 |
| Mooie 2e plaats voor Wim Brinkman op de halve marathon |
Afgelopen zaterdagmiddag 23 februari, samen met Geert Wevers naar de 50ste
Internationaler Vredener Volkslauf geweest. Op de één of andere manier lijken de hardloop wedstrijden bij onze Duitse
buren mooier, groter en indrukwekkender. Dat begint al bij de aankondiging ‘Internationaler Volkslauf’. Nu klopt dit
wel want het zag er geel van de AVAjanen uit die Niederlande en we werden dan
ook speciaal welkom geheten. Dan de start die is niet zo maar
ergens, nee die is in het ‘Widukindstadion’ van Vreden. Een oude gravelbaan met
daar tussen een grasveld, maar het klinkt voor een buitenstaander zeer hoop
vol.
Het inschrijven is in de aula van het Gymnasium en bij binnenkomst worden
de reuk organen direct op scherp gezet door de heerlijke geuren van allerlei
zelf gemaakte kuchen en warme wafels. Maar ook de geur van braadworst hangt
overal in de lucht. Ik kijk Geert aan en denk: zullen we
eerst??? of toch maar wachten tot na de wedstrijd. Gelukkig kiezen we voor het laatste (wijsheid komt met de jaren!) Na de
nodige begroetingen met bekende hardlopers, zowel Duitsers als Nederlanders,
kleden we ons om en gaan we vast naar buiten om de eerste jeugdloop te bekijken:
de Kindergartenlauf. De ‘stadionsprechers’ brullen in hun
microfoons en er is er zelfs één die al hardlopend rechtstreeks verslag doet
van de jeugdloop (idee voor DIrk V?). Ouders, opa’s en oma’s, ze rennen van de ene kant van het veld naar de
andere kant om al die jeugd- lopers aan te moedigen, een mooi gezicht. Valt me wel op dat er zo veel kinderen mee lopen.
En dan eindelijk iets na 13.00 uur is de start van de Internationale
50ste Halbmarathon van Vreden. Over deze loop en vooral het parcours zijn
we snel uitgepraat, zeven keer rechts en zes keer links. Ook veel lange rechte wegen en na
een kilometer of 10,5 een man met een pionnetje op de weg bij het ‘wendepunkt’
en weer dezelfde weg terug. Zo nu en dan een wandelaar of fietser
onderweg, maar dat was het dan ook wel. Na afloop echter gaat het met de indrukwekkende ‘Siegerehung’ weer verder. Want
zoals Geert terecht op merkte, je moet je bijna schamen als je hier geen prijs hebt. (helaas was hij 4e). Nog nooit zo veel klassen naar voren zien
komen, de ‘Siegererung’ duurde bijna langer dan de halve marathon. Maar na toch weer een mooie middag en een tas vol ervaring rijker, weer op
weg naar Aalten. Met als conclusie dat het een geweldig evenement is, met alles
er op en er aan, maar dat het parcours wel iets aantrekkelijker zou mogen zijn. Maar waarschijnlijk zijn we er volgend jaar gewoon weer.
Wim Brinkman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten