Medemblik-Opperdoes

Prachtige plek, achter in de tuin van ons huisje

Jeroen en Merle zijn enkele dagen bij ons op bezoek in Medemblik en zoals bijna ieder jaar heeft eerstgenoemde zijn hardloopschoenen mee genomen. Vanaf ons vakantiepark lopen we een mooi rondje door de omgeving van het knusse stadje. Na de eerste kilometer langs het IJsselmeer komen we al vrij snel bij kasteel Radboud. Het staat aan de oostkant van de haven en dateert uit het jaar 1288. Het is één van de vele kastelen in de provincie Noord-Holland, die gebouwd werden in opdracht van Floris V. Hij zette deze burchten neer in de periode van vijf jaar. Een recordtempo, normaal was er in die tijd een jaar of 10 voor nodig om één kasteel te bouwen, laat staan vijf. Kasteel Radboud is de enige die is overgebleven.

Het kasteel was een zogenoemde dwangburcht want Floris wilde niet alleen een dam opwerpen tegen de veelvuldige infiltraties in zijn gebied door de Friezen, maar ook steunpunten hebben van waaruit hij de pas onderworpen West-Friezen onder de duim kon houden. Oorspronkelijk had het kasteel in grote lijnen dezelfde plattegrond als het Muiderslot. Daarvan resteren nog twee woonvleugels, twee vierkante torens en een ronde hoektoren. De rest is in de loop der eeuwen verdwenen, alleen de contouren zijn nog zichtbaar. Op 4 september 1939 werd Rembrandts schilderij De Nachtwacht hier tijdelijk in veiligheid gebracht, voordat het in mei 1940 naar een bunker in de duinen bij Castricum verhuisde. Kasteel Radboud was van 1889 tot 15 januari 2016 eigendom van de Nederlandse staat en viel destijds onder de Rijksgebouwendienst. Het monument is op die datum overgedragen aan de Nationale Monumentenorganisatie.

Via de Pekelharinghaven lopen we het stadje binnen en als we de drukke winkelstraat gehad hebben zijn we het centrum ook al weer uit. Op het goede gevoel lopen we verder en komen een paar kilometer verder in het plaatsje Opperdoes. Het wordt ook wel Klein-Giethoorn genoemd, omdat net als Giethoorn een deel van de plaats bestaat uit bruggetjes over de waterwegen naar de huizen en boerderijen. Maar in plaats van punters zijn er schuiten en wordt het geheel niet zo sterk toeristisch uitgebuit. Er is wel een camping die het uitdraagt en de bijnaam als naam draagt.

Als we toevalligerwijs deze camping oplopen denken we dat we er aan de achterkant wel weer vanaf kunnen maar dat blijkt niet zo te zijn. Op een gegeven moment kunnen we niet verder en moeten we dezelfde weg terug lopen of dwars over een groot weiland naar een boerderij die we in de verte zien liggen. We besluiten de laatste optie te nemen en zien een paar honderd meter verder enkele auto's rijden. Als we op de verharde weg uitkomen hebben we eigenlijk geen idee meer waar we zijn en vragen een tegemoetkomende fietser naar de weg. 'Oh dat moet je nog een best eind' is het antwoord dat we krijgen. Na een uitleg waar we het beste heen kunnen lopen, blijkt het achteraf gelukkig nog mee te vallen. Een kilometer of vier verder zijn we weer 'thuis' en hebben er een mooi tochtje opzitten.

Kasteel Radboud