 |
| Martijn, Henrie, Linda en Angelique |
De hele week al een beetje de
weersvoorspellingen in de gaten gehouden om te kijken wat voor kleding ik zou
aantrekken die zondag. Uiteindelijk werd het gewoon een hele tas volpakken met
kleding want het was zo onvoorspelbaar dat je van alles kon meemaken. Tja het
was bijna een jaar geleden dat ik een behoorlijke blessure had opgelopen
tijdens een onschuldig Kerstdag loopje samen met mijn gezin en nu mijn eerste
trail na deze blessure, ik had er geweldig veel zin in. Zondagmorgen om 7:00
uur kwam Henrie ons ophalen om samen naar Maasmechelen in België af te reizen,
sneller dan verwacht kwamen we aan in Maasmechelen en liepen we nadat we de
auto geparkeerd hadden naar binnen om ons startnummer op te halen, Henrie liep
de 42km en Linda, Angélique en ikzelf de 21km.
Het miezerde, er was
laaghangende bewolking en het was behoorlijk fris. Om 7 minuten over 10 ging
Henrie van start voor de 42km, het deelnemersveld bleek niet heel groot en
precies een uur later gingen wij van start voor de 21 km, ons deelnemersveld
was wat groter en er deden zelfs een paar canicross (hardlopen met hond)
equipes mee. Vanaf de start gingen we direct het bos in waar we een combinatie
van veel eikenblad, modder, wortels en stenen tegenkwamen. Na een aantal
kilometers begonnen we wat heuvels tegen te komen en dat zette zich door tot
een paar echte klimmen. Op een gegeven moment loop ik over een geweldig breed
pad, mooi vlak, veel blad en één wortel die iets uitstak! Bam vol op mijn
plaat, gauw opstaan en snel om me heen kijken of niemand me gezien had,
gelukkig bleek ik de enige op dat stuk te zijn! Mijn ademhaling was effe
helemaal van het rit door de harde val en moest me daardoor eerst weer even
herpakken. Gelukkig kon ik al snel weer verder en had gelukkig geen schade
opgelopen, behalve morgen wat meer spierpijn waarschijnlijk.
Nadat ik me weer volledig
herpakt had kon ik weer lekker onderweg en lekker genieten van de rustige
omgeving totdat ik behoorlijke kramp kreeg, in mijn maag! Toch maar effe verder
het bos in gelopen om daarna weer opgelucht richting het pad terug te keren
waar Linda en Angélique aan kwamen lopen, je had ze moeten zien hoe verbaasd ze
keken toen ik het bos uit kwam lopen en ik me weer bij hun aansloot, hilarisch!
Op naar de pauze want die moest ongeveer in de buurt zijn, op ongeveer
kilometer 12. Na de korte pauze, goed verzorgd overigens, gelijk in een
afdaling naar beneden met daaropvolgend diverse technische klimmetjes en
afdalingen. Na verloop van tijd kwamen we op plekken waar we hele mooie
vergezichten zouden kunnen zien als het niet zo enorm bewolkt was, maar dat
maakte de directe omgeving weer goed. Het leek wel alsof je alleen op de wereld
was! Het finale stuk liepen we langs een stukje spoorbaan, netjes bewoord een
niet zo’n prettig stuk……..! Op naar de finish en daar kwam ik Henri tegen die
helaas moest uitstappen na meer dan één ronde (op zo’n 30 km) door een niet
meewerkende knie. Het was geweldig, mijn eerste trail na lange tijd samen met
geweldige mensen op een veelzijdige trail, op naar de volgende!
Martijn van Dijk
 |
| Het route kaartje |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten