 |
| Zijn er bepaalde persoonlijkheidskenmerken aan te wijzen die ervoor zorgen dat sommige hardlopers de finish van een wedstrijd niet halen? |
Zijn hardlopers doodlopers?
Exacte cijfers ontbreken. Naar
schatting overlijden in Nederland jaarlijks tussen de 200 en 400 mensen tijdens het sporten als
gevolg van hartfalen. Onbekend is hoe vaak dat tijdens hardlopen gebeurt. De
meeste risicofactoren zijn bekend: roken, diabetes, hoge bloeddruk, hoog
cholesterolniveau, aderverkalking, overgewicht of weinig beweging. Ook
erfelijke factoren spelen een rol, evenals de temperatuur en de
luchtvochtigheid. De onderzoekers, verbonden aan de Universiteit van Gotenburg,
vroegen zich af of er misschien bepaalde persoonlijkheidskenmerken waren aan te
wijzen bij hardlopers die na de start van een halve marathon niet aan de
finish, maar in het ziekenhuis terecht kwamen.
Heeft het te maken met een te
hoge bloeddruk?
Ze probeerden daar achter te
komen door 28 deelnemers aan de halve marathon van Gotenburg, die tijdens de
race in elkaar zakten en naar het ziekenhuis werden gebracht, uitgebreid te
interviewen. Heersend vooroordeel is dat deze hardlopers simpelweg niet fit
genoeg zijn om een dergelijke inspanning te leveren. Dat beeld werd door de
interviews niet bevestigd. Wel bleek dat 41 procent van deze hardlopers een
hoge bloeddruk had, of bloeddrukmedicatie slikte en dat 24 procent van hen op
betrekkelijk jonge leeftijd een hartaanval of een beroerte had. Veel hardlopers
hadden echter geen medische historie.
Waarschuwingssignalen om niet
te negeren
De problemen kwamen voor de
meeste geïnterviewde hardlopers niet als een donderslag bij helder hemel. Ze
gaven aan dat ze, voordat ze in elkaar zakten, waarschuwingssignalen hadden
ervaren. Zo voelde 61 procent van hen zich opvallend moe, en voelde de helft
zich duizelig. Andere signalen die genoemd werden zijn misselijkheid,
verwardheid, moeite met zien, dorst, kramp, hoofdpijn en nervositeit.
Finishtijd voor ogen
Zonder uitzondering hadden de
28 geïnterviewden die alarmbellen genegeerd. Meestal werd dat gedaan omdat ze
hun tempo niet wilden laten bepalen door hoe ze zich voelden, maar door andere
factoren. In ruim 90% van de gevallen was dat omdat ze een finishtijd voor ogen
hadden die ze koste wat kost wilden behalen of overtreffen. Soms speelde de
ervaren druk van andere sporters om toch maar door te gaan een rol.
Conclusie
De onderzoekers concludeerden:
'Zonder uitzondering omschreven deze 28 hardlopers zich als koppige, ambitieuze
en gedisciplineerde personen. De meeste van hen beoordelen hun prestaties op
basis van cijfertjes, zoals het aantal gelopen kilometers, de hartslag, of de
tijdsduur. Het lijkt erop dat deze lopers niet kunnen beslissen om hun strijd
te staken, ook al voelen ze zich uitgeput. Ze ervaren de signalen, zoals pijn
of duizeligheid, maar zijn niet in staat om die op de juiste waarde te schatten
en op basis van hun gevoel de snelheid aan te passen.' (bron)
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten