zaterdag 28 februari 2015

Tim te Brake in actie op NK junioren in Apeldoorn

Tim te Brake (19)
Tim te Brake heeft op het NK voor junioren A in Apeldoorn een persoonlijke record op de 1.500 meter gelopen in 4:28:91 minuten en werd hiermee 7e in zijn serie. Hij liep een mooie race, een snelle 1.000 meter in 2:56 minuten en daarna een strakke 1:32 minuten op de laatste 500 meter.

Klik op de links voor de uitslagen






Uitslagen van de 46e Volkslauf in Vreden (D)

Erwin Wamelink (links) en Patrick Ikink aan de start van de 5 kilometer

Uitslagen:

5 kilometer: Erwin Wamelink 19:03 min (2e), Patrick Ikink 19:28 min (2e), Dirk Jan Robbe 21:41 min (3e) en Sabine Ikink 26:04 (2e)

10 kilometer: Jerrel Balke 44:35 min (2e), Andre Balke 44:48 min (5e) en Inez Balke 48:19 min (2e)

Klik op de links voor alle uitslagen

5 kilometer


10 kilometer


halve marathon


site organisatie

Wedstrijdagenda maart 2015

Klik op deze link voor uitgebreide informatie. Heeft iemand een aanvulling of aanpassing op onderstaande kalender dan hoor ik het graag
zon.1 maart Didam-Baggerlooop - www.baggerloop.nl

zon.1 maart Vorden-Acht Kastelenloop - www.hanzesport.nl

zon.1 maart Bemmel-Voorjaarsloop - www.boddesprinters.nl

zat.7 maart Hemmen-Cross – www.beginvanendt.nl

zat.7 maart Markelo-Bovenbergloop – www.avgoor.nl

zat.7 maart Rhenen-Marathon - www.galgenbergmarathon.nl

zon.8 maart Coesfeld(D)-Heidelauf - www.djk-coesdfeld.de

zon.8 maart Nieuw-Wehl-Fatima loop - www.pactuwehl.nl

zon.8 maart Arnhem-Warnborncross - www.loopgroep-arnhemia.nl

zon.8 maart Deventer-Bunkercross – www.avdaventria.nl

don.12 maart Zwolle-Baanlooop - www.avpec1910.nl

zat.14 maart Nijkerk-Veluwepoortloop - www.avnijkerk.nl

zat.14 maart Aalten Track en Field Cross – www.ava70.nl

zat.14 maart Nijverdal-Salland Trail - www.sallandtrail.nl

zat.14 maart Harderwijk-Halve Marathon - www.athlos.nl

zat.14 maart Sonsbeck(D)-Frühjahrswaldlauf - www.svsonsbeck.de

zat.14 maart Münster(D)-6 uurs Loop – www.6h-lauf-muenster.de

zat.14 maart Putten-Rusthoeveloop - www.sv-putten.nl

zat.14 maart Lageveld-Lageveldloop – www.sportvoedingwebshop-lageveldlopen.nl

zon.15 maart Winterswijk-RunVisionloop - www.av-archeus.nl

zon.15 maart Nijmegen-Stevensloop – www.stevensloop.nl

zon.15 maart Heerde-Trail – www.vanblooissportadvies.nl

zon.15 maart Dinslaken(D)-Citylauf - www.marathon-dinslaken.de

zon.15 maart Hengelo-Woolderesloop - www.mpmhengelo.nl

din.17 maart Epe-Baanloop –
 
www.avcialfo.nl

zat.21 maart Dodewaard-Voorjaarsloop - www.dijkrunners.nl 

zat.21 maart Nijmegen-Trainingsloop - www.nijmegenatletiek.nl

zat.21 maart De Lutte-Dinkelloop - www.loopgroep.nl

zat.21 maart Münster(D)-LSF Strassenlauf - www.lsf-muenster.de

zat.21 maart Wageningen-Winterbosloop - www.pallas67.nl

zat.21 maart Wapenveld-Kruidenloop - www.euromakruidenloop.nl

zon.22 maart Eerbeek-Lenteloop - www.lenteloop.nl

zon.22 maart Haaksbergen-Engelse Mijlen loop - www.av-haaksbergen.nl

zat.28 maart Vaassen-Solar Run - www.tempresssolarrun.nl

zat.28 maart Nijmegen-Strong Viking Mud Edition – www.strongviking.com

zat.28 maart Hellendoorn-Landal loop – www.atletics.nl

zat.28 maart Kampen-de 32 km. van Kampen - www.avisala96.nl

zon.29 maart Zwolle-Brettschneiderloop - www.avpec1910.nl

zon.29 maart Harderwijk-Bosloop - www.athlos.nl

zon.29 maart Vierhouten-Trail – www.trailrunning-veluwe.nl

zon.29 maart Losser-Drielandenloop – www.av-iphitos.nl

zon.29 maart Arnhem-Rondje Nederland - www.rondjenederland.com

vrijdag 27 februari 2015

Aankondiging van de Achtkastelenloop in Vorden

Achtkastelenloop 2009 met Fred Jansen, Ingrid van Zolingen en Wim Brinkman
Hanzesport nodigt je uit voor een schitterende loop door de prachtige, bosrijke omgeving van het acht-kastelendorp Vorden in de Achterhoek op zondag 1 maart 2015.

