Uitslagen van de 14e Burglauf in Gemen

Dirk-Jan Robbe

Sinds zondag 1 maart van dit jaar heb ik geen officiële wedstrijd meer kunnen/mogen lopen. Op dat moment waren we nog midden in de training richting de Rotterdam marathon, en kon niemand nog bevatten wat hierna zou gaan gebeuren in de wereld. Ik zelf heb mij die middag nog snel ingeschreven voor de Halve marathon van Zwolle, met in het achter hoofd dat deze altijd binnen en dag vol zit, dus direct na de finish in Vorden met de telefoon ingeschreven. Maar alles werd in de maand maart anders. Gingen we in maart nog een keer een lange duurloop maken bij Archeus in Winterswijk, en schreef Frank Roos al hier over dat AVA in quarantaine was, helaas bleek dat een week later werkelijkheid. Geen Rotterdam, geen Zwolle, geen Bocholt, geen GTM loop, helemaal niets. Voor jezelf een beetje lopen, maar zonder echt doel was dat niet echt inspirerend. Ik zelf ging zo nu en dan samenlopen met Dirk Jan, want doordat de scholen dicht waren, zat ook hij thuis. Gelukkig kon de training bij AVA ook snel weer worden opgepakt, door een zeer mooi en vooral goed initiatief van onder andere Marco van Rijs, nl: het van tevoren online inschrijven voor een training, zodat er nooit te veel lopers zijn en het starten op verschillende plekken. Ook waren er verschillende "virtuele lopen", waar men aan mee kon doen, om zo toch een beetje het wedstrijd gevoel vast te houden, maar het blijft dubbel afzien, als je ergens helemaal alleen een snelle 5 km wilt lopen. En ik keek dan ook vol goede moet naar het najaar, of er toch nog iets zou zijn van een wedstrijd of zo. Via Henk Mengers van de Zandloper, werd ik erop gewezen, dat er op 5 september, een wedstrijd zou worden georganiseerd in Gemen (bij Borken) in Duitsland nl de Burglauf. Deze wedstrijd heb ik al vaker gelopen, dus gauw kijken op de site van deze loop, en ja werkelijk stond er te lezen, dat men na overleg met de gemeente Borken, groen licht had gekregen voor deze wedstrijd op 5 september. Natuurlijk waren er allerlei aanpassingen (het nieuwe normaal) maar dat maakte mij niets uit, ik heb mij direct ingeschreven. Ook loopvriend Dirk Jan bericht gedaan en ook hij heeft zich ingeschreven voor de 5 km. Op deze afstand mogen maximaal 200 personen deelnemen en tot mijn verbazing zie ik maar 4 Nederlanders ertussen staan. Op de 10 km staan er veel meer, maar dat is dan ook een grote groep van de Zandlopers, die aan het trainen zijn voor het najaar. Halve marathon van Doetinchem misschien in oktober? Zoals bekend is van onze oosterburen, is alles tot in de puntjes geregeld en ontvangen we in de week voor de loop een uitgebreide mail, met het overzicht van start en finish en het hygiëne plan. En op vrijdagmorgen 4 september nogmaals een mail, met daarin het verlossende wordt: Het gaat door! Op zaterdagmiddag lijkt het wel of het mijn eerste wedstrijd is, ik heb namelijk kriebels in mijn buik ervan. Rond kwart voor 1 haal ik Dirk Jan op en gaan we richting Gemen, we weten eigenlijk niet precies wat ons te wachten staat. Thuis omkleden, en in het bezit van een mondkapje, dat is ook voor ons helemaal nieuw, maar toch wel erg blij, dat we na goed 6 maanden weer een officiële wedstrijd, samen met andere lopers hebben. Rond half twee zijn we in Gemen ,en het is er best druk. We besluiten om eerst even het startnummer op te halen, en hierna bij de auto ons om te kleden, en alles in de auto te laten staan (er is geen omklede ruimteaanwezig). Aangekomen bij het terrein, staan er vrijwilligers, die je er vriendelijk op wijzen dat een mondkapje verplicht is, en ook even de handen te ontsmetten. Het ophalen van het startnummer gaat snel en wij lopen terug naar de auto om ons om te kleden. Hierna willen we eigenlijk wat inlopen, maar door de tijd, en vooral door het vroegtijdig aanwezig zijn in het start vak, schiet het warm lopen er wat bij in, wat ons later nog zal bezuren. Alle lopers voor de 5 km, moeten netjes in een rij achter elkaar staan op 1,5 meter. Er zijn ongeveer 10 rijen, van 20 personen. De start gaat als volgt: Men heeft 2 rijen van 10 strepen gemaakt op het gras (op gepaste afstand) en om de zo veel seconden vertrek een groep, waarna de volgende lopers weer plaats nemen op deze strepen. Al met al is iedereen binnen 2 a 3 minuten weg. Omdat je een chip hebt, maakt het voor je eindtijd niet uit of je als eerste of laatste weg gaat, maar het betekent ook dat de eerste over de finish nog lang niet altijd de winnaar is. Vooral dit laatste is best vreemd. Maar daar over heb ik niemand gehoord, volgens mij was iedereen blij dat men weer een wedstrijd kon lopen. Na de finish was er een grote ruimte om uit te lopen en hierna zo snel mogelijk weer naar de auto, want er was geen prijsuitreiking of zoiets. Wat het lopen betreft, ik persoonlijk vond het erg zwaar, maar was achter af best tevreden met mijn tijd. Ook Dirk Jan viel het zwaar, vooral ook omdat we bijna niet hadden warmgelopen, en dat is iets wat wij op onze leeftijd toch zeker wel nodig hebben. Op de terug weg in de auto volgde de scherpe en kritische feedback van Dirk jan over mij prestatie. Ik het kort kwam het erop neer dat die tijden gelopen met de" virtuele" lopen van afgelopen maand, direct in de prullenbak kunnen, want volgens Dirk hebben deze totaal geen waarde en geven alleen maar een vertekend beeld en hou je jezelf er mee voor de gek. Bij die lopen zoek je altijd een makkelijk parcours uit, kies zelf het tijdstip wanneer je loopt enz enz. Ik moet toegeven, er was niets tegen in te brengen. En ik staat weer met beide benen stevig op de grond. Volgende keer ben ik aan de beurt om Dirk Jan feedback te geven, de messen zijn alweer geslepen. Voor dat we wisten waren we weer in Groenlo en gaan we volgende week zondag richting Enschede voor de Singelloop. Ben benieuwd hoe deze organisatie het aanpakt. Maar na 6 maanden, eindelijk weer wedstrijden, het voelt weer als vanouds. Wim Brinkman

Klik op de link voor de uitslagen

5 kilometer

10 kilometer

site organisatie

Sinds zondag 1 maart van dit jaar heb ik geen officiële wedstrijd meer kunnen/mogen lopen. Op dat moment waren we nog midden in de training richting de Rotterdam marathon, en kon niemand nog bevatten wat hierna zou gaan gebeuren in de wereld. Ik zelf heb mij die middag nog snel ingeschreven voor de Halve marathon van Zwolle, met in het achter hoofd dat deze altijd binnen en dag vol zit, dus direct na de finish in Vorden met de telefoon ingeschreven. Maar alles werd in de maand maart anders. Gingen we in maart nog een keer een lange duurloop maken bij Archeus in Winterswijk, en schreef Frank Roos al hier over dat AVA in quarantaine was, helaas bleek dat een week later werkelijkheid. Geen Rotterdam, geen Zwolle, geen Bocholt, geen GTM loop, helemaal niets. Voor jezelf een beetje lopen, maar zonder echt doel was dat niet echt inspirerend. Ik zelf ging zo nu en dan samenlopen met Dirk Jan, want doordat de scholen dicht waren, zat ook hij thuis. Gelukkig kon de training bij AVA ook snel weer worden opgepakt, door een zeer mooi en vooral goed initiatief van onder andere Marco van Rijs, nl: het van tevoren online inschrijven voor een training, zodat er nooit te veel lopers zijn en het starten op verschillende plekken. Ook waren er verschillende "virtuele lopen", waar men aan mee kon doen, om zo toch een beetje het wedstrijd gevoel vast te houden, maar het blijft dubbel afzien, als je ergens helemaal alleen een snelle 5 km wilt lopen. En ik keek dan ook vol goede moet naar het najaar, of er toch nog iets zou zijn van een wedstrijd of zo.

Via Henk Mengers van de Zandloper, werd ik erop gewezen, dat er op 5 september, een wedstrijd zou worden georganiseerd in Gemen (bij Borken) in Duitsland nl de Burglauf. Deze wedstrijd heb ik al vaker gelopen, dus gauw kijken op de site van deze loop, en ja werkelijk stond er te lezen, dat men na overleg met de gemeente Borken, groen licht had gekregen voor deze wedstrijd op 5 september. Natuurlijk waren er allerlei aanpassingen (het nieuwe normaal) maar dat maakte mij niets uit, ik heb mij direct ingeschreven. Ook loopvriend Dirk Jan bericht gedaan en ook hij heeft zich ingeschreven voor de 5 km. Op deze afstand mogen maximaal 200 personen deelnemen en tot mijn verbazing zie ik maar 4 Nederlanders ertussen staan. Op de 10 km staan er veel meer, maar dat is dan ook een grote groep van de Zandlopers, die aan het trainen zijn voor het najaar. Halve marathon van Doetinchem misschien in oktober? Zoals bekend is van onze oosterburen, is alles tot in de puntjes geregeld en ontvangen we in de week voor de loop een uitgebreide mail, met het overzicht van start en finish en het hygiëne plan. En op vrijdagmorgen 4 september nogmaals een mail, met daarin het verlossende wordt: Het gaat door! Op zaterdagmiddag lijkt het wel of het mijn eerste wedstrijd is, ik heb namelijk kriebels in mijn buik ervan. Rond kwart voor 1 haal ik Dirk Jan op en gaan we richting Gemen, we weten eigenlijk niet precies wat ons te wachten staat. Thuis omkleden, en in het bezit van een mondkapje, dat is ook voor ons helemaal nieuw, maar toch wel erg blij, dat we na goed 6 maanden weer een officiële wedstrijd, samen met andere lopers hebben.

Rond half twee zijn we in Gemen ,en het is er best druk. We besluiten om eerst even het startnummer op te halen, en hierna bij de auto ons om te kleden, en alles in de auto te laten staan (er is geen omklede ruimteaanwezig). Aangekomen bij het terrein, staan er vrijwilligers, die je er vriendelijk op wijzen dat een mondkapje verplicht is, en ook even de handen te ontsmetten. Het ophalen van het startnummer gaat snel en wij lopen terug naar de auto om ons om te kleden. Hierna willen we eigenlijk wat inlopen, maar door de tijd, en vooral door het vroegtijdig aanwezig zijn in het start vak, schiet het warm lopen er wat bij in, wat ons later nog zal bezuren. Alle lopers voor de 5 km, moeten netjes in een rij achter elkaar staan op 1,5 meter. Er zijn ongeveer 10 rijen, van 20 personen. De start gaat als volgt: Men heeft 2 rijen van 10 strepen gemaakt op het gras (op gepaste afstand) en om de zo veel seconden vertrek een groep, waarna de volgende lopers weer plaats nemen op deze strepen. Al met al is iedereen binnen 2 a 3 minuten weg. Omdat je een chip hebt, maakt het voor je eindtijd niet uit of je als eerste of laatste weg gaat, maar het betekent ook dat de eerste over de finish nog lang niet altijd de winnaar is. Vooral dit laatste is best vreemd. Maar daar over heb ik niemand gehoord, volgens mij was iedereen blij dat men weer een wedstrijd kon lopen.

Na de finish was er een grote ruimte om uit te lopen en hierna zo snel mogelijk weer naar de auto, want er was geen prijsuitreiking of zoiets. Wat het lopen betreft, ik persoonlijk vond het erg zwaar, maar was achter af best tevreden met mijn tijd. Ook Dirk Jan viel het zwaar, vooral ook omdat we bijna niet hadden warmgelopen, en dat is iets wat wij op onze leeftijd toch zeker wel nodig hebben. Op de terug weg in de auto volgde de scherpe en kritische feedback van Dirk jan over mij prestatie. Ik het kort kwam het erop neer dat die tijden gelopen met de" virtuele" lopen van afgelopen maand, direct in de prullenbak kunnen, want volgens Dirk hebben deze totaal geen waarde en geven alleen maar een vertekend beeld en hou je jezelf er mee voor de gek. Bij die lopen zoek je altijd een makkelijk parcours uit, kies zelf het tijdstip wanneer je loopt enz enz. Ik moet toegeven, er was niets tegen in te brengen. En ik staat weer met beide benen stevig op de grond. Volgende keer ben ik aan de beurt om Dirk Jan feedback te geven, de messen zijn alweer geslepen. Voor dat we wisten waren we weer in Groenlo en gaan we volgende week zondag richting Enschede voor de Singelloop. Ben benieuwd hoe deze organisatie het aanpakt. Maar na 6 maanden, eindelijk weer wedstrijden, het voelt weer als vanouds.

Wim Brinkman