Henk en Ineke Mengers 40 jaar getrouwd

40 jaar Henk en Ineke

Corle, Winterswijk, 7 december 2019

Winterswijk, 1979. Het is vrijdag 7 december.  Het is 10 graden, er waait een matige wind uit het zuid-westen en de zon is in geen velden of wegen te bekennen. In de krant wordt melding gemaakt van het besluit dat ouderen nu ook welkom zijn bij de politie en dat Maggie MacNeal naar het songfestival mag. Aan het eind van de middag kijkt de nog net geen 22-jarige Ineke haar pas 23 jaar geworden Henk nog eens diep in de ogen aan. Over 6 nachtjes is het zover en zullen zij het ja-woord uitspreken en elkaar voorzichtig de ring om de vinger schuiven. Is overal aan gedacht? Gemeentehuis, dominee, zaal Wamelink, uitnodigingen verstuurd, de koetsjes en de paarden besteld? Zenuwen of gezonde spanning? Einde van de jeugd? Begin van een volwassen leven? Wat gaat er door hen heen?

Corle, 7 december 2019. 40 jaar na dato, 6 dagen voor de dag waarop ze kunnen terug kijken op maar liefst 40 jaar huwelijk en vooruit zullen blikken naar een hopelijk nog lange gelukkige toekomst. Bij Gasterij Ankomm’n is het een drukte van belang. Meer dan 100 mannen en vrouwen staan te wachten in hun zwarte t-shirt met het logo van de Zandloper, de wangen versierd, om daardoor hulde te brengen aan het paar dat hen zo vol overgave stimuleert bij het uitoefenen van de hobby: de edele sport van het hardlopen. Ineke en Henk staan te glunderen. Een glimlach krult om de lippen van Tom, Annemarie en Jaap, de drie kinderen, ze zijn alle drie aanwezig. Wie had ooit gedacht dat zoveel mensen in zouden gaan op de uitnodiging van Ineke en Henk om op deze manier hun 40-jarig huwelijk te vieren?

De jaren lijken voorbij gevlogen sinds die dag in 1979. Zoals in elk leven is er ook in het leven van ons koppel van de dag veel gebeurd. Er waren leuke en mindere leuke tijden. Met de jaren kwam de bagage, de levenservaring. Levenservaring brengen ze mee en delen ze, want hardlopen is voor Henk niet alleen maar hardlopen, maar ook een way of life en hoewel Ineke het wandelen verkiest boven het rennen is zij ook in zekere zin besmet geraakt met het virus. Haar enthousiaste belangstelling en ondersteuning is niet alleen voor Henk, maar voor menigeen een stimulans. Dat is merkbaar en voelbaar op deze zaterdag, die net zo druilerig was als die vrijdag, 40 jaar geleden. Er wordt gezongen. Niet zo maar een liedje, maar het lopersgilde heeft er tijd in gestoken. Het lijkt wel een heuse rockmusical die in de oude boerderij ten gehore wordt gebracht. Ineke en Henk, ze worden er stil van. Henk doet nog een poging een dankwoord te spreken, maar zijn stem stokt. ‘Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen’ Beter had hij niet onder woorden kunnen brengen dat hij onder de indruk is.

Dan starten de lopers voor hun duurloop over verschillende afstanden door het prachtige buurtschap Corle. Het is nat, het is drassig. Onderweg over de Mentinkweg richting Corleseweg krijgt menigeen al natte voeten voordat we goed en wel onderweg zijn, maar wat is het gezellig! Ons kent ons en het is geen moment stil. Reeën zullen er ongetwijfeld zijn, maar worden niet gespot. Lang voordat het kwebbelende gezelschap langskomt hebben ze zich al uit de hoefjes gemaakt.

Bij de Mentinkberg doen we een warming-up. Ook al is het vanochtend een feestelijke bijeenkomst, het ritueel zoals door Henk is aangeleerd, dient te worden afgewerkt. We houden eerst links aan, kiezen zoveel mogelijk de onverharde paden. Een klaphek wordt hoffelijk opengehouden, totdat alle lopers hebben kunnen passeren. Na enige tijd steken we de Corleseweg weer over. Via nog weer een fietspad,  de Dollemansweg en een pad door het bos naderen we het Korenburgerveen. Daar aangekomen vertragen we ons rustige duurlooptempo en doorkruisen in wandeltempo de prachtige natuur in het Veen. Er wordt serieus gesproken, gelachen, gewisseld van gesprekpartner en voordat we het weten is het veen al weer verlaten, waarna we via de Arrasveldweg al ras weer aankomen bij ‘Ankomm’n’.

Daar aangekomen is er nog een blokje kaas, een zoutje, stukje worst en een drankje. Ik sta al bijna buiten als iemand mij erop attendeert dat er ook nog Glühwein is. Het was nog lang onrustig in Corle! Ik kan me haast niet voorstellen dat het volgende week bij het feestje voor intimi gezelliger is! Ineke en Henk, van harte en hartelijk dank voor de uitnodiging om aanwezig te zijn bij de originele en onvergetelijke manier waarop jullie dit jubileum met ons hebben willen vieren!

De '12 kilometer lopers'