, om daarna
gedurende de versnellingen even alles, haast letterlijk, uit te zweten. Het
perfecte loopmaatje weet trouwens dat je niet altijd advies of goede raad
verwacht, maar gewoon even een levende (en lopende) klaagmuur nodig hebt.
4. Ik voel me zo verdomd
alleen
Ga op zoek naar een leuke
loopgroep (veel kans tot slagen want ik ken weinig niet leuke loopgroepen) en
laat je meeslepen door de zalige zever die daar de revue passeert. De meeste
loopgroepen hebben hun coronamaatregelen genomen en starten langzaam weer op.
Houd het tempo aangenaam voor iedereen zodat je voldoende adem hebt om mee te
babbelen en vooral te lachen. Dit zijn de loopjes waar er al eens gewandeld mag
worden, de plaspauze niet gechronometreerd wordt en de après-run soms langer
duurt dan de eigenlijke training.
Zoals vaak beschreven bestaan
lopers in alle maten en gewichten en vormen ze een bijzonder gevarieerde groep.
Het is dus niet meer dan normaal dat bovenstaande richtlijnen niet voor
iedereen gelden. Als je echter in een
dip zit, weet dan dat lopen helpt en dat het zeer verstandig is om even na te
gaan wat je lichaam, maar ook je geest, nodig heeft. (bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten