Verslag van de Smokkeltocht 2022

De Smokkelaars van 2022

Smokkeltocht zonder Schorre Piet

Afgelopen vrijdag werd er een oude traditie in ere hersteld: de Smokkeltocht met Schorre Piet. Vroeger, voor Corona, leidde deze beroemde en beruchte smokkelaar jaarlijks een select groepje AVAjanen over de oude smokkelpaadjes in het grensgebied. Bij een succesvolle tocht werd dat dan gevolgd door een gezellige nazit waarin de winst van de tocht vlotjes verloren ging.

Helaas was Schorre Piet zelf geveld door een dubbele hernia, waarschijnlijk als gevolg van het jaren lang slepen met te zware contrabande op de rug. Hij had daarom de leiding eenmalig overgedragen aan zijn trouwe smokkelmaat Smokkel Sjaak. Ondanks de afwezigheid van de inspirerende voorman verzamelde zich vrijdagavond een kleine maar fijne groep op 't Slaa. Met twee Geerten, twee André's, twee dames en twee heren die net onder een categorie vielen werd de tocht aangevangen.

Het weer leende zich prima voor een loopje, droog en lekker fris. Maar met de hoeveelheid licht die de hoofdlampen van de deelnemers verspreidden waren de smokkelaars natuurlijk al van kilometers afstand te zien. Een aanhouding door de kommiezen leek dan ook bijna een vaststaand feit. Waarschijnlijk werd er mede daarom gekozen voor een wat alternatieve route. Enkele bekende oude smokkelpaadjes werden overgeslagen en vervangen door snelle asfalt passages om de kommiezen af te schudden.

Dit een beetje tot verdriet van Geert W, die had gehoopt een rustige avond te hebben. De goedlachse zorgmedewerker kon zelfs deze avond niet helemaal loskomen van zijn werk. Samen met medeverzorger Frank werden er verscheidene dossiers doorgesproken. Maar vanwege de privacywetgeving moesten ze zich dan wel steeds terug laten zakken om buiten gehoorafstand van de groep te komen. Dat was in ieder geval het verhaal...

Uiteraard werd er door de captain van dienst goed opgelet of de verloren schaapjes niet te ver achter kwamen en werd er regelmatig even verzameld. Met de terugkeer van de wolf ben je immers zomaar een schaapje kwijt tegenwoordig. Halverwege werd er even een korte stop ingelast voor een hartversterking. De flesjes foezel werden gretig aan de mond gezet waarna de tocht met een prettig branderig gevoel in de buik voortgezet werd.

Het leek wel of er doping in de kleine flesjes zat bij sommige deelnemers. Met gezwinde spoed werden de laatste kilometers afgelegd. Het kan ook te maken hebben met het vooruitzicht op de nazit, André liet zich wat ontvallen over koffie en drank en het tempo ging gelijk omhoog.

Bij terugkomst werd er snel even wat droogs aangetrokken en daarna lieten we ons de koffie en de broodjes worst goed smaken. Uiteraard werd dat broodje worst daarna nog weggespoeld met enkele versnaperingen en werd er nog flink na geëvalueerd.

De conclusie was dat het weer een geslaagde avond was geweest en dat de mensen die niet mee hadden gedaan weer ongelijk hadden. Volgens jaar weer nieuwe ronde nieuwe kansen, hopelijk dan wel weer met Schorre Piet.

Groeten,

André Bleumink

Halverwege werd er even een korte stop ingelast voor een hartversterking