Onder de wedstrijd is er nog wel even tijd voor het maken van een foto |
Dit jaar staan we met 164 personen aan de start en ik ga een beetje achter in het veld staan. Ik heb me zelf voorgenomen om er een leuke trainingsloop van te maken. een aantal atleten achter me te houden en ik neem mijn fototoestel onderweg mee. Aan het eind van de eerste kilometer komen we langs de bekendste suikerwaren fabriek (snoepjes) van de Vogezen, de Confiserie des Hautes-Vosges. Tegenover de winkel slaan we linksaf een bergpaadje van nog geen meter breed in en hier staat het al gelijk stil. Later wordt het wat breder en het loopt nog steeds verder omhoog. Na drie kilometer is er een mooie lange afdaling maar hier moet je weer goed opletten waar je loopt met de vele keien op het parcours. Toch ligt dit me beter en ik geniet hier dan ook erg van maar in mijn achterhoofd denk ik ook nog steeds aan de laatste zware kilometers die nog gaan komen.
Na vijf kilometer, die net binnen het half uur gaan, begint het! Ineens wandelende atleten voor me en een kwartier later begin ik er ook zelf aan mee te doen. Van kilometer acht naar kilometer negen klok ik een tijd van 9,30 minuten, je zou haast denken dat ik vijf minuten in het gras heb gelegen maar de werkelijkheid is anders. Tjonge, wat is dat stijl en ik denk na iedere bocht dat ik de hemel bijna moet kunnen aantikken. Onder de wedstrijd vraag ik aan een Française die naast me loopt of ze een foto van me wil maken, als je toch moet wandelen heb je daar ook wel even tijd voor. Ze kijkt me wat bedenkelijk aan maar doet het toch.
De tien kilometer klok ik in ruim één uur en zes minuten. Nog even en ik heb het klimmen gehad en na de twaalfde kilometer wordt het weer lekker om te lopen. In de verte zie ik tussen het de groene weilanden de finish liggen en ruim binnen het anderhalf uur en na 790 meters klimmen kom ik over de streep. De wedstrijd is perfect georganiseerd, de tafel na de streep is heerlijk gevuld met lekkernijen en de enige vraag die me nog bezighoudt is hoe ik weer beneden in het dal kom. Na een kwartier zie ik een busje aan komen rijden, stap snel in en deze brengt me met een rotgang weer de berg af, gelukkig gaat alles goed. Het was een prachtige morgen en een belevenis op zich, ik had het niet willen missen.
Net voor de start, ik sta rechtsachter in een zwart hemdje met pet en bijna op het midden van de foto |
Het is wel afzien |
Het parcourskaartje: Hoogte vertrek: 596 meter, Hoogte aankomst: 1130 meter, Klimmen: 790 meter, Dalen: 230 meter
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten