 |
| Op de brug over de Maas in Dinant |
Het is dinsdagmorgen 23 juli als ik Merle, Jeroen, Bram en Maaike met de auto weg breng voor een kanotocht van 12 kilometer over de Lesse. Ik zet ze net voor elf uur af in Gendron en ik spreek met hun af dat ik ze om 14.00 uur op het eindpunt van de afvaart in Anseremme, in de buurt van Dinant, weer op haal. Het is schitterend weer en ik geef hun nog het advies om zoveel mogelijk spullen in de auto te laten die ze toch niet nodig denken te hebben, zelf ben ik van plan om ergens een heerlijk stukje te gaan hardlopen Ik kijk hun te water lating en de afvaart nog even na en begeef me dan weer naar de auto. Het zal ongeveer 10 kilometer dalen zijn voordat ik in de plaats Dinant ben.
Ik rijd weg en er begint een rood lampje op mijn dashboard te branden wat gelukkig al snel weer uit gaat. Een kilometer verder brandt het lampje echter langer dan dat het uit is en ik parkeer mijn auto ergens in een vrij verlaten streek langs de kant van de weg. Ik pak het serviceboekje er bij en zoek het mankement op. Gelukkig heb ik dit snel gevonden en blijkt het remsysteemverklikkerlicht niet naar behoren te functioneren en wordt het advies gegeven onmiddellijk te stoppen met rijden. Maar ja ik sta bijna bovenaan de berg en ik zal toch echt naar de stad moeten om een garage te vinden. Niet harder dan 50 km/per uur rijd ik de berg naar beneden en zoek via het navigatiesysteem een Opel garage op.
Het is inmiddels 11.45 uur dat ik daar aan kom en gelukkig spreekt er van de tien mensen die daar rondlopen nog één redelijk Nederlands. Het blijkt dat ze me niet eerder kunnen helpen dan 15.00 uur. Ook is het nog de vraag of de onderdelen op voorraad zijn en geeft de receptioniste me ook nog mee dat ze om 17.15 uur toch echt met het werk ophouden. Er zit niets anders op dan te wachten maar ik zal eerst de kinderen eens even bellen want ik kan om 14.00 uur natuurlijk niet op de afgesproken plek zijn. Alle vier de telefoonnummers toets ik in maar er wordt niet opgenomen en ik hoor ook enkele mobieltjes overgaan, ze hebben op mijn eigen advies dus echt alles in de auto laten liggen!
Wat nu denk ik bij me zelf? Stel dat ze ook nog eens met de auto aan het repareren moeten dan kan het wel twee of zelfs drie uur later worden voordat ik op de afgesproken plaats ben, zonder dat ze iets van mij gehoord hebben. Er zit niets anders op om bij de garage mijn hardloopkleren aan te trekken en van hieruit in de richting van de Lesse te lopen, in de hoop om daar de kinderen te zien. Langs de Maas loop ik die richting uit, steek de brug over en loop langs de binnenstad van Dinant. Een paar kilometer verder kom ik bij de Rots van Beiaard, bij deze 40 meter hoge monoliet werd op 24 december 1944 de opmars van de Duitsers tijdens het Ardennenoffensief tot staan gebracht. Ik loop onder de 70 meter hoge Pont Charlemagne (Karel de Grote Brug) door en ben dan op de plaats waar ze met de kano aan moeten komen.
Het is nog lang geen 14.00 uur als ik besluit om door te lopen. Ik laat de Pont Saint-Jan (Sint Jans Brug), die de Lesse overspant in de buurt waar de rivier samenvloeit met de Maas, rechts van me liggen en loop verder langs de eerstgenoemde rivier. Verschillende kano's zie ik door het water gaan en enkele minuten later zie ik Merle met Jeroen, Bram en Maaike blijken hier enkele honderden meters achter te zitten. Ik ben blij dat ik hun gevonden heb en vertel mijn verhaal. Ze blijven er vrij nuchter onder maar vragen wel of ik nog geld bij me heb want de portemonnees liggen ook in de auto. Gelukkig heb ik nog zes euro in mijn hardloopbroek zitten zodat ze nog een brood en wat drinken in de plaatselijke supermarkt kunnen kopen.
Ik kijk op mijn Garmin en zie dat ik er ruim vijf kilometer op heb zitten. Dezelfde weg loop ik terug en ben weer ruim op tijd bij de garage. Na enig geduld hebben ze de auto keurig gemaakt waarna ik net voor de klok van vijven weer terug ben op de afgesproken plaats, ruim drie uur later dan dat de bedoeling was.
Klik op de links voor de foto's
fotoalbum
 |
| Jeroen en Merle |
 |
| Bram en Maaike |
 |
| De Rots van Beiaard |
3 opmerkingen:
Heel vervelend, maar gelukkig is het goed afgelopen en je hebt er een mooi verhaal aan over gehouden.
Pech is nooit leuk maar je geeft er toch een leuke draai (loop) aan.
Eind goed, al goed!
Mooi verhaal. Met wat moed, geluk en een goede dealer heb je geen pechhulp verzekering nodig.
Een reactie posten