donderdag 27 april 2023

Verslag van de 8e Koningsloop in Aalten - deel 2

Vincent te Brake

Sfeervolle editie 8e Koningsloop AVA’70

Een recordaantal van bijna 400 deelnemers, rijen dik publiek, zeer snelle tijden én een lekker zonnetje vormden de ingrediënten voor een zeer succesvolle Koningsloop 2023. De belangstelling was zelfs zo groot, dat de start moest worden uitgesteld en waar maak je dat nog mee…..

De kinderburgemeester gaf het startsignaal voor de wedstrijd over 800 meter. Voetballer Willem Wevers tonde zich een multi-talent en trok de overwinning naar zich toe, voor Dirk te Brake en clubmaatje Milan te Brake. Bij de meisjes liet Lena ter Haar zien, dat ze erg snel is op de korte afstand en dit leverde haar de zege op. Aafke te Kempel knokte zich in een ferme eindsprint naar het brons. Daarna was het de beurt aan de oudere jeugd voor hun race over 1600 meter. Het ging direct vanaf de start snel en Tim Houwers liet er geen gras over groeien. Het AVA`70-talent spurtte naar de winst in een prachtige tijd van 4,57 minuten, op 2 tellen gevolgd door zijn trainingsmaatje Mats Lievers. Bij de meisjes een geheel Aaltens podium, waarbij Fiep Meinen de allersnelste was en op de hoogste trede van het podium mocht springen. Marleen Harbers werd knap tweede en Isa Gussinklo eiste de derde plek voor zich op.

Om half 12 was het de beurt aan de Senioren om hun hardloopkunsten te tonen op het selectieve en zware parcours in het centrum van Aalten met als scherprechter de beklimming van de Prinsenstraat. Dik 140 atleten uit de regio hadden zich ingeschreven voor de run over 5000 meter en er stonden ijzersterke lopers op de deelnemerslijst. Eén van de favorieten voor de overwinning was Vincent te Brake en hij ging er gelijk na het startschot als een speer van door. Op zeer gecontroleerde wijze kwam hij ronde voor ronde door en ging vrijwel onbedreigd op de overwinning af. AVA`70-atleet Mark te Brake liep 5 dagen voor de Koningsloop nog de marathon van Hamburg en liep uiterst gedoseerd zijn wedstrijd. Hij wilde graag voor eigen publiek zijn kunsten vertonen en een tweede plaats is dan natuurlijk uiterst knap. Tim Mengerink scoorde een fraaie derde plek en was met dit resultaat ook zeer tevreden. Bij de Dames bleek al gauw in de race, dat Lisa te Molder veruit de snelste was en ze kwam als eerste over de meet in een uitstekende eindtijd van 19,10 minuten. De strijd om de tweede plek was tot de laatste ronde erg spannend en het was uiteindelijk Ineke Graven die over de langste adem beschikte en tweede werd, voor clubgenote Annemarie Arentsen.

De prijzen werden uitgereikt door het kersvers geridderde AVA`70-lid Wim Brinkman, die zeer geknipt bleek te zijn voor deze taak. De organisatie van AVA`70 kijkt uiteraard terug op een zeer geslaagde editie van de Koningsloop 2023 die mede door de inzet van tientallen vrijwilligers perfect is verlopen! (FR)

Foto's van de 8e Koningsloop in Aalten

Leon Veldhuis

Klik op de link voor de foto's van Rob Jansen

jeugd

5 kilometer
Siep van Schepen

Verslag van de 8e Koningsloop in Aalten - deel 1

Annemarie Arentsen en Ineke Graven met hun opvolgers

Vincent te Brake heerst als een koning in koningsloop Aalten

Door Benno Stevering

AALTEN – De jaarlijkse Oranjeloop werd donderdagochtend een prooi voor de atleet van Archeus uit Winterswijk, Vincent te Brake. Hij bepaalde de kop van start tot finish op de vijf kilometer en zette de klokken stil na 15.33 minuten. Winnaar Vincent te Brake na afloop zichtbaar tevreden: ‘’Ik had me voorgenomen hard weg te gaan en dat lukte. Ik wilde vooral niet in het gedrang van de groep lopers terechtkomen. Deze Oranjeloop stond al jaren op mijn lijstje. Het hoge tempo was niet lang vol te houden en dat merkte ik ook in de heuvelachtige straten. Met name het vals plat op de Prinsenstraat was behoorlijk pittig. De Koningsloop in Aalten had ik nooit eerder gelopen en dan mag je gezien de aanwezige concurrentie zeker tevreden zijn met deze zege. In de slotfase kwam Mark te Brake dichterbij maar mijn voorsprong was groot genoeg. Ik zie deze winst als goede training. Ik werd gedragen door het publiek op weg naar de finish. Daar genoot ik van. In de afgelopen weken heb ik bewust veel omvang gemaakt en wedstrijdritme opgedaan. Dat uitte zich nu in een fraaie zege. Ik kan met de jongens van AVA’70 goed overweg. De klik is goed onderling. Mijn pr op de vijf kilometer hoop ik dit jaar aan te kunnen scherpen. Op 26 mei wil ik proberen in het Olympisch stadion onder de 15 minuten te lopen op de vijf kilometer. Een bewuste poging. En dan kijken we weer verder!’’. 

Mark te Brake (overigens geen familie van de winnaar), lid van de organiserende vereniging AVA’70 uit Aalten stelde de tweede plek veilig in 15.43 minuten. Ook clubgenoot Tim Mengerink liep goed met een derde plek in 15.58 minuten. Mark te Brake die meerdere malen het koningsnummer won in Aalten, liep onlangs nog de marathon van Hamburg in 2.33 uur. ‘’Met mijn prestatie op de marathon ben ik blij. Een tijd onder 2.30u was niet haalbaar. Het was een groot feest daar in Hamburg. Daags voor deze Oranjeloop ben ik in het café nog overgehaald om toch mee te lopen hier. Het is leuk voor eigen publiek te lopen. Het loopt ook erg lekker dan. Ik wilde mijn kuiten en hamstrings niet extra forceren. Die hebben feitelijk rust nodig na de marathon en ik wilde dan ook niet fanatiek te keer gaan. Ik kwam als tiende door en liep gestaag naar voren. Maar in Vincent moest ik vandaag echt wel mijn meerdere erkennen. In de eindspurt wist ik sowieso dat hij rapper zou zijn dan ik. Tim Mengerink moest na de derde ronde terrein prijsgeven.’’ Argonaut Rick Heutinck uit Doetinchem won in 2019. Dit jaar werd hij zesde. Hij gaf aan een jaar niet te hebben hardgelopen omdat hij de training niet kon leveren die hij wilde. Onlangs is de drive weer terug en traint hij weer wat bij Argo onder de hoede van trainer Stefan Scanu. Heutinck is blij met Scanu als atletiektrainer. Toch stapt de 37-jarige over naar de triatlon binnenkort. 

Bij de vrouwen was het Lisa te Molder uit Zieuwent, lid van AVA'70 die met de winst huiswaarts keerde. Haar tijd van 19.10 minuten was genoeg voor de jonge moeder van drie kinderen om de clubgenootjes Ineke Graven en Annemarie Arentsen op achterstand te houden. ‘’Ik had verwacht dat deze dames me het nog moeilijk zouden maken. De Boekeldercross ging al goed en dan nu deze winst, daar ben ik blij mee en heb niks te klagen. Trainen blijft lastig met een groot gezin. Ik stel me als doel verder nog aan mijn snelheid te werken.’’ De Koningsloop in Aalten trok meer dan vierhonderd deelnemers. AVA’70 was content met het wedstrijdverloop. Harry Striekwold uit Gaanderen zorgde als speaker voor een perfecte sfeer.  De burgemeester reikte de prijzen uit samen met de organisatie van AVA’70.

Uitslagen van de 8e Koningsloop in Aalten

Het podium van de 5 kilometer

Klik op de link voor alle uitslagen

800 meter jongens

800 meter meisjes

1600 meter

5 kilometer

site organisatie

Laura en Henk te Paske en Laura Koen voor de start van de 5 kilometer

AVA'70 lid Wim Brinkman ontvangt Koninklijke Onderscheiding

Binnen overhandigt de burgervader een brief die hij voor mag gaan lezen
Het is woensdagmorgen 26 april jl. als bij de familie Brinkman even na half 8 de deurbel gaat. Wim sloft op een paar afgetrapte sportschoenen naar de voordeur, kijkt door het kleine raampje en denkt dat er Jehova Getuigen staan. Brinkman, vriendelijk als altijd, zwaait de deur open en staat ineens oog in oog met Burgemeester Stapelkamp en zijn gevolg. Totaal beduusd loopt hij nietszeggend terug naar de woonkamer, waarbij het vroege bezoek hem achterna komt. Eenmaal binnen overhandigt de Aaltense burgervader onze clubgenoot een brief die hij voor mag gaan lezen. Er staat in beschreven dat het Zijne Majesteit heeft behaagd om Wim Brinkman een Koninklijke Onderscheiding toe te kennen. Overrompeld door dit nieuws en met lichtvochtige ogen kijkt hij de kamer in en begint te glimlachen. Dit had hij bepaald niet verwacht en het gooit gelijk de hele planning in de war….   

Enkele uren later komt Wim, strak in het pak en niet zoals we hem kennen in een hardloopoutfit de Oude Helenekerk binnenlopen, waar de officiële plechtigheid zal plaats gaan vinden. Familie, en kennissen zijn oog getuige, al zaten de meesten in het complot bij de aanvraag. Brinkman nam de versierselen, het lintje, de oorkonde en de mooie bijpassende woorden dankbaar in ontvangst en oogde ontspannen, zoals de meesten hem wel kennen. Volgens Stapelkamp heeft Wim laten zien, door al zijn vrijwilligerswerk, dat hij gerust gerekend kan worden tot de modelburgers, die het cement in de samenleving vormen.   

Omdat Wim Brinkman ook bij AVA`70 tal van taken als vrijwilliger heeft vervuld, heeft de club ook bijgedragen aan de aanvraag voor deze Koninklijke Onderscheiding door een ondersteuningsbrief te schrijven. De inhoud hiervan, luidt als volgt:    

Wim werd in 2006 lid van atletiekvereniging AVA`70 en bleek een zeer fanatieke hardloper. Daarnaast ontpopt hij zich vanaf het begin als een uitstekende vrijwilliger, op wie de club nog altijd een beroep op kan doen. Wim staat bekend om zijn grote organisatietalent en daar heeft AVA`70 de afgelopen jaren volop van kunnen profiteren. Bij tal van activiteiten draagt Wim zijn steentje bij en streeft daarbij naar een maximaal resultaat en is altijd op zoek naar verbeterpunten. Wim wordt veelvuldig ingezet als verkeersregelaar bij de diverse wedstrijden die de vereniging organiseert. Daarnaast is Wim een entertainer, die met name op feestavonden zich graag als typetje laat zien en daarmee de lachers op zijn hand weet te krijgen. Ook heeft Wim de nodige ervaring in het lopen van marathons en draagt deze kennis graag over. Als aanjager stoomt hij clubgenoten klaar in aanloop naar het lopen van een marathon of een andere lange afstand. Hij geeft als trainer de juiste tips en aanwijzingen om te komen tot een goed resultaat. 

Wim Brinkman is een zeer waardevolle vrijwilliger, waar elke vereniging van hoopt dat je ze bij je club hebt én weet te behouden. Met zijn inzet en passie is hij een belangrijke schakel binnen de vereniging! Uiteraard de felicitaties van AVA`70 aan het adres van Wim Brinkman en uit de stroom van reacties blijkt dat het de atleet èn vrijwilliger van de club van harte gegund is! 

Wim met enkele van zijn loopmaatjes

zondag 23 april 2023

Droomdebuut Hassan op marathon van Londen

Sifan Hassan (foto Reuters)

Sifan Hassan heeft een droomdebuut op de marathon gemaakt. Onze landgenote won de beroemdste marathon, die van Londen in 2.18.33. Hassan vloerde in de sprint olympisch kampioene Peres Jepchirchir uit Kenia en de Ethiopische Alemu Megertu.      

Daar zag het na een uur zeker niet naar uit. Hassan moest de kopgroep laten gaan en stopte zelfs tweemaal vanwege kramp. De olympisch kampioene op de 5 en 10 km weigerde echter op te geven en een uur later sloot ze op wilskracht weer aan.

Hassan miste na 40 km bijna een flesje water, maar was toch zo vriendelijk haar rivales een slok aan te bieden. Ze zette na de laatste bocht aan, voor Buckingham Palace, en won ogenschijnlijk makkelijk.

Bij de mannen won de Keniaan Kelvin Kiptum won vanmorgen in 2:01.27 – de op één na snelste marathon in de geschiedenis . Hij miste het wereldrecord van Eliud Kipchoge met 18 seconden. De grote favoriet vooraf versnelde na anderhalf uur wedstrijd en was gelijk solo onderweg. Geofrey Kamworor, die twee keer de New York marathon won, werd met een persoonijk record van 2.04.23 tweede. Dat was vorig jaar ook al het geval. De derde plaats was voor Tamirat Tola in 2.04.59.

Prachtige tijd Mark te Brake op marathon van Hamburg(D)

Mark te Brake (foto Erwin Wamelink)
Ava'70 lid Mark te Brake heeft zondagmorgen in het Duitse Hamburg een prachtige tijd gelopen op de marathon. Hij finisht in een tijd van 2:33.25. Halverwege noteerde hij een tijd van 1:14.27 maar kon dit tempo niet helemaal vasthouden. Hij bleef hiermee enkele minuten verwijderd van zijn droomtijd van onder de 2.30 uur.

Klik op de link voor de uitslagen

uitslagen

site organisatie

donderdag 20 april 2023

Zo herstel je het best na de marathon

Las een herstelperiode in na je marathon, zodat je klaar bent voor de volgende uitdaging!

Bravo! Je hebt een marathon uitgelopen. Nu is het nagenieten geblazen, met de voetjes van de vloer. Maar hoe lang moet je rust houden en wat kun je het beste eten? Wij zetten een paar algemene richtlijnen, plus per week na de marathon wat trainingsregels voor je uit, voor optimaal herstel.

Voeding

Zorg ervoor dat de glycogeenvoorraad in je spieren voldoende is, zodat deze uit zichzelf goed kunnen herstellen. Dit kun je het beste bewerkstelligen door per dag 12 tot 16 calorieën aan koolhydraten per pond van je lichaamsgewicht te eten. Vergeet ook niet binnen twee uur na elke trainingssessie 300 tot 400 calorieën aan koolhydraten te nuttigen.

Stretchen

Werk nauwkeurig aan het herstel van de soepelheid en mobiliteit van je lichaam. Besteed na elke training ongeveer een kwartier aan het rekken van de verschillende spiergroepen, vooral die groepen die extra vermoeid aanvoelen. Doe ook elke week wat oefeningen ter bevordering van de beweeglijkheid, zoals huppelen, springen en op je tenen en hakken lopen.

1 week na de marathon

Dit is een makkelijke week. Doe niets. Ondertussen heb je de wetenschap aan je zijde. Enkele jaren geleden is er onderzoek gedaan aan de Ball State University in Indiana, waarbij een groep marathonlopers in tweeën werd gesplitst. De ene groep liep niet in de week na de marathon. De andere groep deed die week wat veel marathonlopers doen: elke dag rustig joggen, gedurende 20 à 40 minuten.

Bij beide groepen waren spierkracht en uithoudingsvermogen na de wedstrijd afgenomen. Maar op de derde dag constateerde men bij de inactieve groep een verbetering, terwijl bij de actieve groep nog geen herstel te bespeuren was. De rest van de week scoorde de niet-lopende groep bij het testen van spierkracht en uithoudingsvermogen constant beter.

Geen van beide groepen had last van spierpijn op de vijfde dag, maar de beenspieren van de joggers waren in een slechtere conditie dan die van de anderen. Als je spieren niet meer pijnlijk zijn na de marathon, wil dat nog niet zeggen dat ze in staat zijn om normaal te functioneren of weer voldoende hersteld zijn om de gebruikelijke trainingen te hervatten. Met andere woorden: in de eerste week na de marathon is het belangrijk om volledige rust in acht te nemen.

2 weken na de marathon

In deze week begin je met wat rustig lopen. Tien dagen na de marathon staat de eerste rustige tempotraining op de agenda. Die zal je conditie bevorderen, zonder dat de nog steeds vermoeide spieren te veel worden aangesproken, zoals bij een intervaltraining.

Begin met een grondige warming-up, loop vervolgens twintig minuten in een tempo dat 10 à 15 seconden per kilometer sneller is dan je marathontempo. Sluit af met een cooling-down. Herhaal deze training op de veertiende dag na je marathon. Houd de andere dagen een heel rustig tempo aan of loop zelfs één of twee dagen helemaal niet. Totale trainingsomvang: een kwart van wat je normaal doet.

3 weken na de marathon

Tijd om je uithoudingsvermogen weer aan te spreken via een paar lange intervaltrainingen. Doe op dinsdag enkele 1200 meters, 30 seconden per kilometer sneller dan je marathontempo. Op vrijdag doe je een intervaltraining met 1500 meters in hetzelfde tempo. Naast deze twee trainingen loop je verder rustig. Totale omvang: 35 procent van wat je normaal doet.

4 weken na de marathon

Begin deze week aan het herstel van de basissnelheid die je wellicht bent kwijtgeraakt tijdens het toewerken naar de marathon. Twee keer per week (niet op achtereenvolgende dagen) loop je 8 tot 12 keer 200 meter, iets sneller dan je 5-kilometerwedstrijdtempo. Zorg voor een uitgebreide warming-up en cooling-down, en loop tussen de 200 meters door gedurende 3 à 4 minuten in een ontspannen tempo. Doe het de rest van de week rustig aan. Omvang: niet meer dan de helft van wat je gewoon bent.

> 4 weken na de marathon

Wanneer deze herstelperiode ten einde loopt, voel je je weer uitgerust en fit, en ben je er klaar voor om je trainingsomvang weer uit te breiden. Een toename van vijf tot tien procent per week is daarbij het beste.(bron)

woensdag 19 april 2023

Oosterbeek Rosande Klompenpad

Het Airborn Museum
De start van het Rosande klompenpad is bij het Airborn Museum in Oosterbeek, dat zich in de prachtig gerestaureerde villa Hartenstein bevindt. Dit was het hoofdkwartier van de Britse luchtlandingstroepen in september 1944. Het Rosande pad is een ruim 13 kilometer lange rondwandeling door het prachtige buitengebied van Oosterbeek. Het pad heeft zijn naam te danken aan het kasteel Rosande dat hier in de 14e eeuw al stond en wat later tot de grond toe afbrandde. In de 19e eeuw had de mooie omgeving van Oosterbeek een grote aantrekkingskracht van rijke lieden uit het westen, die er hun buitenplaats lieten bouwen en dat is nog steeds goed te zien.

Ik loop het rondje met de wijzers van de klok mee en na enkele kilometers kom ik langs de Airborn begraafplaats, hier liggen rond de 1800 soldaten herbegraven. De meeste van hen zijn in september 1944 in de omgeving gesneuveld bij de poging Europa te bevrijden tijdens de Operatie Market Garden, een indrukwekkend gezicht. Iets verder kom ik op landgoed Mariëendaal, dat vernoemd is naar het Augustijner klooster dat hier in 1392 werd gebouwd. Opvallend en erg mooi in dit park in Engelse landschapsstijl is de 'groene bedstee', een berceau met beuken.

De uiterwaarden herbergt de sporen van alle soorten van gebruik in de loop der eeuwen. De rivier liep hier door steeds wisselende geulen en liet vette klei achter. Geschikt voor grazige weiden maar ook voor het bakken van stenen. Bij camping de Rijnoever zijn de overgroeide restanten nog te zien van een uit 1913 stammende steenfabriek Rival met een voor die tijd vernieuwend type ringoven, mooi dat het bewaard is gebleven.

Ik loop het plaatsje Oosterbeek weer binnen in de buurt van de Oude Kerk, één van de oudste kerken van Nederland. Op een oud nog bestaand kerkpad eet ik mijn meegenomen boterhammen op. Vroeger kwamen gelovigen uit de Betuwe met het Drielse veer de Rijn over en liepen dan over hetzelfde kerkpad naar de net genoemde kerk. In de Slag om Arnhem deed het kerkje dienst als als post voor de geallieerde Airborne-troepen waarbij het zwaar beschadigd raakte. De 300-jarige knotlinde voor de deur heeft echter alle bombardementen overleefd.

Echt idyllisch wordt het bijna aan het eind van de route, waar een klaterende sprengenbeek mijn aandacht trekt. Ik loop er een stuk langs, passeer een serie watervalletjes en enkele mooie houten bruggetjes. Eén ervan is bijzonder: het Grothuisje, gebouwd van mislukte bakstenen. Het was vroeger geliefd bij bezoekers van het landgoed en er zijn ontelbare ansichten van.

Klik op de link voor het fotoalbum

fotoalbum

zondag 16 april 2023

Het geheim van sub-3 uur op de Marathon

Theo, Luuk en Geert

Luuk te Brake kwam, zag en overwon

Het (uit)lopen van een marathon is natuurlijk een flinke kluif en verdient alle respect, want je moet er best wat voor doen en laten. Om de magische afstand van 42 kilometer en 195 meter in minder dan 3 uur af te raffelen heb je toch ook zeker een portie talent nodig. AVA-jaan Luuk te Brake vond zichzelf kanshebber om dit kunststukje uit te gaan halen. In zijn twee vorige edities boekte hij telkens al flinke progressie en toonde aan dat het er misschien ook werkelijk wel in zat. Maar… dan moest zijn P.R. wel met dik 9 minuten verbetert worden en kenners weten, dat dit zeker geen makkie is. Toch was zijn omgeving positief gestemd en zagen zeker mogelijkheden. De vrolijkste hovenier van Aalten e.o. besloot om maar eens te rade te gaan bij zijn jongere broer Mark, die gemiddeld toch wel zeker zo`n 32 seconden per kilometer sneller is, dus daar moet toch goede tips te halen zijn. Er werd een pittig trainingsprogramma opgesteld en Luky kon aan de bak, serieus als hij is.

Daarnaast ging te Brake ook nog op zoek naar clubgenoten, die hem aan wat leefstijltips zouden kunnen helpen en die ook een sub-3 uur tijd hadden gelopen op de marathon. Hij kwam daarbij terecht bij Theo Stronks en Geert Wevers, die ooit in 1995 hand in hand de Coolsingel opliepen en de klok stil lieten staan op de onwaarschijnlijk mooie tijd van 2 uur, 57 minuten en 36 seconden. Ja….. ik zie menigeen denken….die twee? Ja het is echt waar en er zijn zelfs bewegende beelden van, maar dit terzijde. Samen met dit duo heeft Luuk in ieder geval gemeen, dat ze alle drie waarschijnlijk never nooit in aanmerking zullen komen voor de hardloopstijlprijs. Maar wat ze ook delen is het feit dat ze wel een flinke portie karakter in de bliksem dragen en dit er op het gewenste moment uit weten te persen. Het trio belegde in het geheim half januari jl. een gezellige avond om eens wat ideeën uit te wisselen en dit werd voor te Brake dan ook gelijk de laatste voor de marathon. De Bourgondiër moest zijn passie voor bier en lekker eten acuut opgeven van zijn adviseurs en een flink aantal kilo`s af gaan vallen voor het beste resultaat. Daarnaast moest hij het aantal uren slaap opschroeven en de handen boven de lakens houden. Ook dat nog, moet Luuk ongetwijfeld gedacht hebben.

Maar de stoere A-loper ging de strijd tegen de kilometers ambitieus aan en de vorm groeide met de week, evenals het zelfvertrouwen en de bravoure. De uitstekende voorbereiding moest hem een tijd opleveren van net effen onder de 3 uur, al besefte de sympathieke marathonloper wel, dat de lat best hoog was gelegd, vooral door hemzelf. Toch oogde hij zo scherp als een mes en maakte op de heenreis naar de marathon van Rotterdam toch wel akelig ontspannen. Paar witte bolletjes met Nutella-pasta en Venz hagelslag, een thermoskannetje koffie…. Nee, geen bijzondere fratsen zo vlak voor de wedstrijd van het jaar. Vlak voordat Lee Towers zijn megahit het startvak in knalde, stond het bekkie goed strak, maar ook weer niet overdreven gespannen. Zijn beide mentoren en persoonlijke coach stonden op de Erasmusbrug en zagen, dat het wel goed zat. Ook bij de passage op dik 26 kilometer liep Luuk nog als de gesmeerde bliksem en zo constant als een Zwitsers uurwerk.

De rekenmeesters lieten weten dat een sub 3-uur er zeker in zat, maar dan moest de man met de hamer niet te hard toe gaan slaan. Met enige grimas op zijn gezicht, maar met de wetenschap dat de missie ging slagen, draafde te Brake de Coolsingel op, deelde wat handkusjes uit en klokte de schitterende eindtijd van 2 uur, 58 minuten en 50 tellen. Het duurde maar even of Luuk kon zijn adviseurs in de armen sluiten en samen vierden ze hartstochtelijk het feit dat het ook hem was gelukt om de magische grens van 3 uur te slechten. Terug in de bus nam de stoere marathonloper om te herstellen nog zijn laatste broodje chocopasta en een beker lauwe koffie. O, ja… en een lekker koud biertje! (FR)   

Verslag van de Marathon van Enschede

Hans Monasso in gesprek met Dennis Bloemers

Het is een beetje jammer dat onder het geweld van de Marathon van Rotterdam de Marathon van Enschede wat ondergesneeuwd is. Na bijna een week geen enkel berichtje op de site van Geert en dat terwijl dit toch het hardloopwalhalla van het lokale Internet is. Steevast open ik elke ochtend de website om te zien wat de laatste lokale hardloopnieuwtjes zijn maar tot vandaag helemaal niets. Vandaar ik zelf maar even in mijn toetsenbord geklommen ben.

Laat ik beginnen te vertellen dat mijn eigen marathon planning volledig in het water gevallen is. Ik had me ingeschreven voor Enschede om laagdrempelig en zonder enige druk de marathon te lopen maar helaas liep ik vier weken voor datum een blessure tijdens een lange duurloop. Het schoot me in een onwillige spier in het linker bovenbeen en daar bleef ik last van houden. Ik gunde het been zoveel mogelijk rust maar deed nog wel twee 10km wedstrijdjes. Tijdens die wedstrijden bleek ik wel te kunnen rennen maar dat ging met pijn en echt aanzetten voor snelheid ging ook niet. Twee dagen voor de marathon liep ik een 5km rondje met veel klachten maar bij een testrondje een dag later leek het toch behoorlijk goed te gaan.  Ik durfde het tempo zelfs omhoog te gooien naar een 10km wedstrijdtempo en dat beviel best wel goed. Beetje jammer alleen dat ik op de dag van de marathon toch een reactie kreeg. De pijntjes van de eerste testloop waren terug.

Het grote wel of niet starten dilemma begon maar uiteindelijk gekozen om gewoon lekker rustig te beginnen en gewoon te zien waar het schip strandt. Rond half acht vertrok ik uit Aalten richting Enschede om mijn auto te parkeren onder de van Heekgarage. Het startnummer moest opgehaald worden bij het Saxion. Ik was de drukte nog net voor en heb bij het Saxion gewacht tot het moment daar was naar het startvak te vertrekken. (Het was buiten behoorlijk fris en bij het Saxion was het lekker warm)

Ik had begrepen dat andere jaren de marathon uit twee rondjes bestond en dit jaar voor het eerst een aparte 42km rond zou beslaan. Ik had de route kort bekeken maar had geen idee wat me te wachten stond. Het zou een vlak en snel parcours zijn.

Bij het Saxion trof ik Stephan Lüth van sportclub Lowick die later in een prachtige 3:21 zou finishen. Bij het startvak sprak ik Dennis Bloemers die zichtbaar nerveus was voor zijn allereerste marathon  maar die uiteindelijk in een fantastische 3:43 zou finishen. Geweldig voor een debuut natuurlijk. Net voor de start trof ik ook nog Henk ter Beest die voor de halve marathon ging en vandaag zijn PR probeerde aan te scherpen.  Hij noemde zijn gewenste eindtijd en ik vond dat behoorlijk ambitieus maar later bleek dat hij met vlag en wimpel geslaagd was. Hij had zijn halve marathon tijd aangescherpt tot 1:33. Ik geloof bijna 5 minuten van zijn vorige PR af. Echt indrukwekkend.

Bij het startschot begon ik met wat zeurderige pijn in mijn been. De eerste vijf kilometer schoten niet echt op door de drukte. Er was af en toe geen doorkomen aan. Vooral de pacer groepjes zorgen regelmatig voor blokkades. Op zich niet zo heel erg want ik wilde mijn tempo toch drukken maar af en toe werd ik toch afgeremd of moest ik erg slalommen. Daarna werd de drukte minder en kon ik beter mijn eigen tempo lopen. De pijn in het been nam af en op een gegeven moment vond ik zelfs dat ik wat te snel liep. Er zaten een paar flinke stukken vals plat in het parcours en tot kilometer 17 (ongeveer) liep je samen met de mensen van de halve marathon. Bij de drinkstations nam ik telkens rustig de tijd om even een bekertje sportdrank te drinken  en na 30 kilometer zat ik mooi op schema voor een tijd ruim onder de vier uur.

Toen schoot helaas een pijnscheut door mijn linkerknie. Ik trok een keer met mijn been en rende door maar voelde meteen dat het niet lekker zat. Ik gooide het tempo iets omlaag maar na een kilometer schoot het er nog een keer doorheen. Het werd al snel duidelijk dat rennen niet echt meer ging lukken of dat het in elk geval niet verstandig zou zijn. Ik heb het laatste stuk dan ook grotendeels gewandeld, met een grimas op het gezicht. Voor de show heb ik de laatste twee kilometer nog wel stukken gerend en uiteindelijk finishte ik in een tijd van 4:22.

Uiteindelijk ben ik blij dat ik hem wel heb gelopen. De ervaring van een stuk langzamer lopen dan ik normaliter zou doen was een heel positieve en ook een volgende marathon zal ik op die manier ingaan. Maar dan wel zonder blessure vooraf.

Hans Monasso

Verslag van de 42e Marathon van Rotterdam

Loes Wielink

AVA’70 loopt de polonaise bij ‘De Mooiste’

Zondag 16 april stond de marathon van Rotterdam op de wedstrijdkalender en zoals gebruikelijk was AVA`70 weer ruimschoots vertegenwoordigd bij “de mooiste.” Na weken van goede voorbereiding was het dan eindelijk D-day. De belangstelling is altijd dusdanig ruim, dat er ook nu weer een touringcar was geregeld om de sportievelingen op comfortabele wijze naar de start te brengen. Even na 06.00 uur in de ochtend vertrok een bont gezelschap richting 010 voor het fraaiste hardloopevenement van het jaar. Aan boord natuurlijk de marathon-elite, maar ook veel supporters, die de clubhelden naar de finish moesten schreeuwen. De stemming op de vroege heenreis was zoals gebruikelijk heel wisselend. Waar de één de indruk wekt in een stiltecoupé te zitten, heeft de ander juist het hoogste woord. Voor de rest hoor je vooral gesmekker en geslurp, want er moet in de laatste uren natuurlijk flink gestapeld worden. Het wil niemand overkomen om geveld te worden door een hongerklop, want dan is het gelijk einde oefening. Dik twee uurtjes toeren, 2 scheve paaltjes en enkele opgewipte stoeptegels later arriveerden we veilig op de plek van bestemming. Al jaren is de parkeerplek aan de voet van de Erasmusbrug gereserveerd door AVA`70 als standplaats en mobiele kleedkamer.

Er ontstond gelijk reuring want het eerste clubje atleten strikte de veters strak voor een lekker trainingsrondje over het parcours van de race, met als eyecatcher de trots van de stad, de Kuip. Niet iedereen is het hier overigens mee eens, maar de voetbaltempel werd desondanks van verschillende kanten bekeken. Niet veel later gingen ook de deelnemers aan de 10,5 kilometerwedstrijd richting de start om hun missie te gaan voltooien. De crème de la crème, de clubhelden die de klassieker zouden gaan lopen, waren zich inmiddels ook serieus aan het preparen voor het gevecht tegen de 42 kilometer en 195 meter. De dixies in de nabijheid maakten overuren, de gelletjes werden her en der tussen de kleding gestoken en de laatste slokken sportdrank moesten het verschil gaan maken. De pas 77-jarige Lee Towers werd eens een keer niet met een hijskraan de hoogte in gehesen, omdat hij panne had en liever met beide beentjes op de grond bleef staan. De meeste atleten begaven zich intussen naar hun startwave en probeerden wat rek- en strekoefeningen te doen. Even voor 10.00 uur denderde de megahit ”You`ll never walk alone” uit de boksen, kreeg menigeen al een eerste kippenvel-momentje en deed de Hagenese volkszanger wat van hem verwacht werd… vlammen in Rotterdam.

Exact om 10.00 uur klonk het startschot en zette de menigte zich in beweging, variërend van loeisnel tot uiterst gereserveerd. Gelijk al de Erasmusbrug op, dan was die pukkel in ieder geval genomen, zo zal elke debutant denken. Niets is natuurlijk minder waar, zo weten de meer ervaren lopers, want na dik 25 kilometer staat deze kuitenbijter wederom op het programma. Het kaf is dan echter al mooi van het koren gescheiden en dat is voor de vele tienduizenden toeschouwers natuurlijk iets prettiger om hun favoriet te zoeken. Op de scherprechter stond ook dit weer een hele batterij AVA`70-fans om hun blauw-gele maten aan te moedigen. Maar ook alle andere kilometervreters konden op de nodige sympathie rekenen. De Aaltense supportersgroep was al van verre te herkennen want een grootse clubvlag en het dundoek van de Achterhoek wapperde duidelijk zichtbaar in de wind. In een heuse polonaise trok het lopersvolk voorbij, waaronder ook “ons volkje”, dat van afstand het thuisfront al had gespot en natuurlijk met een echte smile begroette. Het liep eigenlijk met de meesten nog best lekker, maar goed er zouden nog dik 16 kilometers volgen. Ook allemaal 1000 meter lang, die echter voor het gevoel toch tegen het einde vervelender beginnen aan te voelen.

Zoals de loopprofessoren altijd beweren, kom je immers de man met de hamer altijd tussen de 30 en 35e kilometer tegen en dat blijkt verrekte vaak het geval te zijn. Lichtploeterend komen de meesten dan in de regel dikwijls bij Crooswijk aansloffen, waar ze echter spontaan worden getrakteerd op een waar volksfeest. Het AVA-publiek had zijn werkterrein inmiddels verlegd naar een positie op 763 meter van de finish. Pijn is emotie, sporten is pas leuk als je er plezier aan beleefd…. Allemaal kreten die de prullenbak in kunnen als je de beelden van de voorlaatste bocht op je netvlies krijgt. Ook de grimassen op de gezichten van onze geelhemden sprak eigenlijk wel boekdelen. Een bleek glimlachje konden de meesten voor het fatsoen nog wel tonen, maar het ging niet meer van harte. Maar het ongelofelijke gebeurde uiteindelijk wel. Al onze gestarte clubhelden haalden ook de Coolsingel, al was niet iedereen even fris en fruitig bij de meet.

Schitterende debuuttijden, fraaie persoonlijke records en tevreden gezichten bij de finish. Het monnikenleven van een week of 12 is het uiteindelijk allemaal waard geweest. De hardlopende optocht door de haag van vele tienduizenden supporters , maken de Marathon van Rotterdam tot “de mooiste” en dat veel AVA-janen deel uitmaakten van deze polonaise maken het best bijzonder. Sommigen gaven na afloop, nippend aan een lekker biertje aan, helemaal klaar te zijn met dit soort vrijwillig beulswerk. Voor anderen vormde de fantastische sfeer, juist een inspiratie om thuis eens te overleggen of het sociale leven volgend voorjaar effen op een lager pitje kan.

In april 2024 vindt de 43e editie plaats van de Marathon van Rotterdam en zijn er weer nieuwe kansen om te scoren. Het moet gek gaan, dat er zich niet weer een batterij AVA`70-leden laat uitdagen om aan de start te verschijnen. De support is inmiddels al geregeld! (FR)

Tonny Baten

Foto's van de 42e Marathon van Rotterdam

De Marathongroep van AVA'70

Klik op de link voor de foto's van Tim Mengerink

fotoalbum
De vlag van AVA'70 was weer volop in beeld in Rotterdam

Uitslagen van de 42e Marathon van Rotterdam

Arja te Brake, Evelien Hillen, Tonny Baten, Walter Vaags en Gerjo Wevers
Uitslagen AVA'70 leden en Aaltenaren:

1/4 Marathon:

Herald Luiten 41:27, Hermen van Eerden 51.21, Mats ligterink 53.38, Joettien Magis 55.44, Bianca Saalmink 1:05.52, Sabine Ikink 1:07.01, Noa Ligterink 1:10.30, Peter Ligterink 1:10.30

Marathon: 

Erwin Nieuwboer 2:45.31, Luuk te Brake 2:58.50, Joran Luiten 3:03.14, Joost te Paske 3:05.05, Harm Vaags 3:05.49, Emiel Stemerdink 3:11.33, Rudi Meinen 3:19.05, Jorick Westerveld 3:28.20, Roy Mengerink 3:33.30, Evelien Hillen 3:44.38, Walter Vaags 3:45.18, Anouk Vaags 3:49.34, Tonny Baten 3:50.42, Rinke ter Haar 3:51.16, Gerjo Wevers 3:52.09, Patrick Ikink 3:55.04, Arja te Brake 3:55.28, Gerben Heinen 3:56.16, Vera Meinen 3:56.27, Andre Bruil 3:58.57, Loes Wielink 3:59.13, Emiel Klijnsma 3:59.14, Lienke te Brake 4:00,24, Gabrielle Bruil 4:11.52, Dennis ter Veldhuis 4:12.25, Sandra Ouwersloot 4:15.16, Sharon Kroesen 4:17.01, Marion Doornink 4:20.52, Hanne ter Hede 4:20.35, Jannelien Magis 4:35.48, Henk-Jan Legters 4:35.48, Janine ter Veldhuis 4:54.18, Nino Kamphorst 5:01.27

Klik op de link voor alle uitslagen

1/4 marathon

marathon

site organisatie

Foto's van de Survivalrun Lingezegen in Elst

Mooie 2e plaats op de Korte Survivalrun voor Eva Groot Kormelink

Klik op de link voor de foto's van Eric Beatse, de Kiekjesdief

deel 1

deel 2

deel 3

deel 4

deel 5

deel 6

uitslagen

Belg Abdi voor tweede keer winnaar Rotterdam Marathon, Nageeye derde

Bashir Abdi, winnaar van de 42e Marathon van Rotterdam

Bashir Abdi heeft voor de tweede keer in zijn loopbaan de NN Rotterdam Marathon gewonnen. De 34-jarige Belgische atleet finishte op de Coolsingel in een tijd van 2 uur, 3 minuten en 48 seconden. Daarmee bleef hij net boven zijn Europees record en parcoursrecord van 2.03.36 uit 2021.

Nageeye na inhaalrace derde

De Keniaan Timothy Kiplagat eindigde op enkele tellen als tweede (2.03.50). De Nederlander Abdi Nageeye vocht zich in de slotfase naar de derde plaats in 2.05.32. Hij moest na dertig kilometer de kopgroep laten gaan. Nageeye begon in de slotfase aan een inhaalrace die hem alsnog op het podium bracht. Nageeye won vorig jaar als eerste Nederlander in Rotterdam. Toen betekende zijn 2.04.56 een Nederlands record. Nageeye veroverde vandaag zijn vierde Nederlandse marathontitel. Met zijn tijd in Rotterdam voldeed hij ruimschoots aan de limiet voor de Olympische Spelen, volgend jaar in Parijs.

Chumba wint bij vrouwen

Bij de vrouwen zegevierde Eunice Chumba. De voor Bahrein uitkomende maar in Kenia geboren atlete finishte op de Coolsingel in 2.20.31, ruim boven het parcoursrecord van 2.18.58 van de Ethiopische Tiki Getana uit 2012. Ze is wel de op één na snelste vrouw uit de historie van Rotterdam. De tweede plaats ging naar Tesfu Teklegergisch Dolshi uit Eritrea in 2.21.35.

De omstandigheden zondag in Rotterdam waren redelijk voor de lopers. Bij de start was het zo'n 11 graden, wat mistig en nat en een matige wind. Het doel van de eerste groep met toplopers leek kansrijk: een aanval op het parcoursrecord van Abdi uit 2021.

Favorieten

De Gentenaar en zijn boezemvriend Nageeye golden als grote favorieten voor de zege. De geboren Somaliërs, beiden 34 jaar, bereidden zich voor in Ethiopië, waar ze trainden op 2.700 meter net buiten Adis Abbeba. De Belg had een probleemloze stage op hoogte, Nageeye werd wat ziek aan het einde. De winnaar van vorig jaar miste wat trainingen.

Al vroeg ontstond zondag een eerste groep lopers met dertien atleten, van wie er vier de taak hadden het tempo te maken. Tot halverwege bleef die groep favorieten met de twee Abdi's bijeen. De kopgroep noteerde op de helft een tijd van 1.02.15.

Probleem voor de kopgroep was dat na 24 kilometer alleen Gevin Kerich nog over was om de toplopers op koers van een toptijd te houden. Op 25 kilometer liep Nageeye negen seconden achter op zijn schema van vorig jaar en leek een verbetering van zijn Nederlands record nog mogelijk. (bron)

zaterdag 15 april 2023

Uit de oude doos Marathon van Rotterdam 1995

Samen met Theo op de Coolsingel en dus bijna bij de finish

Komende zondag wordt de 42e Marathon van Rotterdam gelopen. Op 23 april 1995 heb ik mijn eerste Marathon gelopen. Bij de start sta ik ongeveer een minuut achter clubgenoot Theo Stronks. Hij heeft al meerdere keren een Marathon gelopen en mag daarom enkele startvakken voor mij starten. De hele winterperiode heb ik samen met hem, Gerrit Ormel, Ronald Pastoors en enkele anderen atleten getraind. Na de eerste tien kilometer valt me de tussentijd wat tegen en had ik eigenlijk wat sneller willen lopen. Achteraf is die behouden start waarschijnlijk mijn grootste winst geweest. De halve Marathon kom ik door in 1:28,01 minuten en het gaat nog steeds goed.

Ongeveer tien kilometer verder zie ik Theo en ik kan er langzaam naar toe lopen. Na ruim 32 kilometer ga ik hem voorbij en hij geeft aan dat hij ook nog goed in de wedstrijd zit. Dat is mooi denk ik maar ik loop langzaam bij hem weg en ik denk bij mezelf die zie ik aan de finish wel terug! Wat schets mijn verbazing dat ik enkele kilometers verderop de volgende legendarische woorden in mijn rug hoor. "Zo’w samen noar de finish lopen, dat loap iets makkelijker dan allene". Ik denk dat kan toch niet waar zijn maar het is echt Theo die zich terug gevochten heeft. Grote klasse!

Ik stem toe en de laatste zeven kilometer hebben we enorm veel aan elkaar gehad. De één beurde de ander op en om de beurt doen we ons kopwerk. Iedere kilometer die voorbij gaat, praten we elkaar moed in en onder het lopen rekenen we steeds uit wat we nog aan tijd over hebben om onder de drie uur te lopen. Zover we nog kunnen rekenen. Ik krijg het wel steeds warmer en de sponzen die ik aangereikt krijg neem ik tot over de finish mee. Het ziet er steeds beter uit en we maken er samen een ware zegetocht van. De laatste paar honderd meter op de Coolsingel lopen we triomfantelijk hand in hand naar de finish in een geweldige ambiance. Mijn netto tijd is 2 uur 57 minuten en 36 seconden.

Afgelopen week heb ik een gedeelte van deze Marathon op video nog eens terug gekeken. Ik kan er nog steeds van genieten en het is de mooiste wedstrijd die ik gelopen heb, met grote dank aan Theo.

De Spanjaard Martin Fiz wint de Marathon en de Nederlander Bert van Vlaanderen maakt een geweldige opmars om uiteindelijk als tweede te eindigen. Ze lopen ruim een minuut per kilometer sneller dan ons, dus dat valt ook nog wel mee.

Net voorbij de Kubuswoningen, we moeten nog enkele kilometers

donderdag 13 april 2023

Verslag van de jaarvergadering 2023

De 5 jubilarissen: Bart, Jan sr, Tom, Ben en Jan jr.

Het plezier van het wij-gevoel 

Soms is AVA`70 net een doorsnee sportvereniging. Een licht teruglopend ledenaantal, af en toe een kleine discussie over rondslingerend spelmateriaal, de vraag of het douchewater iets warmer kan…. het komt ook bij de grootste atletiekvereniging van Aalten e.o. voor. Maar verder houdt eigenlijk elke vergelijking wel zo ongeveer op. Dit bleek wel weer bij de jaarvergadering op 13 april,  waar de gebeurtenissen van 2022 de revue passeerden. Het tot arena omgetoverde clubhuis zat al ver voor aanvang bomvol en er waren nog louter sta-plaatsen beschikbaar. 

Voorzitster Arja te Brake opende de vergadering en de aanwezigen gingen er eens lekker voor zitten. Niet dat de verwachting was, dat er “a lot of news” zou volgen, maar gewoon uit fatsoen en om daarmee de betrokkenheid te tonen. Er waren al in snel tempo 4 agendapunten behandeld, voordat de zaal het in de gaten had. Daarna kregen alle bestuursleden de gelegenheid om hun zegje te doen. Dat gebeurt bij andere clubs zelden, want gebruikelijker is het dat de voorzitter het woord neemt, ratelt en afsluit. Bij AVA`70 heerst als vanouds het wij-gevoel, dus krijgt iedereen de gelegenheid om de show te stelen. En waar de 1 een stijf half uurtje positief nieuws over de club noemde, lukte het een ander om in nauwelijks 2 minuten de handen op elkaar te krijgen. 

Wat meer druk ligt er altijd bij de penningmeester, want als het over de euro`s gaat, wordt het normaliter toch efkes spannend. De financiële man van de club oogde echter te ontspannen en dat was terecht, want hij toverde de meute gewoon gitzwarte cijfers voor. De club heeft de wind nog altijd mee en staat er gewoon erg goed voor. Een warme ovatie voor de schatkistbewaarder was de terechte beloning en hij nam dit glimlachend in ontvangst. 

De jaarvergadering begon langzaam maar zeker op een gezellige bonte avond te lijken, toen de huldiging van de jubilarissen de revue passeerde. Niet afschepen met een lullig bosje fresia`s en een zilveren lepeltje, nee…op schitterend ludieke wijze werden zij in het zonnetje gezet. Tom Wevers is 25 jaar bij de club, woont al jaren in Utreg, maar blijft de geelhemden trouw. Ben Wesselink draaft al 40 jaar en in zijn spoor doet zoonlief Bart dit ook al een kwart eeuw. Beide zijn ze ook nog eens dol op core, dus werden ze tijdens deze training verrast door presentator Jerrel Balke, die het duo op geheel eigen wijze in het middelpunt van de belangstelling zette. De tas met cadeaus die de voorzitter meebracht, zorgde voor verdere verhoging van de feestvreugde. Zonder de anderen tekort te willen doen, was het bezoek aan Jan te Brake sr. en jr. de absolute uitsmijter. Beide al 50 jaar lid van AVA`70 en nog altijd gruwelijk betrokken bij het wel en wee van de vereniging. Een kus van de spreekstalmeester voor beide, mooi in beeld gebracht door Joppe Roos, zorgde voor hilariteit in de zaal en hier en daar stak ook het kippenvelmomentje de kop op.

Een bestuurswisseling vormde het laatste hoogtepunt voor de pauze en AVA`70 is in de gelukkige omstandigheid, dat er voor elke vertrekkende bestuurder een presentje is, lovende woorden, applaus, maar net zo belangrijk, een vervanger klaar staat. Hoe mooi en bijzonder is dat?

De eerste drankjes gingen inmiddels al enige tijd van hand tot hand en de chips en nootjes werden vlot op de tafels gezet, want de verwachting was, dat er van de rondvraag waarschijnlijk geen gebruik zou worden gemaakt. De klok wees inmiddels al bijna half 11 aan en voor menig atleet betekent dat bedtijd. Ook dat is overigens een clubrecord, dat in de boeken van archivaris Gerrit Dijkslag gaat, want nog nooit eerder lukte het om de zaal bijna 2 uur te boeien met clubinformatie. 

Na een onverwachts korte pauze van 8 minuten en 32 tellen nam Erwin Wamelink de gezelligheid volledig in handen met het presenteren van een heus sportcafé. Fijne gasten met een geheel eigen kijk op het bedrijven van sport namen zitting op de loungebank, kregen wat lekkers te drinken en de show barstte los. De vragen vlogen in no-time over tafel en de sfeer nam met de minuut verder toe. Erwin toonde zich een volleerd presentator, had zich lekker voorbereid en het was dus volop lachen geblazen. Natuurlijk was er ook ruimte voor een serieuze noot, maar dit duurde nooit echt lang. 

Opvallend was de rode draad die er uit de verhalen op te maken was: Sporten in het algemeen en hardlopen en survivallen in het bijzonder is pas echt leuk, als je er plezier in hebt. Dit geldt voor alle niveaus, wedstrijden en trainingen! Omdat zelfs Wamelink het hier volledig mee eens was, besloot hij er snel een slotwoordje tegenaan te gooien, zodat er met een fijn applaus een einde kwam aan deze jaarvergadering. Met een zeer tevreden gevoel ging een ieder huiswaarts, want AVA`70 staat er nog altijd prima voor en is sportief en organisatorisch helemaal klaar voor nieuwe uitdagingen. En die gaan er komen ook! (FR)

Wel of niet ontbijten voor je gaat hardlopen?

Ga je hardlopen op een lege maag of kun je beter wat eten voordat je vertrekt?

Hardlopen in de ochtend is heerlijk! Maar hoe plan je jouw ontbijt om je training heen? Ga je hardlopen op lege maag, of kun je toch beter wat eten voordat je vertrekt? Of - en hoeveel - je moet eten voordat je gaat hardlopen in de ochtend, hangt grotendeels af van de training die je voor ogen hebt.

Rustige duurloop

Stap je de deur uit voor een korte, rustige duurloop? Dan kun je prima op nuchtere maag lopen. Bij een rustig tempo haalt je lichaam voornamelijk energie uit je vetverbranding. Dit energiesysteem is niet het meest efficiënt (en daarom minder geschikt voor intensieve trainingen), maar volstaat voor een rustige training. Bovendien kun je op deze manier jouw vetverbrandingssysteem trainen, waardoor je lichaam vetten steeds efficiënter leert inzetten als brandstof. Daarmee stel je de hongerklop uit en dat komt van pas als je (halve) marathons loopt.

Ga je hardlopen op nuchtere maag, zorg dan dat je de avond van tevoren in ieder geval een goede bodem hebt gelegd voor jouw training. Zo sta je niet op met honger. Na het hardlopen is het belangrijk dat je zorgt voor een stevig, koolhydraat- en eiwitrijk ontbijt om je energievoorraad aan te vullen en spierschade te herstellen.

Intensieve training

Heb je een intensieve training op het programma staan? Bij een hoger tempo gebruikt je lichaam voornamelijk glucose als brandstof. Dit kan snel worden omgezet in bruikbare energie. De voorraad glucose in je lichaam (die ligt opgeslagen als glycogeen) is echter beperkt. Raakt je glycogeenvoorraad uitgeput, dan functioneert je lichaam minder goed en zal dit je training negatief beïnvloeden.

Bij een intensieve training kun je dus beter wél ontbijten voordat je de deur uit stapt. Neem een energierijk ontbijt dat hoofdzakelijk koolhydraten bevat, zoals havermoutpap met fruit. Vetten en eiwitten leveren minder energie en blijven langer in je maag aanwezig, wat vervelende zijsteken kan veroorzaken. Kwark, yoghurt, vlees en noten kun je dus beter laten staan tot na je training.

Bevat je ontbijt veel vezels, dan is het verstandig om zo’n 2 uur te wachten met je training. Je lichaam heeft deze tijd nodig om je ontbijt te verteren en om te zetten in energie. Wil je wel ontbijten, maar niet zo lang wachten? Kies je brandstof dan zorgvuldig. Een banaan of energiereep bevatten snelle koolhydraten die je lichaam direct energie opleveren. Neem eventueel een energiegel mee voor onderweg, zodat je in ieder geval niet strandt met een hongerklop. (bron)

dinsdag 11 april 2023

Aankondiging van de Wings for Life in Berg en Dal (bij de Maartenskliniek)

Zondag 7 mei hardlopen voor mensen die dat niet kunnen

Wings for Life is een uniek hardloopevenement omdat jij zelf bepaalt waar de finish ligt. Je loopt net zo lang totdat je wordt ingehaald door de virtuele finish (in je app): een unieke ervaring.

Een jaar of tien geleden hoorde ik enthousiaste verhalen over een hardloopevenement in Assen, Wings for Life. Het unieke is dat je vooraf niet weet hoe ver ja gaat lopen, tenminste niet precies. Je loopt net zo lang totdat je wordt ingehaald voor de finishauto".

Een jaar later stond ikzelf aan de start -in Breda-, uitgezwaaid door een piepjonge Max Verstappen die iets later startte. Hij bestuurde de catchercar die achter het veld aanreed en de deelnemers één voor één 'aftikte'. Het was een unieke ervaring, waarbij je vleugels kreeg als je aan alles merkte dat de finishauto snel dichterbij kwam. Nu organiseren we de loop (helaas zonder Max Verstappen) alweer voor de vierde keer op een uitdagend parcours om de Maartsenkliniek in Berg en Dal. Zondag 7 mei kun jij erbij zijn. Schrijf je snel in. Klik hier voor meer informatie.

Sportieve groet,

Henk Bruggeman