Column: Erwin’s zin en onzin - deel 48

Hopelijk is de prestatie van deze held een voorbeeld voor anderen

Senioren schitteren door afwezigheid

Het was weer droevig gesteld met de deelname van de Ava-senioren aan de clubkampioenschappen van afgelopen zaterdag. Drie dames en zes heren was de magere score. Een beschamende opkomst. Met groten getale trekken de senioren naar een nietszeggende halve marathon in Enschede of krijgen ze een bus vol voor de ‘Halve van Venlo’, maar bij een evenement van hun eigen verenigingen, laten ze het massaal afweten.

Omdat het overgrote deel van de senioren niet eens de moeite nam om even een kijkje te nemen bij hun clubgenoten, vat ik de clubkampioenschappen kort samen.

In alle vroegte is het al een drukte van belang op onze prachtige atletiekaccommodatie. Jeugdtrainers en vrijwilligers rennen het terrein over om de laatste voorbereidingen te treffen,  de catering draait op volle toeren en de pupillen  spelden  een startnummer op. Ruim tachtig kleintjes doen mee aan dit jaarlijkse evenement. Moeder overste Sien Meinen , houdt alles nauwlettend in de gaten. De ochtend vliegt voorbij. De sfeer op de ava-baan is fantastisch. Overal op de atletiekbaan zijn atleetjes bezig met hun meerkamp. Ouders en grootouders kijken trots toe. Het warme zonnetje maakt het sprookje compleet.

Als alle pupillen hun welverdiende prijzen in ontvangst hebben genomen verlaten zij de atletiekbaan. De drukte van de ochtend maakt plaats voor een select gezelschap in de middag. Om 14:00 uur is het de beurt aan de junioren en senioren. Als ik het dunne stapeltje startnummers van de senioren zie liggen, voel ik de bui al hangen. Het is weer het zelfde liedje als vorig jaar, het jaar daarvoor en al die jaren daarvoor. Ik zie het bloed langzaam onder mijn nagels verdwijnen.

De senioren die wel de moeite hebben genomen om naar de Ava-baan te komen, maken er een erg sportieve maar bovenal gezellige dag van. Negen senioren springen, vliegen, sprinten en werpen er lustig op los. En het zal jullie verbazen, maar er zijn geen gewonden gevallen. Er is zelfs niemand geblesseerd geraakt. Is het geen wonder?

Maar goed, nu is het raadsel nog niet opgelost. Waarom doen er maar negen senioren mee aan de clubkampioenschappen? We hebben toch 400 senioren bij onze club? Zijn ze bang om voor lul te staan? Is het de onterechte angst voor een blessure?  Ik zal je zeggen dat de kans dat je tijdens het kogelstoten of speerwerpen geblesseerd raakt kleiner is dan tijdens het openen van een envelop.

Als Ava-trainers hun pupillen aanmoedigen om NIET mee te doen aan een Ava-evenement, is het einde zoek. Toch gebeurt dit. Binnen een trainingsgroep van Ava’70 zijn mailtjes rondgestuurd waarin stond dat atleten beter niet konden deelnemen aan de clubkampioenschappen. Ja, dit is apart. Ja, dit is ongebruikelijk Ja, dit is belachelijk en Ja, dit is  misselijkmakend. Ik vind dit niet om te ‘laggen’. Euh, ik bedoel natuurlijk lachen.

Volgens mij is het de bedoeling om als lid van Ava’70 een evenement van je eigen vereniging te stimuleren en niet tegen te werken. Een grote groep vrijwilligers zet zich keihard in om de kampioenschappen tot een succes te maken en dan is een klein beetje steun van je eigen leden wel op zijn plaats.

Natuurlijk, er zullen heel veel atleten zijn met een geldige reden om niet mee te doen, bijvoorbeeld een blessure of werk. Maar als je zo’n reden niet hebt, kun je op zijn minst even de moeite nemen om je clubgenootjes aan te moedigen. Ava’70 loopt toch altijd te pronken met hun gezelligheid? Op zo’n dag wordt het pijnlijk duidelijk dat atletiek een individuele sport is, van teamgevoel is maar weinig sprake.
Om deze klaagzang toch positief te eindigen, zet ik één man even in het zonnetje. Theo Stronks. Jaren lang kwakkelde hij met blessureleed. Er moest zelfs een nieuwe heup aan te pas komen. Ondanks die vervelende jaren voltooide hij de meerkamp. Zelfs het verspringen sloeg hij niet over. Ik heb een groot respect voor Theo. Hopelijk is de prestatie van deze held een voorbeeld voor anderen. Want het wordt toch hoog tijd dat ook de clubkampioenschappen voor senioren een ‘serieuze’ wedstrijd wordt.