Programma
Ned Fire & Security - 10 km wedstrijd- en recreatieloop
Running Center - 21 km wedstrijd- en recreatieloop
Mazda Lenselink - 30 km wedstrijd- en recreatieloop

Een vlot parcours met weinig hoogteverschillen, grotendeels over asfaltwegen, soms over nostalgische klinkertjes en verharde fietspaden. Veel hardlopers gebruiken de 30 km als ideale voorbereiding op de marathon van Rotterdam en Enschede. Maar ook de kortere afstanden zijn beslist de moeite waard. Alle drie afstanden gaan over één ronde en starten om 12.15 uur voor de sporthal aan het Jebbink.

Vertrek bij AVA'70 is om 10.30 uur.

Klik op de links voor meer informatie



Achterhoekse atletiektalenten op medaillejacht op NK indoor junioren in Apeldoorn


Klik op de links voor meer informatie



donderdag 26 februari 2015

Column: Erwin’s zin en onzin - deel 69

In onvervalst Nederlands heet Klaus Schlüter zijn Nederlandse hardloopvrienden welkom
Heel Ellewick loopt uit voor 2e Freundschaftslauf

In onvervalst Nederlands heet Klaus Schlüter zijn Nederlandse hardloopvrienden welkom. Veertig Nederlandse hardlopers zijn de grens overgestoken richting Ellewick voor de 2e Freundschaftslauf. Het normaal zo rustige dorpje, met nog geen 1500 inwoners, wordt eenmalig onderworpen aan een Nederlandse invasie. Op het terrein van ASV Ellewick – Crosewick e.V. hebben zich inmiddels ook twintig Duitse hardlopers gemeld.  Op dit sportveld, dat zowel de voetbal- als de hardloopvereniging huisvest, verdwijnen ‘grenzen’ en de cultuurverschillen, het is vanaf het eerste moment sehr gemütlich.

Geert Wevers, Klaus Schlüter en Bernd Liesbrock sloegen vorig jaar de handen ineen en bedachten deze grensoverschrijdende ‘trainingsloop’.  De eerste editie van de Freundschaftslauf werd gelopen in Aalten. Dit was een zodanig groot succes, dat een vervolg niet kon uitblijven. Klaus en Bernd pakten de handschoen op en een traditie lijkt geboren. De Ellewickse hardloopclub werd begin 2014 in het leven geroepen en inmiddels staan er 35 personen op de ledenlijst. Meer dan de helft van de leden was dus aanwezig bij dit internationale treffen.

De lopers krijgen een rondje van 17,5 kilometer voor de kiezen. Mocht dit iets te ver zijn, dan kun je een stukje afsnijden. Dit wordt overigens maar door een enkeling gedaan. Halverwege de prachtige tocht, die ook nog een stukje door Nederland voert, worden de atleten bij elkaar geroepen. Het tweede deel van de tocht wordt in drie groepen gelopen. Een snelle groep, een hele snelle groep en een ontzettend snelle groep. Maurice Magis ontsnapt heel even uit het zicht van zijn liefje Carmen Keuper en hupt als een klein verliefd haasje van de snelle naar de hele snelle groep. Dit doet hij samen met een jonge Duitse schone. Deze ‘romance in spe’ loopt uiteindelijk uit op niets omdat Carmen het schouwspel op tijd in de gaten krijgt.

Voorin barst er een stukje gezonde Duits/Nederlandse rivaliteit los. Gerrit Ormel (NL) en Klaus Schütler (D) jutten elkaar flink op. Het tempo van de zeer snelle groep loopt zelfs op tot 4.30 min per kilometer. De strijd draait uit op een salonremise.

Als iedereen het loopje door het schitterend landschap heeft afgrond, geurt de kantine al naar koffie. Overal staan schalen met broodjes, flesjes limonade en water en thermoskannen met koffie. Het bier en de braadworst is eigenlijk het enige wat er aan het hardloopfeest ontbreekt. Beim nächsten Mal besser! Mooi om te zien dat de Duitsers en Nederlanders dwars door elkaar lopen en zitten. Nederduits is in Ellewick de voertaal.

