 |
| Prachtige route van Ruurlo naar Zutphen |
Pling! Bericht van Ricardo Boerkamp. ‘Hoi André, heb je misschien tijd/zin om komend weekend samen de NS route Zutphen-Ruurlo te lopen?’ Beetje kort dag, maar de agenda was leeg en ik had er wel zin in om de route eens in zijn geheel te lopen. De afspraak was na wat heen en weer appen dus al snel gemaakt. Ricardo zou zondag met de trein van 9:22 op station Ruurlo aankomen. Dan lopend met een omweg naar Zutphen en dan ging ik weer met de trein terug.
De route die door MudSweatTrails in samenwerking met Outdoor Achterhoek is neergezet maakt deel uit van een aantal routes om de Achterhoek te promoten. In het ontwerpstadium was ik benaderd om een route te ontwerpen en ik had een geschikte route van station Ruurlo naar station Vorden bedacht. Ricardo had samen met loopmaatje Adrie een aansluitende route bedacht van station Zutphen naar station Vorden. Voor de liefhebbers die liever wat korter lopen kun je dus van Zutphen naar Vorden lopen of van Vorden naar Ruurlo. De liefhebbers van de lange afstand kunnen de hele afstand ineens doen en komen dan aan een 40 kilometer door de prachtige Achterhoek. Samen met Ricardo de hele route lopen was dus een mooie gelegenheid om Ricardo mijn stuk te laten zien en Ricardo kon dan zijn route laten zien.
’s Avonds van tevoren checkte ik nog even de weerberichten. Na een mistige en koude zaterdag zou het zelfs nog kouder worden. ’s Nachts vorst en maximaal 3 graden overdag, maar wel helder weer. Het zou dus zomaar een prachtige loopdag kunnen worden. De temperatuur zou tijdens het lopen geen probleem zijn. Maar dan moest ik wel voor de terugweg genoeg kleding in mijn rugzakje proppen. De ervaring leert dat het op stations altijd koud is en tocht. En ik zou toch wel een klein half uurtje moeten wachten als de trein net weg zou zijn als ik bij het station aankwam.
Met een temperatuur van een graad of drie in je zweterige kloffie zou dat heel oncomfortabel zijn of zelfs tot onderkoeling kunnen leiden. Speciaal voor dit soort dingen heb ik een Adventure Vest van Ultimate Direction. Droog termoshirt, droge sokken, buff, regenbroek, jack, en een donsjackje allemaal in ziplock bags gepropt en de lucht er goed uitgedrukt. Voldoende eten en drinken voor onderweg mee. Het paste er allemaal in en zelfs nog een klein beetje ruimte over. Wel een redelijk volume, maar qua gewicht viel het mee.
’s Morgens op station Ruurlo bleek de trein keurig op tijd te zijn met Ricardo als enige passagier op dit vroege uur. We hingen onze rugzakken om en startten de de route op de horloges en de GPS-handheld. Na een korte blik op kasteel Ruurlo doken we de bossen in die vroeger bij de landerijen van de baron hoorden. Veel blad was al van de bomen gevallen en toen we even omkeken zagen we de rode ochtendzon opkomen door de takken. Een mooiere start konden we ons niet bedenken en we hoopten dat het een goed voorteken zou zijn voor de rest van de dag.
Het is altijd even afwachten of het samenlopen een beetje wil lukken bij zo’n hardloopafspraak. Soms moet de één inhouden, soms de ander. We vertrokken in een redelijk tempo, maar na een paar minuten waren we opgewarmd en lieten we eigenlijk als vanzelf het tempo iets zakken tot een tempo wat voor beiden redelijk comfortabel aanvoelde. En dat zonder dat we het er echt over hadden. Eigenlijk is dat best bijzonder te noemen.
De bossen tussen Ruurlo en Vorden bestaan uit een mooie mix van loof-en naaldhout, met prachtige oude exemplaren er tussen. De paden en single tracks waren goed beloopbaar, het waterpeil was duidelijk nog veel te laag. Toen ik vorig voorjaar de route uitzette stond er veel meer water in de sloten en waren de paden her en der best modderig. Hopelijk trekt het waterpeil nog weer bij gedurende de winter. Tussen de bossen bevinden zich vooral boerderijen, waarvan sommige behoorlijk oud. De beschilderde luiken geven aan bij welk kasteel ze vroeger hoorden. Maar de kastelen zelf zijn nog vaak particulier bezit en de route voert er daarom niet kort langs. Een erg mooi en afwisselend landschap dus, typisch voor dit gedeelte van de Achterhoek. Ricardo had er nog nooit gelopen en hij vond het heel mooi om te zien.
Eenmaal bij Vorden sloegen we natuurlijk het stukje naar het station en weer terug over, we gingen immers voor de hele route. De temperatuur was een paar graden inmiddels en we liepen heerlijk te genieten van de natuur en goede gesprekken. Hier begon het stuk dat ik nog niet gezien had. Eerst over het Grote Veld, een natuurgebied dat niet echt heel bekend is, maar geweldig mooi. Naaldbos, heide velden, mooie single tracks en wat bredere paden die overal doorheen slingeren. Heel af en toe kwamen we wandelaars of mountainbikers tegen, vriendelijk groetend zoals het in de Achterhoek normaal is, maar meestal liepen we in een verlaten landschap. Precies zoals ik het graag heb.
Na het Grote Veld achter ons te hebben gelaten staken we de weg Warnsveld-Lochem over en liepen we via landgoed Velhorst en het mooie stukje Kienveen richting de Berkel. Wat een geweldige route over machtig mooie paadjes is hier bedacht. Ik liep heerlijk te genieten. Dat het zonnetje ook lekker tussen de bomen doorpiepte maakte het alleen maar mooier. Ik voelde me nog prima, af en toe even een kleine stop om wat te eten en te drinken en weer door. De benen voelden nog goed en we hadden er nog steeds een lekker ontspannen tempo in.
Bij de Berkel aangekomen liepen we over het maaipad langs de rivier. Een stuk kaler dan door het bos, maar zeker in het zonnetje was het zeker niet minder mooi. Gewoon een heel ander landschap. De Berkel is over een flink stuk weer teruggebracht in de meanderende staat die het vroeger had. Zowel voor de natuurwaarde als ook om water minder snel af te voeren. Gelukkig stond er weer behoorlijk water in, dit in tegenstelling tot afgelopen zomer. De stuwen waren wel allemaal nog hoog gezet om zoveel mogelijk water vast te houden, maar ook over de mooi aangelegde vistrappen kabbelde het water heel behoorlijk.
Langs de Berkel kwamen we regelmatig mensen tegen die ook lekker van het mooie weer aan het genieten waren. Wandelaars met en zonder honden, mountainbikers, allemaal vriendelijk groetend. Een oudere wandelaar vroeg zelfs of we de MST treinroute in tegengestelde richting liepen! Prachtige route zei hij er nog bij. Wat toevallig dat je iemand tegenkomt die meteen raad wat je aan het doen bent. Onze dag kon niet meer stuk na deze ontmoeting.
Wat zoetjes aan wel stuk ging
was mijn onderstel. Hoewel het tempo nog best aardig was begonnen mijn benen
toch wat te protesteren na 35 km. En ik was niet de enige, ook Ricardo had het
beste wel gehad. Gelukkig hadden we de kerktoren van Zutphen al in zicht. Langs
de Berkel en via diverse parkachtige paadjes liepen we richting de binnenstad
en het station. Zutphen heeft een hele mooie oude binnenstad en je komt zelfs
langs een mooi stuk van de oude stadsmuur. Toch was ik er niet rouwig om dat we
na 4:40 uur lopen het stationsplein opliepen en op een muurtje konden gaan
zitten. Het was een prachtige tocht geweest in alle opzichten. Mooie route,
fantastisch loopweer, goed gezelschap. Eigenlijk alles wat ik vooraf hoopte. We
hopen dan ook dat vele trailrunners er net zoveel van gaan genieten als wij
gedaan hebben.
Uiteraard was de trein net weg, dus ik had alle tijd om alle kleding uit mijn rugzak aan te trekken. Ik had nog twee blikjes cola zodat ik ook Ricardo er eentje mee kon geven. Een beetje energie kon hij wel gebruiken aangezien hij nog een paar kilometer verder naar huis moest lopen. Nadat we afscheid hadden genomen kon ik nog even rustig in het zonnetje genieten van een koffie-to-go met een lekker broodje uit de stationskiosk. En waar we 4:40 uur er over gelopen hadden bracht de trein me in 20 minuten weer terug naar station Ruurlo. (bron)
Andre Bleumink
 |
| Ricardo (links) en Andre |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten