Trainer van Rijs stuurde een tweetal wegkapiteins op pad, om alvast een hele fijne hardlooproute uit te gaan zetten in het fraaie buitengebied ergens in de regio |
De B-lopers zijn door de jaren
heen zo verwend, dat er inmiddels een flink eisenpakket is opgesteld, waar een geslaagde
Zomeravondetappe aan moet voldoen. Dat begint al bij het vertrekpunt, dat
logistiek direct een aantal pittig voorwaarden vraagt. Zo moeten hier minimaal 22
auto`s kunnen staan en bovendien ruimte zijn voor 19 fietsen. Daarnaast moet de
nabije omgeving een beetje dunbevolkt zijn, want gemiddeld komen er dik 40
fanatieke lopers op deze populaire trainingsvariant af en die produceren een
bak herrie, zo is gebleken. Maar ook voor de route onderweg wordt de lat steeds
hoger en hoger gelegd. De wegen en paden moeten gevarieerd en verkeersluw zijn
en stiltegebieden moeten in ieder geval worden gemeden. Er wordt tijdens de
etappe flink gepraat en een beperking hierin zou voor een enkeling zomaar
kunnen betekenen, dat de kont ineens tegen de krib wordt gegooid. Iets wat de
sfeer nooit ten goede komt, natuurlijk…. De formatie van trainert van Rijs
heeft inmiddels geleerd om tijdens de duurloop ook goed om zich heen te kijken,
want moeder natuur heeft erg veel te bieden. De wens gaat daarbij uit naar een
reerijke omgeving en het liefst onderweg ook een waterpoeleke. Tenslotte moet
het peloton ook nog eens exact de lengte van het parcours weten. Waar
normaliter een afwijking van 4 % getolereerd wordt, gaat deze vlieger bij de
B-selectie echt niet op. En een Garmin liegt zelden of nooit, dus enige
precisie wordt wel gevraagd. Een ruime buitenbocht kan je dan al een hoop
ellende opleveren.
De twee hulptrainers gingen vol goede moed met de rugzak vol
verzoekjes op pad en het ging direct al bijzonder fijn. Fazanten lieten zich
gelden, een drietal hazen hadden speelkwartier en een roedel reeën deed
verstoppertje. Na een stijf half uurtje rennen, kwam het duo op een bijzonder
rustiek en intiem plekje en er werd besloten om een dubbele selfie te maken. Om
de nieuwsgierigheid van de B-volgelingen proberen te wekken, werd er een
raadseltje op facebook geplaatst, onder het mom: “ontdek ons plekje?” Nou, de mobiel
zat nog niet weer in het te kleine hoesje of de eerste oplossingen stroomden al
binnen. Helemaal, toen er ook nog eens een gratis massagebeurt voor de winnaar
tegenaan werd gegooid. Van de Ardennen tot groot Zwitserland en van de
Vennebulten tot de Slingeplas…. Alles kwam voorbij. Eerst de route maar eens
afmaken, zo dacht het duo erover en dan maar eens verder kijken wat er zoal
binnenkomt. De finish kwam inmiddels alweer in zicht, maar een doodlopend pad,
maakte het weer efkes lastig. Er moesten meters van het totaal afgetrokken
worden en elders een compensatielus worden gevonden. Uiteindelijk bleek de
teller steken op een afstand van 10.372 meter, uitgaande van de ideale
looplijn. Daar zullen bij de werkelijke uitvoering van deze fraaie
Zomeravondetappe zeker een paar plussen en minnen te noteren zijn, zo is de
verwachting.
`s Avonds, terwijl de duimpjes en gokjes binnen bleven druppelen
werd er uitvoerig verslag uitgebracht aan de coach. Het mooie was, dat er
feitelijk geen knelpunten zijn ervaren, maar het verrekte is vaak, dat een
aantal B-lopers zo onvoorspelbaar zijn, dat deze ongetwijfeld op zullen doemen.
De altijd aimabele van Rijs toonde zich zeer content met de geplande route, al
gaf hij wel aan, dat het in zijn ogen nog wel eens een flink tijdje kan duren,
voor er gezamenlijk weer kan worden genoten van een Zomeravondetappe. En wie twijfelt
aan deze wijze woorden?
O, ja… de oplossing van het raadsel…. Na een
overheerlijke PPL trok de directie zich terug, vergaderde over de gegeven
oplossingen en besloot uiteindelijk Wim Brinkman als winnaar aan te wijzen. De
kilometervreter kent werkelijk alle wegen en paadjes in de wijde omtrek en gaf
inderdaad ook dit keer de goede locatie weer. Het betrof het aangrenzende
paradijsje nabij landgoed Kotmans. De prijs, een hele fijne massage, laat
echter nog wel enige tijd op zich wachten. Daarom kunnen professionele en iets
minder professionele striekers zich vanaf heden melden, om Wim even lekker
onder handen te nemen. Het mag hem best een beetje pijn doen… We zijn benieuwd,
wie deze skitterende uitdaging aanneemt? (FR)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten