zondag 24 maart 2013

Verslag van de 19e Engelse Mijlenloop in Haaksbergen

Gure wind spelbreker bij Engelse Mijlenloop
Het was zondag afzien bij een nieuwe aflevering van de Engelse Mijlenloop. Niet alleen voor de deelnemers, maar zeker ook voor de toeschouwers en de muzikanten die voor sfeer moesten zorgen.

Het start- en finishdoek ontbrak, enkele opblaasbare reclamebogen boven het parcours werden uit veiligheidsoverwegingen niet opgezet en de muzikanten van de Concord Pipeband gaven er al snel de brui aan. Het zat de organisatie van de Engelse Mijlenloop in Haaksbergen niet mee bij de jaarlijkse voorjaarsklassieker. Spelbreker was de harde en gure wind.

Ook de doedelzakspelers van de Concord Pipeband moesten de pijp aan Maarten geven. Zij luisteren het evenement jaarlijks op met Schotse muziek. ,,Maar met deze temperatuur konden we niet spelen. Het was veel te koud. Vrieskou is slecht voor de doedelzak. Bovendien willen we niet vals spelen doordat de vingers te koud zijn", zegt drummayor Albert Elders.

Intussen komen honderden hardlopers een voor een binnen op de Markt. Vrienden en familieleden staan langs de kant. Alle finishende hardlopers vertellen hetzelfde verhaal. De heenweg naar Buurse in de gure tegenwind was een beproeving. Op de terugweg ging het met de wind in de rug aanmerkelijk gemakkelijker. Na de finish kunnen de hardlopers in de grote tent op de Markt weer op adem komen. En zich opwarmen. In de tent staan vier terrasheaters. Die moeten op deze bar koude eerste lentezondag voor de nodige warmte te zorgen (bron).

Geen opmerkingen: