AVA’70 in Berlijn – vrijdag 26 september 2008

Paul Waalders met zijn startnummer

Vandaag was de dag die in het teken stond van de reis naar Berlijn en het ophalen van de startnummers. Om 8:00 uur vertrokken we bij restaurant Luttikhuis met drie bussen vol met atleten en supporters. Iedereen van Ava'70 was er dus niemand had zich verslapen of had op het laatst nog moeten afhaken om wat voor reden dan ook. Het was even schrikken toen Ada met de krukken tevoorschijn kwam uit de auto maar deze waren bestemd voor Martin (partner Ada) die eerder deze week door zijn enkel was gegaan. Ook Wim Rensink (of is het Henk Rensink) was weer fit dus kunnen we met een frisse selectie aan de slag a.s. zondag. In de bus zat de gezelligheid er al snel in en de meest vreemde dingen kwam mij ter ore. Zo is het verschijnsel cup a soep uit de doeken gedaan en ja het heeft een relatie met ballen en cup-grootte.

In de buurt van Hannover werd er een tussenstop gemaakt bij een wegrestaurant en daar was het met drie bussen meteen erg druk. Nadat iedereen koffie had genuttigd gingen we op weg naar Berlijn waar we tegen drie uur aankwamen, het was erg druk en het duurde erg lang voordat we bij de Sport-Messe aan kwamen, het verkeer stond er vast en er kon slechts stapvoets gereden worden. Op de Messe was het naar mijn idee goed geregeld met de uitdeling van nummers en het testen van de chips voor de tijdregistratie. Aan de grootte van deze messe kun je al zien dat de Berlijn een grote marathon is zoeveel was er te zien en te doen. Na nog wat rond gelopen te hebben en een groot glas bier (alcoholvrij) te hebben gedronken ging het richting centrum om een uurtje te kunnen winkelen in de omgeving van de Kurfurstendamm en Gedächtniskirche.

Toen we weer wilden vertrekken stapte er zelfs een zwerver in de bus maar na ontrafeling van de rastaharen bleek hier Joop (partner Irma) onder te zitten die inkopen had gedaan om zondag goed op te vallen als supporter. Een aantal andere supporters en atleten hadden zich ook wat vreemd uitgedost en waren erg vrolijk geworden (drank, doping ?) dus de stemming zat er weer goed in. Toen gingen we naar het hotel maar dat viel toch niet mee voor de chauffeur. Na wat rondjes gereden te hebben door duister wordend Berlijn kwamen we eindelijk aan bij het hotel en konden we onze kamers betrekken. Er moest nog wel even gegeten worden en dit liep op de drankvoorziening na redelijk vlot, daarna zochten de meesten de kamers op voor de broodnodige rust en ging ik nog even dit verhaaltje typen.

bron: site Paul Waalders