Hans Monasso nog enkele seconden verwijderd van gedroomde tijd

Hans Monasso

Verslag van de 5km Gerard Tebrokeloop

Het is zaterdagmiddag rond half vijf en ik sta op de Markt in Aalten bij het startvak van de Gerard Tebrokeloop. Tot een jaar geleden kon ik hier redelijk anoniem rondlopen maar die luxe is me tegenwoordig niet meer gegeven. In de aanloop naar deze wedstrijd had ik een stukje geschreven voor de site van Geert en daar kwam vandaag links en rechts een reactie op. De echt goed geinformeerden hadden gezien dat ik me wat ingedekt had door te schrijven dat ik onder de 21 minuten wilde lopen terwijl mijn echte ambitie was onder de 20 minuten te gaan. Met een PR op 20:04, kortgeleden op een ideaal parcours in Nijmegen vond ik dat zelf wat te ambitieus. Sterker nog, toen ik op de kop af vier geleden begon met hardlopen leek het me prachtig dat ik ooit een keer onder de 25 minuten zou lopen, onder de 20 minuten was alleen weggelegd voor jonge topatleten en een incidentele master met een levenslange hardloop historie. De Gerard Tebrokeloop gaat over een prachtig en uitdagend parcours maar is voor het lopen van een PR net iets te onregelmatig. Natuurlijk, wanneer de omstandigheden ideaal zijn en de vorm op zijn best dan zal er best weleens PR gelopen worden maar de kans is gewoon wat kleiner.

Enfin, ik stond daar dus te genieten van het hardloopfeest en werd aangesproken door Mr Hardlopen zelf. Geert bedankte mij voor het stukje, wenste me alvast succes voor de loop en vroeg me of ik een wedstrijdverslag wilde schrijven na de loop. "of het nou goed of slecht gaat" zei hij erbij. Waarbij zijn voorkeur uitging naar "slecht" want dat was beter voor de bezoekersaantallen van de site. Ik had al wat buikpijn door alle druk die ik mezelf opgelegd had, maar toen Geert dit zei zakte me de moed wat in de Nikes. Ik vond het al wat warm, er stond wat te veel wind en op het eind van de dag ben ik ook niet op mijn best. Geert ging weer verder, mij wat gedesillusioneerd achterlatend. Ik maakte hier en daar nog een praatje, keek naar de start van de jeugdlopen en de scholierenloop en zocht toen de familie Bruil op die bij mij op de zaak het trainingskamp had opgeslagen. Frank van der Wal, de oude bijna zestiger, was ook van de partij, net zoals de familie Hoenderboom waarvan Patrick en Jesse gingen lopen.

Al snel brak het moment van de start aan en begaf ik mij met Nick, Patrick en Jesse naar de start. In het startvak stond ik naast een ontspannen Boyke Knippers en een eind achter mij stond mijn zuster Ingrid van Zolingen. Nog een extra reden om wat harder te lopen. Mijn geheime wapen vandaag was de drankpost bij juwelier Meerdink waar Sander Lensink speciaal voor mij een beker met Coca Cola aan zou reiken bij de tweede doorkomst. 

Ik ging wat snel van start maar temporiseerde al snel. De eerste kilometer kwam ik dan ook precies door in de gewenste tijd van 3:59. Nu was het zaak de twee rondjes van 2 km mooi vlak af te leggen. De tweede kilometer kwam ik door in 3:58. Helaas zakte het tempo bij kilometer drie wat in. Ik kwam hem door in 4:09 en dat was ergens op de Slingelaan. Om de een of andere reden toch een lastig recht stuk. Daarna nog de Hogestraat naar boven en ook daar zag ik menig hardloper zichzelf opblazen. Het was op dit moment passeren maar ook gepasseerd worden. De ene na de andere Graven kwam voorbij waarbij er mooie wedstrijdjes binnen de wedstrijd werden geleverd. Bij kilometer vier en vijf was bij mij het beste er wel vanaf. De warmte speelde me parten maar ook de hoogtemeters zaten me net wat te veel dwars om het gewenste tempo vast te houden. De cola van Sander bleek geen Coca Cola te zijn wat mede oorzaak was dat kilometer vier en vijf in  4:17 en 4:14 gingen.

De computer van Marco van Rijs gaf aan dat ik de 5km in 20:11 had afgelegd. Mijn tweede 5km tijd ooit. Boyke was me in de laatste kilometer nog gepasseerd net zoals René ter Haar en Lynn Rusink die alle drie wel onder de 20 minuten hebben gelopen. Binnen de M50 categorie moest ik Gerrit Dijkslag (19:20), Patrick Ikkink (19:52) en Marcel Bos (20:06) voor mij laten. Ik troost mij met de gedachte dat ik maar liefst twee minuten sneller was dan vorig jaar en dat ik Rinke ter Haar en Erik Schokkin achter me kon laten. Ook was het een hele geruststelling dat ik Niek van Zijl nog even achter me heb gelaten hoewel die ook een mooie tijd in de 20 minuten liep. Vol trots kwam hij vertellen dat hij Rinke ter Haar nog voorbij was gelopen en dat hij ongevoelig was gebleven voor de dreigementen die hij tijdens het passeren naar zich toegeworpen had gekregen. Alles samenvattend was het weer een heel fijn hardloopfeestje. Organisatie bedankt!

Hans Monasso