Terwijl de tweede Freundschaftslauf net achter de rug is, wordt er al gesproken over de derde editie. Deze gaat waarschijnlijk plaatsvinden op 2e Pinksterdag in Bocholt. Wordt vervolgd!

Deutsche Freunde, vielen Dank!
Mooi om te zien dat de Duitsers en Nederlanders dwars door elkaar lopen en zitten

zondag 22 februari 2015

Uitslagen van de 34e Engbergencross in Gendringen

Vier AVA'70 leden op een rij, van links naar rechts: Tim Mengerink, Eva Bruil, Björn Rossel en Gert-Jan Wassink

uitslagen

Toller grenzüberschreitender Freundschaftslauf

ASV Ellewick lid Karin Schlüter en AVA'70 lid Tracey Jewell
Rund 60 Läuferinnen und Läufer trafen sich am Sonntag am ASV Clubheim um beim 2. grenzüberschreitenden Freundschaftslauf teilzunehmen. Der Freundschaftslauf ist ein gemeinsamer Trainingslauf der Laufgruppe AVA`70 aus Aalten und unserer Aktivabteilung. Hierbei steht nicht nur das Laufen im Vordergrund, sondern auch das gesellige Miteinander mit unseren niederländischen Nachbarn. 

Die Idee eines solchen Laufes entstand bei den Initiatoren Geert Wevers (AVA`70), Bernd Liesbrock und Klaus Schlüter schon Mitte letzten Jahres. Man kennt sich bereits seit Jahren aus der Laufszene. Relativ fix wurde die Idee umgesetzt und so gab es bereits letztes Jahr im niederlänschen Aalten die Premiere. Knapp 30 Teilnehmer liefen gemeinsam eine Runde von 19km. Am Sonntag gab es dann die Fortsetzung in Ellewick. Nachdem bereits der erste Lauf super angenommern wurde war es nicht verwunderlich, dass sich bei der 2. Ausgabe die Teilnehmerzahl verdoppelt hat. 

Auch der Wettergott spielte mit und so lachte pünktlich zum Start um 9 Uhr den Sportlern die Sonne ins Gesicht. Mit 60 Läuferinnen und Läufern ging es nun raus aus Ellewick. Ein tolles Bild!!! Schnell vermischten sich die Laufgruppen und auch die kleineren Sprachbarrieren wurden zügig überwunden. Nachdem man die ersten km absolviert hatte, passierten wir die deutsch-niederländische Grenze, um natürlich auch ein paar km auf niederländischem Boden zu laufen. Der Großteil der Strecke wurde gemeinsam absolviert. Lediglich auf den letzten Kilometern splittete man die große Gruppe in drei unterschiedliche Leistungsgruppen. 

Um 11 Uhr waren dann alle wieder zurück am Ellewicker Sportgelände. Nach einer warmen Dusche traf man sich im Clubheim wieder, um den Lauf bei Kaffee und belegten Brötchen in geselliger Runde ausklingen zu lassen. Der Freundschaftslauf ist wiederum richtig gut angekommen. DANKE an ALLE für dieses tolle Event. Die nächste Ausgabe wird es dann im April oder Mai 2016 in Aalten geben. Wir freuen uns schon darauf Gast bei unseren niederländischen Freunden zu sein (bron ASV Ellewick).
Toller grenzüberschreitender Freundschaftslauf

Foto's van de 2e Slangenburg Trail in IJzevoorde

Jorik Huizinga (5), Walter Vaags (geel shirt), Henrie Drenthel (8) en Gerdy Hoornenborg (9)
Zaterdag 21 februari werd er in IJzevoorde de Slangenburgse Trailrun georganiseerd. De deelnemers konden kiezen uit de afstanden van 12 of 21 kilometer. De start en finish waren bij het Verenigingsgebouw ‘de Pokkershutte”. Ook een aantal leden van AVA'70 stonden hier aan de start.

Klik op de link voor de foto's van Achterhoek Foto

Ronnie Boekelder en Tonny Baten

Verslag van de 34e Engbergencross in Gendringen

Gert Jan Wassink, 4e van links (260)
Dubbele zege Gert Jan Wassink in 34e Engbergenloop Gendringen

GENDRINGEN – Gert-Jan Wassink uit Varsseveld wist zondag tijdens de 34e Engbergenloop zowel beslag te leggen op de vijf als de tien kilometer. De tien kilometer bestond uit drie zware rondjes in het Engbergenbos. Wassink won overtuigend in 34.43 minuten  en had een behoorlijke voorsprong op de achtervolging. Hij beaamde dat het een pittig parcours was en dat hij het leuk vond in de regio een wedstrijd zoals de Engbergenloop extra cachet te mogen geven. Achterhoeker Wassink stimuleert met zijn deelname tevens de jeugd om met plezier te blijven sporten. Bikkel Gert-Jan is fulltime atleet, traint minimaal tien keer per week en is een van de trotse ambassadeurs van het goede doel, Kanjers voor Kanjers.  ’’Het was bijzonder leuk om weer eens in een omgeving aan de start te staan, waar ik mijn eerste wedstrijden liep. Zeven jaar geleden liep hij voor het laatst mee in de Engbergenloop. Ik ben in 2001 begonnen met hardlopen en loop sindsdien nationale en internationale wedstrijden.’’ En dat doet Gert-Jan nog steeds met veel succes. Later die dag reisde hij af naar het NK indoor in Apeldoorn waar hij voor een maatje een limietpoging ging klokken voor het EK indoor. Wouter Gijsberts van het Craftteam, woonachtig in Gaanderen was vorig jaar nog winnaar op de tien kilometer. Dit keer moest hij verdienstelijk genoegen nemen met een tweede plek achter winnaar Gert-Jan Wassink. Gijsberts werd tweede in 35.37 minuten.

Wendy Sasse pakte de zege bij de vrouwen op de tien kilometer in 44.58 minuten. Vader Jos Sasse was de rapste bij de vijftig plussers op de tien kilometer in 39.16 minuten en werd vierde achter Pascal Schepers van Atletico 73 die 38.47 minuten nodig had. Onlangs in de Beekse bosloopcompetitie werd ze nog tweede achter Wendy Mullink uit Zieuwent.

Bij de vijf kilometer lag het tempo in verhouding wat hoger dan op de tien kilometer.  Ook daar werden leuke duels uitgevochten. Gert-Jan Wassink liet zien dat hij heer en meester was en overwon in 16.58 minuten. Thijs van Aalten werd hier op twee minuten tweede. gevolgd door Josue Bergervoet uit Arnhem. Survivalrunnster Bianca Rougoor won bij de vrouwen in 22.53 minuten voor Annette Bolk van Atletico;’73.

Wedstrijdcoordinator Guus Slutter van de organiserende atletiekvereniging Atletico’73 was bijzonder content met het aantal deelnemers van 320 lopers en loopsters. ‘’Het parcours was zwaar en zeker niet gemakkelijk. Maar daarvoor is het uiteindelijk ook een cross. Naast het grote aantal deelnemers waren we ook bijzonder blij met de winst van Gert-Jan Wassink, een gerenommeerde loper in deze regio met landelijk allure. s’-Morgens op de atletiekbaan in Gendringen was het compleet wit uitgeslagen en leek het verradelijk glad. Na de invallende dooi was er geen gevaar meer voor de deelnemers. Wel was er in het bos nog een stuk gras, waardoor het daardoor erg glad was op sommige plekken. In het bos zelf waren er genoeg drassige plekken. Aan spikes had je als deelnemer ook niks omdat het parcours ook grotendeels over de weg ging. Vermeldenswaardig was dat onze loop opgenomen was in het Klauterbrevet programma van zestien klimlopen in Nederland. De tien kilometer omvatte zestig meter hoogteverschil. In het bos waren er klimmetjes van een meter of vijf/zes. Voor ons als atletiekvereniging blijft het even afwachten hoe Engbergen er volgend jaar bij ligt. We maken namelijk gebruik van een natuurgebied in ontwikkeling. Tot nog toe is ons oude, vertrouwde parcours intact gebleven. Bij de Engbergenloop staat de eigen prestatie en het eigen plezier in lekker, actief, gezellig samen met anderen hardlopen voorop. Atletico’73 is een actieve vereniging met bijna vijfhonderd leden waar niets moet, maar heel veel kan.‘’

Gerrit Dijkslag's eerste wedstrijd in Tsjechië

Mooi eerste plaats in zijn leeftijdsklasse in Tsjechië
Wedstijden met een keerpunt hebben niet mijn voorkeur en deze sla ik ook meestal over. Hoe komt het dan dat ik nu aan de start sta bij een wedstrijd met maar liefst negen keerpunten en niet bij de Engbergenloop, die vandaag ook gehouden wordt? Dit komt door mijn werkgever, de hoofdsponsor van de Kramp Run. Doordat onze vestiging in Tsjechië gaat verhuizen, mag ik daar de telefooncentrale en de telefoonlijnen verhuizen. Na een reisdag op donderdag en de verhuizing op vrijdag en zaterdag, hebben mijn twee collega’s en ik de zondag voor ons zelf. Op het wereld wijde web had ik gezien dat er op een uurtje rijden van ons hotel een klein wedstrijdje was die dag.

In Nederland al met de organisator gemaild, maar daar alleen als antwoord op teruggekregen dat hij geen Engels kon, dat beloofde niet veel goed. ’s Morgens scheen de zon en samen met beide collega’s vol goede moed in de auto naar Olomouc gestapt. Dankzij de TomTom verliep deze reis zeer voorspoedig en ruim op tijd stopten we precies voor het café waar de inschrijving en start zouden zijn. Het start bordje stond er al, dus wisten we dat we goed zaten. We waren nog maar net uit de auto gestapt of er kwam van de andere kant een wat oudere man al hardlopend aan. Bij het start/finish bordje drukte hij zijn stopwatch in en slaakte een tevreden zucht. Toen hij ons zag staan begon hij een heel verhaal in het Tsjechisch af te ratelen waar we uiteraard niets van begrepen. “Sorry, I only speak English”, was mijn antwoord. Niet begrijpend keek hij ons aan. Met handen en voeten werd duidelijk dat hier inderdaad de wedstrijd was, dat de start over 5 kwartier zou zijn, en samen met de eveneens alleen Tsjechisch pratende caféhouder werd ik door het café geleid, waar achter een soort sporthalletje was met enkele wc’s, kleedkamer en één enkele douche. Weer buiten gekomen haalde de oude baas een tafeltje en stoel uit het café en een accu uit zijn auto. Hier werd de tijdklok op aangesloten. Verder kwam er nog een laptop en een doos met startnummers tevoorschijn. Ik kreeg een papiertje met potlood in mijn handen gedrukt, waar ik mijn naam, geboorte jaar, email adres en club op moest schrijven. Na dit gedaan te hebben leverde ik dit samen met omgerekend 3,50 euro weer in en met moeite, want de zon scheen fel op het schermpje van de laptop, werd dit ingevoerd en kon ik aan mijn eerste Tsjechische wedstrijd deelnemen.

Tijdens het inlopen hoefde ik alleen maar de “red arrows on the street” te volgen en zou ik na 1,3km weer bij het café zijn, voor de wedstrijd zou dit traject vijf keer afgelegd moeten worden, of te wel een totale afstand van 6,5km. Al gauw merkte ik dat dit niet het meest attractieve parcours was welke ik al eens gelopen had. Gewoon 650 meter met een paar bochten de ene kant op, dan omkeren en weer terug tot de pion bij het café en dat dan vijf keer, je moet er maar opkomen. Kwam nog bij dat het hier en daar erg smal was. Verbaasd vroeg ik met af hoe dit dadelijk goed moest gaan. Terug bij mijn supporterende collega’s was het al iets drukker geworden en was onze oude baas druk de wedstrijdreglementen aan het uitleggen, ik ging stoer door met mijn rek en strek oefeningen en hoopte maar dat ik niets belangrijkst miste, want hij ratelede maar door. Ondertussen was hem ook een grote pul bier overhandigd, welke in een even hoog tempo leeg raakte, als dat hij praatte. Aangezien hij de enige man van de organisatie bleek te zijn, ging de inschrijving er gewoon bij tussendoor. Toch loste deze zelfde man, keurig op tijd om 14:00 uur het startschot en vloog met name de jeugd vol op het eerste keerpunt af, na deze snel gerond te hebben kwamen we alweer bij het volgende keerpunt, voor het café, aan. Hier lag ik op de 9de plaats. In de volgende twee ronden kon ik me opwerken naar de derde plaats met een stel hijgende Tsjechen in mijn nek. Twee daarvan konden me nog passeren, terwijl we flink moesten oppassen voor tegemoet komende lopers en lopers die we op het korte rondje aan het inhalen waren. Toch was dit een hele belevenis, lopen in een land waarin je niemand verstaat, laat staan kent en in een totaal vreemde omgeving. Maar de zon scheen lekker, ik liep in mijn korte broek en AVA hemdje en gezien de omstandigheden ging het nog redelijk hard ook. Uiteindelijk werd ik vijfde in 24:39 min. Met negen keer bijna stilstaan.

Na echt op zijn Oost-Europees gedoucht te hebben, namelijk ijskoud, bleek ik op mijn startnummer een bord heerlijke soep en onbeperkt broodjes te kunnen krijgen. Uiteraard liet ik me dit goed smaken. Toen de oude man tijdens de prijsuitreiking iets begon te mompelen en mijn kant uitkeek, bleek ik in mijn leeftijdsklasse eerste te zijn geworden en mocht ik naar voren komen om een groot stuk chocolade in ontvangst te nemen. Deze heb ik later met mijn collega’s in het hotel opgegeten. Deze wedstrijd was een heel verschil met de soms overgeorganiseerde wedstrijden in Nederland, hier kan een auto tijdens het aftellen voor de start gewoon nog tussen de opgestelde atleten doorrijden, het aftellen begint dan gewoon opnieuw en ook van een kerende auto midden op het parcours kijkt niemand raar op. Zo werd een gewone zondagmiddag nog een leuk avontuur en staat Tsjechië ook op mijn lijstje van landen waar ik een wedstrijd heb gelopen.
De oude baas haalde een tafeltje en stoel uit het café en een accu uit zijn auto, hier werd de tijdklok op aangesloten

Foto's van de 2e Freundschafslauf in Ellewick (D)

Een prachtige groep Duits-Nederlandse atleten
Klik op de link voor de foto's
 Eric Hoogerbrug moest soms goed uitkijken welke route hij het beste kon nemen

zaterdag 21 februari 2015

Verslag en foto's van de 2e Slangenburgse Trailrun in IJzevoorde - deel 2

Kasteel Slangenburg
Soppige Slangenburgse trailrun

Als eerste trailrun dit jaar had ik de Slangenburgse trailrun (22 februari) op de agenda staan. Een mooie trail na de winterperiode, in de aanloop naar de grotere trails perfect. Adventure Race Bronckhorst organiseerde na het succesvolle debuut van vorig jaar dit jaar een korte trail van 12 km en een langere van ruim 20 km. Het terrein rondom kasteel Slangenburg, die de trail zijn naam geeft, is mooi en heel geschikt om een trailrun te organiseren. Veel oud bos en heel veel paadjes die in deze tijd van het jaar vaak heel modderig zijn. Omdat ik in de aanloop naar de Sallandtrail (75km) nog wel wat extra trainingskilometers kon gebruiken besloot ik een uurtje of wat eerder te starten en de ronde alvast een keer te lopen. Bij aankomst in het buurtschap IJzevoorde (vlak bij Doetinchem) was het nog heel stil, maar ik zag al lintjes hangen. Ik parkeerde mijn auto lekker dicht bij en hing mijn racevest met eten en drinken om. De veters van mijn Inov-8 X-Talon 212 nog maar eens goed vastgemaakt, want ik verwachtte wel behoorlijk wat blubber na de regen van de afgelopen dagen. Het ruige noppenprofiel van de X-Talon zou daar wel weg mee weten.

Al vrijwel meteen liep ik lekker te soppen in mijn schoenen door een maaipad dat volkomen verzadigd van water was. De toon was gezet ;-) Het weer was echter prima en ik liep lekker. Het zonnetje kwam zelfs door en het jasje ging in de rugzak. In het bos was het prima uit te houden en ik had nog wel tijd genoeg voor wat plaatjes in het bos. Ik kon de lintjes en bordjes goed volgen, maar na een km of zes kwam ik op een knooppunt waar het even zoeken was. In de wedstrijd bleek daar later ook een post te staan om iedereen de goede kant op te wijzen. Ik hield ondertussen het tempo bewust heel laag, het was immers pas de eerste helft. Al genietend van het bos en de geweldige omgeving kwam ik vrij plotseling bij Kasteel de Slangenburg. In het zonnetje leek het wel een reclame voor de Achterhoek…

Kort hierna kwam ik een mede organisator in het bos tegen die nog een paar laatste lintjes en bordjes ophing. Wel wat verbaasd dat ik al onderweg was, maar wel heel nieuwsgierig of ik alles goed had kunnen vinden. Daar kon ik hem wel gerust stellen, prima uitgelint. De laatste paar kilometers naar de finish werd het ineens donker en hagel en regen kwam met bakken naar beneden. Het jasje moest nog weer aan dus, ondanks dat het in het bos altijd beter weer is dan op de vlakte. Een kilometer voor de finish bleek er nog een flinke verrassing te wachten. Een stuk ondergelopen heideveld waar je dwars door het water moest. Tot wel 30 cm diep en koud als ijswater. Niet fijn, maar met de finish in zicht niet echt een probleem. Ware het niet dat ik geen droge loopbroek bij me hand voor de tweede ronde en mijn X-Talons duidelijk te verkiezen waren boven de droge schoenen die ik in de auto had liggen.

Ik meldde me nog redelijk fris en fruitig bij start en finish bij de organisatie, druipend van het water. Ze keken hier ook raar op toen ik zei dat ik er al een ronde op had zitten, maar vonden het prachtig toen ik ze vertelde dat het parcours er prima bij lag. Voor hen alvast een bevestiging dat het waarschijnlijk wel goed zou komen. Terwijl ik even wat droog en warms aantrok en me koffie en een Snelle Jelle liet smaken begonnen de eerste andere lopers binnen te komen. En al snel liep het vol in het schooltje annex sportgebouw. Naast lopers die overduidelijk vaker trails gelopen hadden zag ik ook veel lopers die het duidelijk spannend vonden. Veel bekende lopers en regionale atleten, waaronder veel leden van AVA70 en LVG, maar ook veel oude bekenden uit de survivalwereld. Zo kwam ik Leo Slütter weer eens tegen en ook met Marcel Domhof maakte ik even een praatje.

Om drie uur was de start van de eerste groep en daarna werd er per minuut een groepje losgelaten. Ik mocht al in de derde groep weg en blij toe, want ik was inmiddels behoorlijk koud geworden met mijn natte spullen en liep al te bibberen. Door het starten in groepjes viel het reuze mee met het gebruikelijke gedrang in de eerste kilometers. Na een kwartiertje lopen begon ik het weer lekker warm te krijgen en het viel mee om weer in het ritme te komen. Tijd om het jasje weer uit te doen. Geen goed plan blijkbaar, want nog geen 10 minuten later begon het ineens weer te hagelen en te regenen. Jasje maar weer aan dus. Het weer zou niet echt veel beter meer worden die middag en droog was ik al lang niet meer, dus ik was blij dat ik mijn jasje aanhad. Het tempo lag iets hoger dan in de eerste ronde, maar ik was van plan om me niet gek te laten maken door allerlei inhalers. Het aantal inhalers viel me zelfs erg mee. Af en toe kwam er eens iemand of een paar man voorbij. Na een aantal kilometers kwamen we op een punt waar ook de korte run er bij kwam.

Vanaf dit punt werd het aan de ene kant erg gezellig onderweg doordat je steeds mensen inhaalde of ingehaald werd, hierbij kwam ik regelmatig even in gesprek met loopvrienden. Aan de andere kant werd de blubber door de vele voetstappen snel erger. Ik hoefde niet echt hard dus zelfs tijd genoeg om een foto te maken van een aantal LVG loopsters die al glibberend en gillend zich een weg door de modder banen. Het bruggetje dat in mijn eerste ronde nog een makkie was (nog niet modderig) zorgde voor veel bijna vallen en hilariteit onder de deelnemers. Het verschil tussen mijn 8 mm noppen en de ‘gewone’  hardloopschoenen van sommige lopers en loopsters was wel erg duidelijk op sommige stukken waar het waterpeil tot bijna boven het (maai)pad kwam. Waar ik nog behoorlijk vast ter been me een weg door de modder en de plassen baande, zag ik links en rechts veel geglibber en hoorde ik regelmatig een krachtterm als er iemand weer (bijna) in de modder viel. Gelukkig was de sfeer onder de deelnemers en ook vele deelneemsters niet kapot te krijgen. Modder tot achter de oren, maar blijven lachen en doorlopen!

Hoewel ik me eigenlijk de hele tijd goed voelde was ik toch blij dat ik eindelijk weer even lekker door het water mocht spetteren. Mooi even de schoenen en broek spoelen onder het lopen en dan in gestrekte draf naar de finish. Het zat er bijna op, ruim een marathon op de Garmin. Prima training dus. Na de finish snel de natte spullen uit en de warme droge kleren aan. Het was inmiddels al erg gezellig met alle deelnemers die genoten van de lekkere warme erwtensoep met worst. Keihard verdiend! Na nog wat nakletsen en wat op temperatuur komen zat weer een prima trainingsdag er op. Een mooie blubbermarathon in twee delen. De eerste ronde in 2:17 incl. zoeken naar het juiste pad, de tweede ronde in 1:51. Mooie negatieve split ;-)  Organisatie en natuurlijk ook de vele vriendelijke vrijwilligers, hartelijk bedankt voor deze geweldige loop. Volgend jaar ben ik er weer bij. Maar voor nu: op naar de volgende trail, de Sallandtrail op 14 maart.

Andre Bleumink

Klik op de link voor enkele foto's van Andre

fotoalbum
Andre Bleumink en Dirk Vreman

Verslag en uitslagen van de 2e Slangenburgse Trailrun in IJzevoorde - deel 1

Het onschuldig lijkende heideveld blijkt een verschrikkelijk nat zompig moeras, waarbij je je string echt niet droog kunt houden
Slangenburgtrail: Strijd tegen de elementen?

Een gewone zaterdagmiddag in februari… 13.30 uur… Met een mooi clubje Avajanen rijden we richting de Slangenburg, een mooi stukje Achterhoek, waar een trail bestaande uit 20 kilometer onverhard parcours is uitgezet. De Slangenburg is voor mij speciaal. Ik heb er 2 jaar mogen wonen in onze dinky tijd. Toen ook menig paadje belopen en gerend. JAAAA; de Slangenburg is speciaal en mooi. Maar vandaag is het anders. In de auto richting Varsseveld komt er een giga schoer op ons af. Oooh.. dat belooft niet veel goeds. ‘Ze praten van slecht weer’ hoor ik de mannen in mijn auto zeggen. Met 3 graden op de teller en een klein windje is het waterkoud. Altijd moeilijk om te bepalen wat je aan doet. Je kunt aardig afkoelen op zo’n lange loop. We starten in groepen van 10 en ja hoor, ik mag meteen in groep 1 weg. Alle Avajanen zijn zo’n beetje  verdeeld over de verschillende startgroepen. Jammer, maar ten slotte ga je toch je eigen strijd aan. De strijd tegen de elementen. Na de eerste 200 meter worden we meteen al naar een enkelbrekende slootrand gestuurd. ‘O ja’ denk ik bij mezelf.. dit is traillopen.

Het regent inmiddels al en net daarna dient element nummer één zich aan. Een dame haalt me na 4 km al in?! Ai, dat voelt niet fijn. Daarnaast haalt het ene na het andere mannelijke element me in. Nadeel van de eerste groep. Ondertussen zijn we wel op het mooiste deel van de Slangenburg aan het lopen. Prachtige oude beuken om je heen, heerlijke doorkijkjes. Ik geniet! Net als ik me dat bedenk doemt element twee op. Een giga hagelbui! We worden bedolven onder koude korrels, die voelen als sneeuwballen. Ik hoor het gezomp van mijn voeten in de blubber op de drekpaden. Iedereen is aan het glibberen en balanceren tussen de modder door. Toch denk ik: wat voel ik me heerlijk… Dit is de strijd tegen de aarde en de natuur in de puurste vorm! Maar wat is dat net voor me? Het lijkt wel een kudde. ‘Nee helaas geen reeën’. Een kudde beppende dames van lopersvereniging Groenlo die het gehele pad opeisen.. . De 12 kilometerlopers hebben zich bij de 20 kilometergangers gevoegd. Één voordeel voor mij: In plaats van ingehaald worden, valt er voor mij nu wat in te halen ;-).

Echter, in de verte blijft hét trailicoon van Ava:  Henry D. op een onmogelijk bereikbaar afstandje voor mij. Tjonge jonge;  wat blijft die als een diesel gestaag doorsjouwen zég. Ik kom bij een kruispuntje van paden waar je ‘achterlopers’ tegenkomt. Ha! ik zie Wim B. Fijn om even een vertrouwd gezicht te zien. Ik kan daar even op verder teren, want de paadjes worden wel wat zwaarder. Net op het moment dat ik dat denk,  komen we aan bij het verschrikkelijke bouwland (ook zo’n verschrikkelijk element!). Als je je enkelbanden nog niet genoeg opgerekt had, krijgen ze nu de ultieme test. Volgend door een maisstoppel-hindernisbaan. Wat ben ik (nu) toch dankbaar voor de trainingen van Theo,  bedenk ik me. Die maisstoppels lijken op de horden die ik op de dinsdagavonden wel kan vervloeken. Het bouwland is verschrikkelijk en toch lukt het me mijn trail-icoon in te halen. Hij geeft me nog een aanmoediging (Dank!).

Het bordje van 15 km dient zich aan. Maar daarna raak ik lichtelijk in paniek. Waar er eerst telkens nog lopers voor me liepen zijn ze nu uit mijn zicht verdwenen...’route kwijt’ ook zo’n angstig element…Gelukkig volgt een nieuw paadje (met gele lintjes) door een nogal dicht begroeid bosje. Opeens loopt het pad net zo laag als de sloot ernaast…mijn voeten verdwijnen met iedere stap volledig onder de modder. ‘Als mijn schoen zich maar niet vastzuigt’, bedenk ik me angstig. Loeizwaar en met verzurende benen kom ik naar de overkant. Dit was écht het zwaarste element. Nu alleen nog maar met één pad richting de finish volgens mij. Wat krijg ik toch opeens zin in die warme beloningsdouche (licht dromend en onder invloed van het stofje lijkt dat haast een fata morgana in de verte). Maar wat is dat? Er dient zich plotseling een ‘nieuw’ element aan (dit ken ik niet van vorig jaar!?). Het onschuldig lijkende heideveld blijkt een verschrikkelijk nat zompig moeras, waarbij je je string echt niet droog kunt houden. Tot bijna je middel bagger ik me er door en met bevroren blokjes als voeten loop ik de laatste kilometer naar de finish. Ik heb het gered!!!!.... en velen met mij… Echt gaaf en ik bewonder een ieder met het behalen van deze STRIJD TEGEN DE ELEMENTEN en vooral tegen JEZELF!

Gerdy Hoornenborg

uitslagen

site organisatie
Enkele Aaltense deelnemers