 |
| Ik verveel me de kolere! |
Ik verveel me de kolere. Het
is toch geen porum om op zaterdagochtend half 11 een aflevering van Flikken
Maastricht te bekijken. Ik vind de avonturen van Wolfs en Eva reuze boeiend
maar ik kan mij wel wat leukers bedenken. Ik benijd de comakijkers en modeltreinfanaten,
zelf speel ik echter liever buiten.
Na een dag of twintig gips is
de nieuwigheid er wel af. Die klomp om mijn been is nog niet zo’n ramp en die
voorgenomen marathon van Rotterdam kan ik ook missen als kiespijn, ik word
vooral erg moe van mezelf. Nadat ik met gevaar voor eigen leven de trap ben afgekomen,
kom ik erachter dat mijn telefoon nog in de badkamer ligt. Ook nog niet zo’n
spul maar als dat drie keer per week gebeurt, wekt het enige irritatie. Laatst
nog: met mijn wandelstokken vlieg ik richting de keuken en ik wrijf mij
spreekwoordelijk in de handen voor een bakje koffie. Godsamme, hoe krijg ik die
koffie nou terug in de woonkamer? Ik klim op het aanrecht en neem plaats naast
het Senseo-apparaat, dan drink ik hier de koffie maar op.
Ik stink ook. Met vochtige doekjes
punnik ik de meest hard geworden smeer tussen de tenen weg maar ik kan de
graflucht dat onder het gips vandaan komt niet verbloemen. Als ik vijftien
meter met krukken heb gelopen, begin ik te zweten als een Franse schimmelkaas die
vier dagen buiten de koelkast heeft gelegen en van die geur word je gedurende
de dag ook niet enthousiast, daar kan geen deo tegenop.
Aan Netflixen heb ik een
hekel, Videoland is voor losers, ik heb geen idee wat het verschil is tussen
een PlayStation of een Xbox en kruiswoordpuzzels…. Ik ben volgens mij het type
niet voor acht verticaal en zes horizontaal. Verder gaat het prima hoor, het is
slechts een breukje dus waar gaat het over, maar ik ben godsgruwelijk
chagrijnig. Gelukkig kan ik dat goed verbergen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten