De AVA-jaan in coronatijd - deel 8 (slot)

Dirk-Jan Robbe met zijn beste loopmaatje Wim Brinkman

De groepstrainingen bij AVA`70 behoorden maandenlang tot het verleden, maar sinds kort is er eindelijk weer wat mogelijk. Zelfs een meet-and- greet in het altijd gezellige clubhuis is weer zeer dichtbij. De wedstrijdkalender begint op termijn weer wat data te melden en smaakmakende verenigingsactiviteiten staan weer voorzichtig met potlood genoteerd. Kortom… nadat het enige tijd eigenlijk best wel kommer en kwel voor de AVA-janen was, gloort er eindelijk licht aan de horizon. Via de media werd gelukkig duidelijk dat de clubliefde het wint van de coronacrisis, maar het gemis van het samen sporten met de hardloopmaten werd door velen toch wel als een groot gemis ervaren. In de rubriek “De AVA-jaan in coronatijd,” peilen we de stemming van een clubgenoot. We sluiten de serie af met …….

Dirk-Jan Robbe

Coronatijd is natuurlijk een hele lastige periode voor ons AVA-janen geweest en dat gold helemaal voor Dirk-Jan Robbe. “De Bolle van Grolle” reisde normaliter fluitend 1, 2 of soms 3 keer per week van zijn woonplaats Groenlo naar Aalten om te trainen of deel te nemen aan een wedstrijd of andere activiteit bij AVA`70. Echter de afgelopen maanden moesten de lopers van de B-selectie het doen zonder Robbe en omgekeerd. Ja, en dan val je wel effen in een diep gat! De stoere hardloper vond net op tijd een loopbuddy in de persoon van niemand minder dan Wim Brinkman. Gelukkig kan het trainen nu weer in de groep gebeuren, gaat het clubhuis open en ook lopen de douches binnenkort weer. Iets dat Dirk-Jan veel en veel te lang heeft geduurd. Zijn verhaal…… 

“De atleet Dirk-Jan Robbe in coronatijd”

De laatste tijd vraag ik mij steeds meer af of ik wel zo blij ben met de teruggang naar normaal. Dat geldt voor zowel mijn werksituatie, mijn privé maar zeker ook voor wat betreft mijn training. Uiteraard heb ik de sociale contacten gemist, het gezellig napraten na de training. Uiteraard heb ik de steun gemist van mijn mede atleten. Aan de andere kant heb ik ook maar weer eens ondervonden hoe flexibel een mens is! Ik heb tijdens de eerste lock-down de nodige spullen aangeschaft zodat ik thuis mijn eigen fitness heb gemaakt. Dat bevalt mij prima. Ik hoef niet meer naar de sportschool en dat scheelt mij heel veel reistijd. Daar komt nog bij dat ik zelf kan bepalen wanneer ik ga trainen, echt ideaal in een situatie van het hebben van een gezin en een drukke werkweek. Motivatie is voor mij nooit een issue, ik kan mezelf heel goed motiveren en discipline heb ik ook genoeg. Nogmaals, samen trainen is heel leuk maar de tijdswinst die ik boek door zelf te bepalen wanneer ik ga trainen is ook erg prettig. 

Voor het hardlopen ligt dat weer iets anders. Ik heb ontdekt dat ik het toch wel heel fijn vind om samen met iemand anders te lopen. Dat motiveert me wel om letterlijk iets verder te lopen dan ik misschien zelf zou doen. Ik loop wekelijks met een collega een rondje op de Holterberg. We lopen dan een rondje van tussen de 6 en 13 km. Dit naar gelang onze zin en tijd. Daarnaast lopen we regelmatig vanuit zijn huis in Hengelo een rondje. Ook heb ik regelmatig met Denise van der Donk een rondje rondom Groenlo gelopen. Waren meestal rondjes van een kilometer of 8 a 10. Voor Denise een ontspannen rondje maar voor mij een tempoloopje. Moest er altijd flink aan trekken om haar bij te houden. Maar mijn beste loopmaatje, trainer en bovenal vriend is uiteraard Wim Brinkman. We lopen in ieder geval elke zaterdagochtend met elkaar en soms nog eens op een ander moment. Dat ligt aan zijn werk en mijn werkschema. Als ik vakantie heb, lopen we door de week nog wel eens ergens een rondje. Afspraak is dat ik de ene week naar Aalten kom en de andere week komt Wim naar Groenlo. Ook lopen we regelmatig op andere plekken. Wim zet dan meestal ergens een rondje uit en zo ontdekken we telkens weer andere mooie plekjes. Na afloop drinken we koffie en thee en nemen het leven door. We praten over van alles en nog wat en moet zeggen dat deze momenten mij zeer dierbaar zijn geworden. De laatste jaren zijn we wat mij betreft echte vrienden geworden. Die vriendschap gaat verder dan alleen een loopmaatje. Daar heeft de corona zeker een positieve bijdrage aan geleverd. Daardoor liepen we nog vaker samen en is een en ander gegroeid tot wat het nu is. Wim praat veel, maar dit soort dingen spreekt hij dan toch weer wat minder uit. Zou dit stukje dan ook graag willen gebruiken om te zeggen hoe ik hem nog meer ben gaan waarderen en wat hij voor mij betekent!! Dus ja, de corona heeft voor mij ook zeker positieve zaken opgeleverd. 

Natuurlijk heb ik de vereniging gemist maar nogmaals, meer het sociale aspect daarvan. Wat de training zelf betreft, ik heb ontdekt dat ik daar mijn weg wel in vind. Ik heb wel het bestuur van AVA`70 gemist in de coronatijd. Ik had van hen een toch wat actievere rol verwacht in deze. Heb het gevoel gekregen dat de nadruk wel heel erg ligt op de jeugd en wat minder op de senioren. Ik begrijp dat de jeugd de toekomst heeft maar voelde mij soms toch een beetje in de steek gelaten door hen. De activiteiten die ondanks alles werden georganiseerd  werden door mensen van buiten het bestuur georganiseerd. Zou bij deze Geert, Rinke, Bart en Frank willen bedanken voor het organiseren van activiteiten die leuk waren om te doen. Fijn dat er nog mensen zijn die de tijd nemen om in dit soort zaken energie te steken, hulde nogmaals. Maar ik heb reeds eerder aangegeven dat ik hoop dat het bestuur later deze zomer nog eens een gigantisch feest gaat aanbieden aan alle leden die toch maar mooi de vereniging trouw zijn gebleven! Ik zie de uitnodiging graag tegemoet…. 

In de afgelopen periode samen met Wim nog 1 echte wedstrijd gelopen. Een 10 kilometer fieldlap evenement in Enschede. Het was heel fijn om na een halfjaar weer eens een wedstrijd te lopen. Maar ik weet zeker dat als alle wedstrijden er in de toekomst zo uit gaan zien, ik er geen 2 meer per weekend zal gaan lopen. Wim haalde mij om 9.00 uur in de ochtend op en om 15.00 uur was ik weer thuis. Een mooie invulling van de dag zou je kunnen zeggen… Daar kwam nog bij dat er de een of andere slager bij mij de coronatest afnam! Ben veel getest het afgelopen jaar maar deze sloeg echt alles. Deze jongeman had of teveel gedronken de avond ervoor, hele slechte seks gehad of was gewoon onkundig maar hij had nog een hoop te leren op testvlak… Rest mij nog een ieder heel veel gezondheid te wensen en hoop jullie allen weer gauw te zien bij de gezamenlijke trainingen. Ik zal met name weer aansluiten bij het groepje van Ingrid van Zolingen…. zin an! (FR)