 |
| Bij elke stap krijgt de knie een zware belasting te verwerken |
Het is makkelijk te begrijpen
dat dit misverstand standhoudt: bij elke stap krijgt de knie een zware
belasting te verwerken en zo gaat de redenering verder: het kraakbeen komt
zwaar onder druk en degradeert. Het klopt dat artrose een aandoening is waarbij
kraakbeen beschadigd wordt en ook het bot vervormt daarbij. Hoe artrose juist
tot stand komt, is niet helemaal opgehelderd. Dat overbelasting een rol speelt,
is zeker (overgewicht, bepaalde beroepen met overbelasting van gewrichten).
Sommige sporten kunnen aanleiding geven tot artrose: daarin spelen kleine en
grote kwetsuren een rol, bijvoorbeeld bij intensieve balsporten. Voetballers
ontwikkelen daarom vaak knieartrose. Kim Clijsters houdt aan haar intensieve
tennisverleden ook artrose over.
Hoe zit het met hardlopen?
(1) Er zijn meerdere
langetermijnstudies bekend waaruit blijkt dat lopers geen verhoogd risico
hebben op knieartrose, voor zover hun knieën bij het begin van hun loopcarrière
gezond waren, zelfs als men loopt tot ver voorbij de middelbare leeftijd. Dit
blijkt bijvoorbeeld uit een studie van juli 2013 waarbij gegevens van 75.000
lopers bij elkaar werden gebracht
(2). Zelfs het lopen van
marathons gaf geen extra risico. De lopers in deze studie hadden nog minder
risico op artrose (zowel knieën als heupen) dan minder actieve mensen. Deze
studie berekende ook de impact van overgewicht, een bekende risicofactor voor
atrose: elke toename van de body mass index met één eenheid (bv. van 27 naar
28) verhoogde de kans op artrose met 5%. Andere studies kwamen al tot
gelijkaardige bevindingen op basis van beeldvorming (RX en MRI) bij
langeafstandlopers (3,4).
Hoe kunnen we dit
interpreteren?
Waarom lopen geen risico is
voor artrose van de knieën is niet helemaal opgehelderd, maar er zijn enkele
mogelijke verklaringen. Lopen en wandelen zijn natuurlijke manieren van
bewegen: de knie is gemaakt om lineair voort te bewegen. Onze voorouders legden
vaak zeer lange afstanden af om de prooien uit te putten. Sporten waar veel
gedraaid en gekeerd wordt (voetbal) zijn onnatuurlijker en dus veel
belastender. Maar hoe gaat het lichaam om met de belasting van het kraakbeen
bij iedere stap? Een recente studie geeft meer inzicht. Canadese onderzoekers
analyseerden de biomechanische impact van lopen in vergelijking met stappen
(5). Ze brachten reflecterende merktekens aan op armen en benen van de
deelnemers en filmden met speciale hogesnelheidscamera’s wat er gebeurde
tijdens wandelen of stappen.
De impact bij iedere stap op
het kniegewricht staat gelijk aan 8 keer het lichaamsgewicht tijdens lopen.
Tijdens wandelen is de impact op de knieën 3 keer kleiner. Anderzijds is een
looppas langer dan een wandelpas en zal een loper de grond minder aantikken per
afgelegde afstand. Daarenboven is de belasting korter omdat de voet minder lang
contact heeft met de grond. Het nettoresultaat is dat de krachten die door de
knie van een loper gaan per afgelegde afstand vergelijkbaar zijn met wandelen.
Of men nu loopt of wandelt: maakt niet uit voor de knie.
Het beschermend effect voor de
knieën is gebaseerd op volgende hypothese: het cyclisch belasten van het
kraakbeen (een kracht drukt op het kraakbeen, dan weer niet, dan weer wel)
zet de kraakbeencellen aan tot delen, waardoor het wordt gerevitaliseerd.
Conclusie
Sporten is gezond en men raadt
ons aan om het 150 minuten per week te doen. Duurlopen is net zoals fiks
wandelen een goede keuze: de knieën varen er wel bij. Hardlopers lijden niet
vaker aan knie- en heupartrose dan minder actieven, mogelijk zelfs minder. (bron)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten