 |
| De laatste loodjes...... |
Deelnemers beleven zware
Survival - 'Ik heb nog nooit zo diep gezeten'
Door Henri Walterbos
BELTRUM - In de weilanden en
op de dooiende akkers ploegende lopers. Op de weg grote aantallen toeschouwers.
Op de fiets, met de auto, wandelend. De Survival Beltrum mag zich ieder jaar
weer in een enorme belangstelling verheugen. Deelnemers van heinde en ver, die
het gehele jaar uitzien naar de 'moeder aller survivals.' Welke loper je ook
treft na afloop, allen hebben verhalen van gelijke strekking. "Het was
enorm zwaar, maar een prachtig parcours, een prachtige race," vertelt in
dit geval Rick Wezenberg uit Enschede. Danny Hagebeek uit Rutten windt er aan
de finish helemaal geen doekjes om, als hij op een voor hem teleurstellende
achtste plek in de Lange Run TSC eindigt. "Het was zwaar k*t. Ik heb nog
nooit zo diep gezeten. Ik ben zo ontzettend ontevreden."
De omstandigheden waren zwaar
te noemen. Aan de start op het Mariaplein enkel vrolijke gezichten nog, die
allen verraden blij te zijn om weer in Beltrum aan de start te staan. Naderhand
enkel van pijn vertrokken gezichten op de meet. Zo ook Gijs Maarse, uit
Groenlo, zoon van Jan Maarse, een van de 'uitvinders' van de Survival. Gijs
eindigt als tiende en is zeer tevreden met het behaalde resultaat, evenals
vader Jan, die zijn zoon met een grote trots verradende lach, opwacht bij de finish.
"Ik heb echt genoten onderweg en dat met een slechte voorbereiding. Ik
denk dat ik afgelopen jaar slechts één keer 20 kilometer gelopen heb. Dan hakt
zo'n zwaar parcours er aardig in kan ik je zeggen, maar zo meteen lekker het
warme water in en een beetje bier. Dan gaat het wel weer."
Stef Beunk staat bij de
laatste hindernis te kijken naar deelnemers die er vooral helemaal door heen
zitten. "Kom op Renzo. Je kunt het. Schud je armen even los. Dan gaat het
zeker lukken," moedigt hij Renzo Wassing uit Eibergen vol vuur aan.
Wassing lijkt het niet eens op te nemen. Hij straalt een en al enkel uitputting
uit. Zijn gezicht spreekt boekdelen. Als hij zich met een allerlaatste
krachtsinspanning over de allerlaatste balk heen worstelt neemt hij direct
daarna plaats op de overwonnen balk. Er komt 'geen boe of bah' meer uit zijn
mond. "Ja ja, vanaf de kant weten we allemaal precies hoe het moet. Moet
je eens kijken hoe hij dampt," wijst Beunk naar het dampende lichaam van
Wassing, die even later als veertiende in de eindrangschikking Lange Run TSC
eindigt. "Als ik dit allemaal zo zie, dan denk ik bij me zelf 'ik ga
morgen ook weer beginnen met trainen'. Ik kan wel huilen van geluk," is
survivalnestor Beunk oprecht geëmotioneerd. "Wat een prachtige sport. Als
ik net zie dat Stijn Elferink, die de hele run op kop heeft gelegen in de
laatste hindernis één foutje maakt en dan nog ingehaald wordt door Kerst Wind,
dan vind ik dat jammer voor Stijn, maar het is prachtige sport," is Beunk
euforisch over de sport, waarvan hij aan de wieg stond.
Beunk bekent een slechte nacht
achter de rug te hebben. "De weersomstandigheden waren zo bar slecht
gisteren. Spekglad overal. Natuurlijk gaat het altijd door, maar als het
vandaag ook zo geweest was als gisteren dan waren veel deelnemers niet gekomen
en was er ook niet zo veel publiek geweest. We zijn door het oog van de naald
gekropen. Ik ben er vannacht nog een paar keer uit geweest. Toen ik om 03.00
uur hoorde dat de druppels lang de regenpijp gingen dacht ik 'oh gelukkig.' Zo
dachten ruim 1250 deelnemers ook toen ze over de finish gingen. (bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten