3 miljoen bezoekers!

3 miljoen bezoekers!

Woensdag 10 augustus 2022 heeft de 3 miljoenste bezoeker een kijkje op deze site genomen. Een prachtig aantal, waar bijna 11 jaar over gedaan is. Met de oude site erbij, zitten we nu in totaal op 3.6 miljoen bezoekers in ruim 15 jaar. Ik wil dan ook veel mensen bedanken, die regelmatig foto's en verslagen opsturen of bijna iedere dag een bezoekje aan dit weblog brengen.  

AVA'70 start met najaarsclinic

De deelnemers van de voorjaarsclinic

Fitter richting het najaar?  Dat kan..

De afgelopen coronaperiode zijn veel mensen gaan hardlopen en hebben het plezier van deze sportieve vorm van ontspanning ervaren. Hier kan binnenkort in verenigingsverband een vervolg aan worden gegeven, want dan gaat men bij AVA`70 wederom starten met een cursus “Hardlopen voor beginners.” Tientallen lopers en loopsters hebben in het verleden reeds deelgenomen aan de cursus en velen hebben de smaak inmiddels flink te pakken. Onder deskundige leiding wordt er gedurende 10 weken gewerkt aan de grondbeginselen van het hardlopen. Daarnaast wordt er ook aandacht besteedt aan de warming-up, de lichaamshouding, het schoeisel e.d.

De eerste trainingsavond vindt plaats op maandag 29 augustus a.s. om 19.30 uur op het geheel vernieuwde atletiekbaan van AVA`70, Bredevoortsestraatweg 110-a in Aalten. Het inschrijfgeld bedraagt € 50,00 voor de gehele cursus van 12 trainingen, inclusief koffie en thee na afloop. Voor nadere informatie en aanmelding kunt u mailen naar: clinic@ava70.nl

Aan deze clinic “lopen voor beginners”  kunnen maximaal 20 startende lopers en loopsters deelnemen. Voor dit aantal is bewust gekozen om alle deelnemers voldoende aandacht te kunnen geven tijdens de trainingen.

 “Sportief Wandelen” vormt binnen AVA`70 eveneens een onderdeel  van de verenigingsactiviteiten en mag zich verheugen in een steeds groeiende belangstelling. Voor verdere inlichtingen kunnen geïnteresseerden contact opnemen met: Dirk ter Maat: dirktermaat@hetnet.nl

Neem de stap en kom in bewegingbij AVA'70!

Zo herken je een sportverslaving

Hoe weet je of jouw relatie met sport nog wel gezond is?

Als je dit leest is er een grote kans dat je helemaal verslingerd bent aan hardlopen. Waar het misschien begon met één of twee keer per week trainen, is vier, vijf of misschien wel zes of zeven keer nu eerder regel dan uitzondering. Je hebt van je omgeving vast wel eens de vraag gekregen ‘of het niet wat minder kan’ en ‘of zo veel sporten wel gezond is’. En ja, de scheidslijn tussen lekker sportief bezig zijn en obsessie is soms dunner dan je misschien denkt. Hoe weet je of jouw sportgedrag dwangmatig is? En hoe kun je vervolgens het beste handelen? Wij interviewden er ervaringsdeskundige Lianne Blacquière over.

Eetstoornis en dwangmatig sporten

Lianne is tegenwoordig coach op het gebied van intuïtief eten, eetstoornis herstel en traumatherapeut. Ook is zij schrijfster van het boek ‘Een nieuw begin’, waarin zij haar reis naar het helen van haar relatie met eten en uiteindelijk haarzelf beschrijft. Daarnaast heeft ze haar eigen podcast. Kortom: ze is lekker bezig. Helaas ging het haar echter niet altijd voor de wind. Rond haar vijftiende ontwikkelde zij een eetstoornis.

‘Bij mij was sporten een leidende factor om eten te compenseren. Wanneer ik iets had gegeten, geloofde ik altijd dat ik dit ook weer moest verbranden. Je las zo vaak dat de gemiddelde Nederlander te weinig bewoog. Hierdoor was ik altijd bang dat ik te weinig deed en een dag stilzitten was geen optie. Op een gegeven moment deed ik oefeningen in mijn kamer, zocht ik workouts op YouTube en werd ik bang om te rusten. Ik voelde een continue drang om te bewegen en te sporten en dacht dat ik kilo’s zou aankomen als ik dit niet zou doen. Dit werd verslavend.’

Tekenen dat je doorschiet

-Angst voor rust

‘Vraag jezelf eens af of je moeite hebt met niks doen en rusten. Elke dag 10.000 stappen halen en wekelijks je sportschema afwerken; is het ook mogelijk om dit niet te doen? Als deze gedachte je stress, angst, paniek, irritatie, spanning of frustratie geeft en je jezelf altijd pusht om te trainen, ook als je vermoeid bent, of zelfs geblesseerd of ziek, dan is er sprake van een verstoorde relatie met sporten.’

-Trainen is een 'moetje'

‘Als je jezelf altijd maar moet pushen, je naar de sportschool gaat omdat het hoort terwijl je het niet leuk vindt, dan gaat er iets niet helemaal lekker. Iets waar je ook op kunt letten, is hoe jij tegen jezelf en je lichaam spreekt wanneer je aan het sporten bent. Is het ooit goed genoeg? Ben je ooit tevreden met wat je doet?’

Hoe kun je als omgeving het best handelen?

Wanneer je merkt dat iemand de laatste tijd wel erg fanatiek is met sporten en bijvoorbeeld veel gewicht heeft verloren, kun je je hier best zorgen over maken. Maar hoe kun je zo iemand benaderen, zonder direct aanvallend te zijn of de situatie te escaleren?

‘Communiceer altijd vanuit jezelf en begin met te vragen hoe iemand zich voelt. Uit je zorgen en vraag hoe dat vele sporten voor de persoon voelt. Iemand kan weerstand geven en het ontkennen of proberen het goed te praten. Dit hoort erbij, aangezien we onszelf vaak verdedigen en saboteren om maar niet de waarheid onder ogen te zien. Het is heel belangrijk om de persoon in kwestie te benaderen vanuit compassie en omarming. Laat weten dat het helemaal oké is als de persoon er op dit moment niet over wil praten, maar dat diegene altijd bij je kan aankloppen als hij of zij hulp nodig heeft. Blijf de persoon confronteren als het patroon door blijft gaan of erger wordt. Zoek externe hulp als je merkt dat het extremer wordt.’

Kun je ooit weer 'gewoon lekker sporten'?

‘Vrij en heel fijn. Ik ben zelf fan van powerliften en yoga. Ik ga naar de sportschool als ik er zin in heb en als mijn lichaam aangeeft dat het genoeg energie en ruimte heeft om te bewegen. Maar als ik kapot ben en rust nodig heb, dan luister ik hiernaar. Ik heb een balans gevonden tussen lekker bewegen en rusten. Ik gebruik sporten nu juist om te verbinden met mijn lichaam en het te voelen, in plaats van ervan weg te rennen en uit mijn lichaam te treden. Ik moet niks en mag alles.' (bron)

Haaksbergerveen

De Duitse schaapherder met haar kudde

Mijn auto parkeer ik op het parkeerplaatsje in de buurt van de Niekerkerweg en de Peddedijk in Haaksbergen. Bij het startpunt Armenveen staat ook een handig bord met verschillende routes, al heb ik me thuis op de computer al wat voorbereid. Vandaag neem ik de route van 7,5 kilometer, je loopt dan met de klok mee om- en door het Haaksbergerveen. Na ongeveer een kwartiertje de regen afgewacht te hebben, begin ik aan mijn tocht.

Het eerste stuk vanaf het routebord is behoorlijk begroeid en drassig en na een paar honderd meter zijn de sportschoenen al aardig nat. Maar gelijk wordt het beter en zijn de paden en wegen goed te lopen. Je merkt hier ook meteen hoeveel vogels er rond het Haaksbergerveen leven, je hoort links en rechts van alles fladderen en snateren. Na enkele kilometers steekt er net voor mij een kleine, jonge ree het pad over en ik wacht even af of er nog meer wild komt. Maar helaas, hier blijft het bij.

Er volgt een mooi stuk over het Haaksbergerveen waar veel bankjes en ook een wildschot te vinden is. Na een poosje bereik je de rand van het Haaksbergerveen en loop je een stukje over de verharde weg. Enkele boeren maken hier hun ongenoegen richting Den Haag met teksten op borden (zie fotoalbum) goed kenbaar. Ik ben dan Inmiddels bij de parkeerplaats aan de Wennewickweg gekomen, dat ook op de kaart te zien is. Ook hier staat een bord van wandelnetwerk Twente, dit startpunt heet Siberië. Hier loop ik het Haaksbergerveen weer in.

Hier laat je de bomen even helemaal achter je en loop je een stuk over de open vlakte van het veen. Helemaal in de verte zie ik wat bewegen maar ik kan het nog niet goed thuis brengen. Als ik dichterbij kom is het een schaapsherder met haar ruim 200 schapen en 2 honden. Ik probeer een praatje te maken maar erg spraakzaam is de Duitse schaapherder niet. Het is wel een prachtig plaatje!

Ik loop verder en kom aan de rechterkant van dit pad een mooi vlonderpad tegen. Helaas loopt mijn route hier niet over en ik laat het vlonderpad rechts liggen en loop verder rechtdoor. Wanneer ik weer een beetje tussen de bomen terechtkom, loop ik langs de rand van het Haaksbergerveen terug naar de parkeerplaats waar ik mijn tocht ben begonnen.

Ik heb nog niet zo vaak in deze omgeving gelopen maar het is er bijzonder mooi. De route staat ook erg goed aangegeven met oranje pijlen en de wandelknooppunten zijn: 56-57-65-72-67-66-64-92-62-73-70-59-58-72-56

Klik op de link voor de foto's

fotoalbum

Startpunt Armenveen

Geweldige prestatie AVA'70 lid Bianca Ruesink bij Ironman Maastricht

 Bianca Ruesink is gewoon een Ironman!

Mijn 1ste Ironman Maastricht 2022  

Na een paar halve triathlon's was het altijd mijn wens een keer een hele te doen. Maar ja wanneer doe je zo'n hele? Het vergt nogal wat trainingstijd en ik vind het belangrijk dat m'n gezin ook achter m'n keuze staat. Gelukkig steunen ze me daar volop in dus Maastricht moest het gaan worden omdat ik 'm sowieso in Nederland wou gaan doen.  

Ingeschreven, nu nog een goede coach vinden die voor mij de schema's gaat maken. Want zomaar wat trainen zet geen zoden aan de dijk. Toen kwam ik uit op Evert Scheltinga, zelf ervaren triatleet op hoog niveau en weet als geen ander hoe je je kunt voorbereiden. M'n schema is gestart rond januari, 8 maanden lang geprobeerd zo strak mogelijk aan het schema te houden. Al was het soms puzzelen maar het lukte. En toen kwam eindelijk de dag, lang naar uitgekeken en nu ging het toch echt gebeuren.  

Zaterdag zijn we naar Maastricht gereden, we hadden daar een hotel geboekt in de buurt van het parcours. Daar kon ik mij gaan inchecken en heb ik netjes de briefing bijgewoond om te horen of er nog wijzigingen waren betreft de wedstrijd. Gelukkig weinig veranderingen. De vraag was alleen nog of er in wetsuit gezwommen mocht worden ivm de watertemperatuur. Dat kreeg je dan een uur voor de wedstrijd te horen. Vingers crossed dat hij aan mag. Daarna nog even ergens een restaurantje gepakt en lekker wezen eten met z'n 2 en daarna op tijd het bed in. Want de wekker zou om 4 uur afgaan.  

Na een onrustige nacht was het dan zover. Om 4 uur zat ik dan 3 witte bollen met appelstroop weg te kauwen, kreeg het nauwelijks weg maar zonder ontbijt starten is geen optie. Om half 6 kon ik nog even naar m'n fiets de laatste spulletjes toevoegen. Om 6 uur kregen we te horen dat de watertemperatuur onder de 24 graden was. Dus yess de wetsuit mocht aan  

Ik ging netjes met Thomas (was ook zijn eerste Ironman ) bij de groep staan wat onze uiteindelijk zwemtijd zou gaan worden aangezien het een Rolling start is. Dus gelukkig niet met z'n allen tegelijk het water in. Maar 2 mensen per 4 seconden. Zwemmen is absoluut m'n zwakste onderdeel dus ik zag er wel een beetje tegen op 3,8 km te zwemmen in de Maas. Met ook nog best een beetje golfslag. Geprobeerd zo rustig mogelijk te blijven en m'n ritme te vinden en uiteraard netjes om de boeien zwemmen anders word je eruit gehaald en mag je niet meer meedoen. Na ongeveer 1,5 uur zwemmen ohne ende was ik er eindelijk. Moet eerlijk zeggen het viel me niet tegen. Je had weinig last van mensen die zo over je heen zwommen. Hup het water uit en naar de transition zone wat nog een best stukje lopen was. 

M'n pak uit en mezelf gaan klaar maken voor het fietsen. De kunst is dan ook om rustig te blijven zodat je niks vergeet. Fiets pakken en gaan met de banaan. +/- 180 km en ruim 1200 hoogtemeters voor de boeg. Helaas heb ik geen parcours verkenning kunnen doen. Maar aangezien het 3 rondes van 60 km waren kon ik met de eerste ronde al goed zien waar de klimmetjes en de moeilijke stukken waren. Het is geen snel parcours, veel bochten slecht asfalt hier en daar en zelfs en stuk gravel als verrassing. Met een tt fiets niet echt ideaal maar de omgeving maakte een hoop goed.  

Daarbij goed eten en drinken tussendoor ook al wil je het liefst alleen maar drinken. Ik heb geprobeerd m'n energie zo goed mogelijk te verdelen. Hartslag niet te hoog te laten komen en met klimmetjes iets inhouden. Anders verzuur je al snel. Genoeg publiek onderweg die je erdoorheen schreeuwen haha geweldig!  

De laatste ronde begonnen m'n benen al pijn te doen met de klimmetjes. Ik denk oh jee en straks nog die marathon. Hopen dat het dan anders aanvoelt. Gelukkig was dat ook zo. De eerste 2 rondes van 10 km ging zelfs superlekker, en wat me ook nog een energieboost gaf dat was dat Johnny natuurlijk er stond onderweg maar dus ook m'n dochter en m'n schoonmoeder. Die waren als verrassing naar Maastricht gekomen. Erg leuk!  

Na de 2de ronde voelde ik wat in m'n rechter kuit. En bij iedere stap begon het steeds meer te zeuren. De bekende bijna kramp spiertrekkingen nog nooit last van kramp gehad maar helaas ik werd niet gespaard dit x. Combinatie warm weer en misschien toch net niet genoeg gedronken tja zeg het maar. Ik dacht wel oh jee hoe ga ik de volgende ruim 22 km nog volbrengen. Ik moet nog zo'n eind opgeven is geen optie dus hier en daar wat moeten wandelen. Zeker tijdens de 2 klimmetjes die erin zaten was hardlopen geen optie. Bij elke post goed even wat drinken m'n hoofd koel houden en hier daar een gelletje mee pakken of een colaatje. Zodra je in het centrum kwam werd je gedragen door het publiek al die aanmoedigingen, muziek geweldig! Wat een feest met een big smile van oor tot oor ging ik verder. 

Eindelijk kreeg ik m'n gele bandje dat betekende de laatste ronde. Daan Boekelder liep nog even een stukje mee om me een hart onder de riem te steken. Vol houden!! Je kunt het !! En met alle bemoedigende woorden van al m'n supporters en het publiek kon ik zo de laatste 10 km wegtikken. Jaaaa en daar is de finish wat was ik blij dat ik er was. Spookte 10 x door m'n hoofd waar ben ik aan begonnen en nooit weer maar als je dan bij de finish bent man wat is dat een fijn gevoel. Wat een onthaal, ik ben gewoon een IRONMAN! Yess in the pocket !! Een dag om nooit te vergeten! Wat was het gaaf! Nu lekker nagenieten van alles en de spierpijn auw auw.  

Ik wil iedereen bedanken vooral m'n eigen gezin die me hierin volop gesteund hebben, zonder hun was het nooit gelukt! Ik weet niet of ik er ooit weer 1 ga doen maar deze pakken ze in ieder geval niet meer af! Trots. 

Hoe vaak moet ik lopen?

Welke factoren spelen mee in het bepalen van jouw trainingsfrequentie?

Hoe veel keer per week moet je lopen om je doel te behalen. Goede vraag, eenvoudige vraag, maar het antwoord is niet zo eenduidig. Welke factoren spelen mee in het bepalen van jouw trainingsfrequentie?

Een goed antwoord op praktisch iedere vraag over training begint met de woorden ‘dat ligt eraan’. Dat is zelden het antwoord waar de vragensteller op hoopte. Die wil duidelijkheid en liefst geserveerd in hapklare brokken. Maar goed, fysieke training is nogal persoonlijk, dus als je een trainer vraagt naar hoe jij het best kunt trainen, hangt het antwoord altijd van de vragensteller af. ‘Hoe vaak per week moet ik hardlopen?’, is zo’n vraag die aan trainers nogal eens gesteld wordt. Goede vraag natuurlijk, daar niet van, maar een eenduidig antwoord is er niet.

Sta jij vier keer in de week met gewichten te smijten en wil je je uithoudingsvermogen verbeteren? Dan is het misschien al genoeg als je één keer in de week een rustig loopje van rond de vijf kilometer doet. Dat is voor de meeste ijzervreters al verschrikkelijk genoeg.

Afvallen

Wil je afvallen? Dan kun je je afvragen of hardlopen de beste manier is om dat te doen. Vooral omdat hardlopen met veel overgewicht een grote, misschien wel te grote, belasting op je gewrichten is. Er zijn coaches die adviseren eerst wat gewicht kwijt te raken met andere vormen van inspanning, bijvoorbeeld op de fiets of door te wandelen. En natuurlijk door je dieet aan te passen. Doe je dat niet, dan zit afvallen er sowieso niet in. Zelf geloof ik dat als je het heel geleidelijk opbouwt en je op een rustig tempo loopt, hardlopen wel degelijk een goede manier is om gewicht te verliezen. Ook hier ligt het er natuurlijk wel aan hoeveel te zwaar je bent. Beginnen met twee keer in de week een rustig rondje joggen, lijkt me goed. Heb je dan geen pijntjes en vind je het leuk, maak er drie keer van en zorg dat er altijd een dag tussen de runs zit, zodat je lichaam kan herstellen.

Sneller

Wil je sneller worden? Je loopt al hard, hebt een keer een 10-kilometerwedstrijd gelopen en dat smaakte naar meer. Je voelt dat je harder kan. Dan zul je zeker drie keer in de week moeten lopen; een rustige, langere duurloop, een intervaltraining en een kortere duurloop is dan wel je minimale trainingsweek. Beter is nog om een vierde dag toe te voegen, waarop je wat langere intervallen loopt of een tempoloop doet. Dat is een loop op of net onder het tempo waarop je je eerstvolgende race wil lopen.

Je wil gaan trainen voor een halve of hele marathon? Het is mogelijk om met drie keer in de week trainen een halve of hele marathon te lopen. Sterker nog, hele volksstammen doen het op die manier. Ik vind het wat weinig, maar ook hier ligt het er weer aan. Wil je alleen maar finishen? Dan hou je het lekker bij drie keer lopen. Wil je een snelle tijd lopen, dan zal er een schep bovenop moeten. Hoe groot die schep kan zijn, hangt af van je doel en van je hardloopgeschiedenis. Hoeveel sneller wil je worden? Hoe sneller je wil worden, hoe meer kwaliteit en kwantiteit er in je trainingen gaat zitten. Of je de kwaliteit en kwantiteit kunt verhogen en de mate waarin dat kan, hangt af van je hardloopgeschiedenis. Heb je al duizenden kilometers in de benen, dan kun je makkelijker een extra training toevoegen zonder dat het gevaar van overbelasting te groot wordt.

Multisport

Wat doe je de rest van de week? Als jij bijvoorbeeld een keer in de week met een voetbal-, hockey- of basketbalteam traint en daar in het weekend een wedstrijd mee speelt, lijkt drie keer in de week lopen ruim voldoende en moet je na gaan denken over je prioriteiten. Tijd is vaak schaars en je kunt maar een beperkt aantal dingen echt goed doen. Kiezen!

Voordat je lukraak een trainingsschema van het web trekt en gaat rennen, is het slim om eens te overleggen met iemand die verstand van hardlopen heeft. Hoeveel tijd wil je aan het lopen besteden, wat is je doel en hoe deel je je trainingsweek in? Dat zijn vragen waarop je antwoorden wil hebben, voordat je begint te hollen.

Zoek hulp

Wie grote dromen of wilde plannen heeft, doet er dus goed aan om onder begeleiding aan de slag te gaan. Bij een loopgroep, een atletiekvereniging of natuurlijk bij een sportschool. Hardlopen is een hele simpele sport en toch kun je er best veel fout aan doen. (bron)

Het Reckense Markepad in Oldenkotte

De Piepermolen met zijn prachtige dahliatuin

De klompenpaden in het midden en oosten van Nederland mag ik altijd graag lopen. Vandaag staat het Reckense Markepad op mijn lijstje, dat begint op de grens met Duitsland, bij de oude grensovergang in Oldenkotte. Je proeft hier het verhaal van twee ‘werelden’. Twee slagbomen, twee douanekantoren, twee douanehuizen, twee talen, twee cafés, twee … Van elk een Duitse en een Nederlandse variant aan beide zijden van de grens. Ze hebben één ding gemeen: het gemeenschappelijke verhaal. De oude grenssteen uit 1766 is gemaakt van Bentheimer zandsteen met hierop het wapen van het hertogdom Gelre en het bisdom Münster. In de kleine grenswinkel herinnert de sfeer aan vroeger tijden.

Dit keer loop ik de route met de wijzers van de klok mee en blijf vandaag op het Nederlandse grondgebied. Het Reckense Markepad is, van beide kanten, goed bewegwijzerd. Beeldbepalend in het begin is de Berkel, die hier ons land binnenstroomt. Na een paar kilometer steek ik met een trekpontje de rivier over en loop aan de andere kant van het water verder, een prachtig gebied.

Bij de Piepermolen uit 1796 staat de dahliatuin in volle bloei: een kleurrijk gezicht. De Molen van Pieper is een windmolen gebouwd in 1796. Nadat in 1940 het wiekenkruis tijdens een storm van de molen brak, is de romp gedurende dertig jaar in een steeds meer vervallen staat geraakt. In 1970 werd de Piepermolen echter gerestaureerd. De naam ontleent de molen aan de familienaam van de eigenaars tussen 1907 en 1965. De molen is ingericht met twee koppels maalstenen, waarmee tegenwoordig op vrijwillige basis veevoer wordt gemalen. De molen is op zaterdagmiddagen gratis te bezoeken. Om het jaar ligt hier de dahliatuin, een verwijzing naar het prachtige Rekkense bloemencorso dat elk jaar rond eind augustus door de straten rijdt.

Via wat slootkanten kom ik op het vroegere terrein van de Rekkense inrichtingen. Van oudsher waren de Rekkense Inrichtingen een begrip, aanvankelijk gesticht voor de behandeling van mannen die ter beschikking van de regering (TBR) waren gesteld. Later kwamen daar ook andere doelgroepen bij, zoals moeilijk opvoedbare kinderen en alcohol- en drugsverslaafden. In Rekken sprak men dan ook van 'de Kolonie' als de inrichting werd bedoeld, het gebouwencomplex staat sinds 2014 leeg.

Dominee Dr. W.L. Slot jr. en bankier E. René van Ouwenaller waren de oprichters in 1910 van deze inrichting. De Hilversumse architect C. de Groot ontwierp het plan voor de paviljoens. De eerste steenlegging was op 30 juni 1913, paviljoen De Haar. Het totaal aan gebouwen werd een dorp op zichzelf. Er was een boerderij met vee, een grote tuinderij, een centrale keuken, een kerk, woningen voor beambten, een ambachtsschool, een nijverheidsschool, een begraafplaats en een zwembad. In het verleden heb ik hier nog enkele wedstrijden gelopen maar met het sluiten van de voormalige tbs-kliniek werden er ook geen wedstrijden meer gehouden.

Klik op de link voor een aantal foto’s

fotoalbum

Met het trekpontje steek ik de rivier de Berkel over

Futselaar stapt over naar Valley Running Team in de Gelderse Vallei

Frank Futselaar

Een nieuw seizoen en in een nieuwe omgeving

Na acht jaar getraind te hebben bij Titus Fierkens en Running Team Liemers heb ik besloten om een nieuwe koers te gaan varen. Ik ben de voorbereiding op het nieuwe wegseizoen begonnen bij Valley Running Team in Ede onder begeleiding van voormalig bondscoach Grete Koens.

In januari 2014 ben ik gestopt met voetballen en aangesloten bij Running Team Liemers. Hier ben ik acht jaar geleden gaan trainen onder begeleiding van Titus Fierkens en heb ik mijn atletiekcarrière vorm kunnen geven. Ik kijk met trots terug op deze periode waarin ik samen met Titus veel heb bereikt, beleefd en geleerd. Dit waren onder andere dertien medailles op Nationale Kampioenschappen waarvan twee gouden op het NK 10.000 meter in 2017 en de Lange Cross in 2019. Het hoogtepunt was de Olympische limiet op de marathon in 2020. In Valencia liep ik met 2.11.30 precies de limiet van de Olympische Spelen van Tokio. Voor ons was de 13:39 op het NK 5000 meter van 2020 ook een heel mooi moment. Uiteindelijk maakte ik door deze prestatie mijn debuut in TeamNL op het EK Landenteams in 2021.

Na een mooie en lange tijd samen te hebben gewerkt ben ik toe aan een nieuwe omgeving en een frisse wind. Na lang wikken en wegen heb ik daarom deze zomer besloten over te stappen naar het team van Grete Koens. Grete is afgelopen jaar het Valley Running Team begonnen in Ede. Ik ga hier samen trainen met Benjamin de Haan, Maureen Koster, Jesse Fokkenrood, Tony van Diepen, Diane van Es & Bart van Nunen. Ik kijk er naar uit om met hen te trainen en mij verder te ontwikkelen als atleet op een nieuwe plek.

Dat neemt niet weg dat ik enorm dankbaar ben voor de kansen en mogelijkheden die ik heb gehad bij Running Team Liemers en Titus. De atletiekwereld is klein en we gaan elkaar nog vaak zien. Ook is het mooie aan onze sport dat trainingen vaak te combineren zijn en we allemaal dichtbij elkaar in de buurt wonen.

Maar eerst zelf aan de bak. Na de vakantie staat de maand augustus in het teken van opbouwen en in het najaar komen er mooie wedstrijden aan. (bron)

Het belang van je armen bij het hardlopen: hoe train je de armzwaai?

Bij het hardlopen is ook de techniek van de armen van belang!

Bij hardlopen is niet alleen de techniek van je benen en romp van belang, maar ook die van je armen. Met de juiste armzwaai bespaar je namelijk energie en beweeg je je gemakkelijker voort. Ook helpt het blessures te voorkomen. Net als je benen, kun je ook je armzwaai trainen.

Het belang van je armen bij het hardlopen

Regelmatig zie je mensen lopen die het bovenlichaam onnodig bewegen. Sommigen kruisen zelfs hun armen over hun borst. Je begrijpt vast dat dit er niet voor zorgt dat ze sneller lopen. In feite verbruiken zij hierdoor meer energie dan een loper die zijn armen en schouders ontspannen houdt, omdat het lichaam een extra inspanning moet leveren om te compenseren. En als je lange afstanden loopt, is energie besparen de sleutel om de laatste kilometers aan te kunnen. Maar ook als jij je PR wilt verbeteren, kan een goede armzwaai je helpen.

Zo verbeter je je armtechniek

Er zijn echter een aantal richtlijnen die we allemaal in gedachten moeten houden als het gaat om de armpositie tijdens het hardlopen.

De schouders

Laten we bovenaan beginnen. De schouders en de nek moeten zo ontspannen mogelijk zijn. Dit zal je helpen om meer ontspannen en met gemak te lopen en eventuele pijn of overbelasting van de spieren in dit gebied te voorkomen.

De ellebogen

Probeer je ellebogen niet te verstijven zijn tijdens het hardlopen. Als dat gebeurt, zullen je onderarm en de biceps daar namelijk onder lijden. Ze hangen niet helemaal dicht tegen het lichaam aan, maar er ook niet te ver vanaf. Het is het beste als je ellebogen in een hoek van 90 graden staan en heen en weer bewegen.

De handen

Wees er ook bewust van hoe je je handen houdt tijdens het lopen. Houd ze niet volledig open, maar ook niet volledig gesloten. De middenweg is de juiste positie: ze zijn half gesloten. Net als bij de schouders, zijn je handen en pols ontspannen om energie te besparen. Een tip: stel je voor dat je een zak chips draagt en die niet wilt pletten of dat je een erwt tussen je duim en wijsvinger houdt.

Geen telgang

En natuurlijk is er een duidelijke synchronisatie tussen benen en armen tijdens het lopen. Zet je een stap met je rechterbeen, dan zwaait je linkerarm vooruit. Je armen lopen ook als het ware.

Draaien van de romp

De romp is het deel van je lichaam dat alle kracht levert om te lopen en verantwoordelijk is voor de zwaartekracht. Daarom is het belangrijk om hem rechtop en verticaal te houden.

Krachttraining

Je benen zijn niet het enige lichaamsdeel dat loopt en daarom ook niet het enige lichaamsdeel dat krachttraining kan gebruiken. Zorg er daarom voor dat je armen deel uitmaken van je krachtroutine, net als je core om elke vorm van rotatie te vermijden. (bron)

Hitteberoerte tijdens het lopen: hoe herken je het en wat moet je doen?

Mocht het onverhoopt toch mis gaan: Koelen, koelen, koelen

Vandaag wordt het warm. Morgen misschien nog warmer. De meeste lopers passen hun schema bij deze hitte wel aan: wat minder lang, wat minder intensief én een extra bidon met water. Dat moet wel genoeg zijn. Toch? Op de website Hardlopen en Hyperthermie wordt gewaarschuwd voor de gevaren van oververhitting. Want een hitteberoerte komt vaker voor dan je zou denken.

Het fenomeen hyperthermie (of hitteberoerte), waarbij de lichaamstemperatuur boven de 40 graden Celsius stijgt tijdens inspanning is lang niet bij iedere hardloper bekend. Drijvende kracht achter de website Hardlopen en Hyperthermie is Joost Fonville. Zijn zoon Arthur overleed op 21 september 2014 na de Dam tot Damloop en twee jaar overleed een jonge loopster na hetzelfde evenement aan een hitteberoerte. Die tragedie was voor Joost Fonville aanleiding om zich te verdiepen in dit fenomeen en om er aandacht voor te vragen. Mede op zijn aandringen waren er later bij hete versies van de Damloop ijsbaden aanwezig bij de finish én hij deelt onderzoek en herhaalt de tips en inzichten van experts op het gebied van oververhitting bij sport.

We zetten hier wat tips op een rijtje:

Wat kun je doen om hitteberoerte te voorkomen?

-Drink water: vóór, tijdens en na het lopen

-Drink een halve liter extra per uur lopen

-Bedek je hoofd met een petje

-Draag kleding dat zweet afvoert

-Vermijd hele intensieve inspanning: doe geen wedstrijd en geen hele intensieve interval

Hoe herken je een hitteberoerte?

De volgende symptomen duiden op gevaarlijke oververhitting:

-Verhoogde lichaamstemperatuur, 40 graden Celsius of hoger

-Verandering in het zweten: de huid voelt warm en droog aan of is lichtvochtig bij inspanning, en is rood

-Snelle ademhaling

-Uitdroging

-Mentaal niet meer helder, desoriëntatie en intense vermoeidheid

-Snelle of onregelmatige hartslag (tachycardie)

-Hoofdpijn

-Misselijkheid en braken

Wat moet je doen als iemand oververhit is?

Het klinkt te logisch voor woorden, maar het gaat nog geregeld mis. Tijdens evenementen zijn er hardlopers die oververhit zijn en ingepakt worden in een wikkel omdat de hitteberoerte niet wordt herkend. Maar wat je moet doen bij oververhitting is koelen en drinken.

Dus zo snel mogelijk in een bad met koud water, een riviertje stappen of onder de tuinslang. Pas daarna 112 bellen. Want hoe sneller je koelt hoe beter het is voor de vitale organen. Kortom: als het heel warm is kun je prima een rondje hardlopen maar drink genoeg en ga niet volle bak. Mocht het onverhoopt toch mis gaan: Koelen, koelen, koelen. (bron)