 |
| Walter Vaags heeft zijn eerste decennium als hardloper erop zitten |
Het is 26 mei 2010. Zomaar een woensdag. Niemand
kan zich nog voor de geest halen hoe die dag er precies uitzag, behalve Walter
Vaags en zijn gevolg. Op deze dag is de aanzet gegeven voor een glansrijke
hardloopcarrière. Nu, ontelbare marathons rijker en dertig kilo armer, heeft
Walter zijn eerste decennium als hardloper erop zitten en het lijkt erop dat
hij zijn beste jaren nog voor zich heeft.
Als supporter van zijn vriendinnetje Evelien reist Walter in april 2010 af naar de Rotterdam Marathon. Met een biertje en een sigaretje kijkt hij geamuseerd naar het boeiende schouwspel. De vonk springt over. Stiekem, buitenaf in de late uurtjes, begint hij met hardlopen, of iets wat daar voor door moet gaan. Hoewel het lichaam in de eerste maanden piept en kraakt, geeft hij nooit op. De beloning voor de noeste arbeid volgt al snel: zeven maandjes later voltooit hij in de Ringkampsbulten zijn eerste wedstrijd. Waar een ander er een hardloopleven over doet om naar de marathon toe te werken, doet Walter dit al in het prille begin van zijn sportloopbaan. En wat voor één: in Athene, de bakermat van de marathon. Niet veel later volgen de marathons van Rotterdam, Amsterdam, Monschau, Berlijn en het noordelijke Spitsbergen (ongetwijfeld is het rijtje nog niet compleet).
Niet alleen als hardloper timmert Walter aan de
weg. Binnen Ava’70 is hij een onmisbare schakel. Hij is het technische brein
binnen de vereniging en is enkele jaren terug toegetreden tot het bestuur, hier
verzet hij berenwerk. Maar zoals we Walter kennen, altijd achter de schermen,
bescheiden en zelden op de voorgrond tredend. Dit wil niet zeggen dat zijn
inzet niet wordt gewaardeerd. In 2016 wordt hij gekroond tot Vrijwilliger van
het Jaar! Het ziet er naar uit dat we de komende decennia nog niet van Walter af
zijn en we gaan zonder twijfel nog enorm van hem genieten, met of zonder
startnummer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten