40e Marathon van Rotterdam - 42.195 meter - 4:17:19 uur - 160e plaats M60

Nog een kilometer en mijn marathon zit er op

In 1995 heb ik mijn eerste en enigste marathon gelopen. Deze happening vond plaats in Rotterdam en het leek mij ontzettend leuk om 25 jaar later mijn 2e marathon in dezelfde stad te lopen. In de herfst van 2019 heb ik dit binnen mijn atletiekvereniging AVA'70 kenbaar gemaakt en heb ik ook geprobeerd om meer mensen hier enthousiast voor te laten worden. Dat lukte en binnen de kortste keren hebben we ruim 30 atleten op papier staan, sommige lopers kiezen voor de kwart- of de halve marathon. Een bus wordt geregeld en deze is ook zo vol geboekt. Tot drie maal toe gaat de marathon vanwege corona niet door en uiteindelijk wordt deze verplaatst naar zondag 24 oktober 2021. Het aantal deelnemers is door diverse omstandigheden wat minder geworden maar de bus blijft volgeboekt.

Ik heb voor mezelf een schema van 100 dagen gemaakt en dat betekende dat net na medio juli de trainingen beginnen, de maand daarvoor heb ik het bewust wat rustiger aan gedaan. De hele periode heb ik lekker door kunnen trainen, altijd bij daglicht en vaak ook nog onder heerlijke weersomstandigheden. Op één training na, verliepen deze ook zonder problemen. De week, voorafgaand aan de marathon, begint het toch wel wat te kriebelen. Aan de ene kant heb ik er veel zin in maar aan de andere kant kan ik er op bepaalde momenten ook tegen opzien. Mijn grootste doel voor vandaag is dan ook om over de eindstreep te komen, de tijd is van ondergeschikt belang.

De bus vertrekt al om 5.30 uur, omdat er enkele atleten al om 9.15 uur aan hun kwart marathon moeten beginnen. Zonder oponthoud kan de chauffeur de bus al rond 7.30 uur onderaan de Erasmusbrug parkeren, nog geen 250 meter van de startlijn. Een mooiere plek kan er niet gevonden worden. We mogen de bus ook als kleedgelegenheid gebruiken, dus we hebben alle tijd om nog een broodje te eten, wat te drinken of gewoon te rusten. Buiten is het nog erg fris maar het beloofd een prachtige dag te worden.

Even na 9.30 uur wandelen we met ons allen naar de start, wensen elkaar succes en hebben we de verschillende startvakken opgezocht. Ik ben ingedeeld in wave 2 en dat betekent dat ik om 10:07 uur mag vertrekken. Ik ben maar een beetje aan de zijkant van het vak gaan staan, want het lijkt wel of 'corona' vergeten en voorbij is. Ik heb geen mondkapje gezien, al staan we natuurlijk allemaal wel in de koele buitenlucht. Na het prachtige 'You never walk alone' vanuit een hoogwerker door Lee Towers, volgt een daverend kanonschot en kunnen we beginnen aan 'Nederlands mooiste'. 

Ik wil rustig starten met kilometers van rond de 6 minuten om later niet mezelf tegen te komen, het wordt al zwaar genoeg. Na een kilometer of 5 wordt ingehaald door mijn clubgenoten Henkjan en Gido en rond de 12e kilometer door Wim, Rinke, Herman, Evelien en Walter. Iedereen zit nog goed in de wedstrijd en ook bij mij loopt het erg voorspoedig. Ook Henk-Jan Legters en Tonny halen me in en net voor het 15 kilometerpunt, waar we aan weerskanten van de weg lopen, zie ik Theo aan de andere kant van de weg. Ik denk nog die is hard van stapel gelopen want hij moest starten in wave 5 (10.28 uur) maar na afloop hoor ik dat hij in dezelfde wave is gestart als ik. Net daarachter lopen Andre, Arja, Wim en Linde.

Ongeveer halverwege, net na het wisselpunt van de halve marathon (2:03.20 uur), kom ik Herman weer achterop. Het gaat niet, griepje gehad en waarschijnlijk niet volledig hersteld. Enkele kilometers later stapt hij uit, erg jammer. Voor mij is het nog steeds genieten en je merkt ook dat behalve de lopers, het publiek ook weer toe is aan de marathon. Ik ben ook verschillende jaren wezen kijken of heb een kortere afstand in Rotterdam gelopen maar zoveel publiek heb ik hier nog niet meegemaakt. Doordat je naam op het startnummer staat wordt je ook door onbekende mensen persoonlijke aangemoedigd en van de vele muziekbands, zangkoortjes en dj's die onderweg staan kan je echt van genieten.

De tweede keer dat ik de Erasmusbrug na 27 kilometer over ga, lijkt de brug al hoger dan de eerste keer maar het geweldige AVA'70 publiek met hun grote AVA'70- en Achterhoekvlag geven me een enorme boost. Ik loop de tunnel onder het Churchillplein door en even later staan Ina, Merle en Bram me aan te moedigen. Ik neem een flesje drinken en een stuk banaan aan en loop verder. Tom heeft een stationsfiets gehuurd en heb ik onderweg wel een keer of zeven gezien, erg leuk allemaal. Het grote voordeel van de Marathon Rotterdam app is, dat ze precies kunnen zien waar je op dat moment loopt. Ik heb er inmiddels 30 kilometer opzitten in 2:55 uur. In mijn eerste marathon was ik al bijna over de finish en nu moet ik de hele ronde rond de Kralingse Plas nog afleggen. Het loopt nog steeds erg lekker maar nu komen de gevreesde kilometers.

Even later merk dat ik wat lichte kramp in mijn bovenbenen krijg en de kilometers gaan voor mij wat langer duren. Het is jammer maar ook niet meer dan dat en ik zal de marathon ook zeker uitlopen al moet ik later ook een enkele keer even wandelen. Ik ben niet de enige die het zwaar heeft want overal zie ik atleten wandelen en sommigen zijn er zelfs nog veel slechter aan toe. Linde en even later Arja lopen nog steeds uitstekend en gaan me voorbij. Ze moedigen me aan om mee te gaan maar ik heb al genoeg aan mijn eigen. 

Bij kilometer 39 kom ik door de volksbuurt Crooswijk en ik waan me hier even in een bergetappe van de Tour de France. Het publiek staat hier rijen dik te dansen, te hossen en te zingen en er blijft nog net een goeie twee meter over waar ik door kan lopen, wat een enthousiasme. Over kilometer 35 tot 40 doe ik bijna 35 minuten maar nu ben ik er dan ook bijna. Nog een laatste kilometer langs alle (Aaltense) supporters en een stop bij mijn familie, draai ik rechtsaf de Coolsingel op. Ik kijk nog een paar keer om of ik Theo zie lopen om dan net als in 1995 gezamenlijk hand in hand over de finish te gaan, maar ik zie hem nergens. Wat een enthousiasme heerst hier ook weer en de laatste paar honderd meter voelt als een ware triomftocht. Mijn tweede en laatste marathon zit er op, ik heb er bijna twee minuten per kilometer langer van mogen genieten als in 1995!