dinsdag 27 maart 2018

A-groep AVA'70 zwaait trainer Theo Stronks uit

De dinsdagavondgroep van Theo (foto Hans Prinsen)

Zittend op de schouders en onder luid applaus werd Theo Stronks gisterenavond door zijn A-lopers van de baan afgedragen. De uiterst sympathieke trainer nam na 6 seizoenen afscheid en dat wilden zijn loopmaatjes zeker niet ongemerkt voorbij laten gaan. Een commissie was in het leven geroepen om een prachtige avond te organiseren en dat lukte volledig. De laatste training verliep echter wel wat anders dan Theo zich had voorgesteld, toen zelfs ineens zijn oudste zoon Emiel tussen de atleten de baan op kwam. Ook de paparazzi was aanwezig en Stronks had direct al in de gaten, dat hij de regie deze bijzondere avond aan anderen moest laten. Om toch nog zijn eigen inbreng te hebben, begon de trainer met een voordracht over zijn klus, die een kleine 6 jaar mocht duren met veel hoogtepunten, maar ook enkele tegenvallers. Toen de training net 3 kwartier gevorderd was, besloten anderen dat het ook al wel mooi geweest was en hoofdschuddend droop de trainer af richting het clubhuis, waar na de douche het slotfeest zou plaatsvinden. 

Uiteraard waren ook zijn vrouw en kinderen uitgenodigd en na de koffie werd het tijd voor de officiële plichtplegingen. Wie anders dan spreekstalmeester Dirk Vreman beet het spits af, om de carrière van Theo Stronks op bijzonder humoristische wijze te schetsen. De bomvolle zaal genoot met volle teugen en “het slachtoffer zelf”, hoorde het betoog hoofdschuddend aan. Natuurlijk waren er vele punten van herkenning, maar af en toe was de waarheid een beetje ver te zoeken. Daar maalde echter niemand om. Op de achtergrond was op een scherm de loopbaan als trainer ook visueel gemaakt met tientallen foto`s en opvallend was daarbij dat bij tal van plaatjes de gezelligheid troef was. Daarin schuilde ook altijd de kracht van Theo als trainer: het hardlopen is een prachtige hobby, maar het plezier staat voorop. Uiteraard horen bij een afscheid ook cadeaus en daar ontbrak het zeker niet aan. Bloemen voor zijn vrouw Adrie, die haar man de afgelopen jaren toch minimaal 287 dinsdagavonden moest missen. Een smakelijke attentie van het B-peloton, dat als kweekvijver en vangnet fungeerde van de A-groep. Een schitterend ingelijste groepsfoto van zijn trainingsgezelschap en een envelop met inhoud om samen met zijn vrouw een nachtje door te brengen in de stad, waar het volgens Theo allemaal gebeurt, Rotterdam. De voorliefde voor zijn cluppie Feyenoord heeft Stronks bij AVA`70 nooit onder stoelen of banken gestoken. Dit leverde hem altijd enorm veel hoongelach op…tot vorig seizoen. 

Even na negen uur, toen de drank al volop vloeide, de nootjes al op tafel stonden en de hapjes van Kroesen smakelijk naar binnen werden gewerkt, volgde de volgende verrassing. Zijn muziekmaatjes van de Glazen Boterham waren gearriveerd om speciaal voor deze gelegenheid een ode te brengen aan hun Theo. Uiteraard kennen ze de emotionele Stronks erg goed, dus voor aanvang werd hem gelijk al een handvol tissues overhandigd. Speciaal voor dit afscheid als trainer was er een lied in elkaar gezet en zonder te oefenen, werd dit feilloos ten gehore gebracht. Het werd voor even muisstil in het dampende en overvolle clubhuis. Af en toe draaide Stronks het hoofd iets af en wie goed keek, zag zijn vochtige ogen van ontroering, prachtig gewoon! Gelukkig voor Theo werd het daarna luchtiger en mocht hij nog even uit volle borst meezingen. De avond vorderde en Stronks kwam ogen en oren tekort om alles aan te horen en iedereen te bedanken voor de bijdrage aan dit prachtige afscheidsgebeuren. Even voor twaalf uur werd Theo thuis afgeleverd door de organisatie. De oud-trainer zal een onrustige nacht hebben gehad, dat is wel zeker, maar ook met volle tevredenheid terugkijken op een prachtige avond, waarbij zijn A-lopers op uitbundige wijze afscheid namen van hem als trainer. De waardering voor Theo Stronks was altijd enorm groot en dat heeft hij geweten ook! 

2 opmerkingen:

theo stronks zei

Wat een prachtig verhaal,veel dan hiervoor,ik kwam van de ene in de andere verassing.
Dan k voor degene die me naar huis begeleiden,zonder hun was ik waarschijnlijk niet thuis gekomen,de nacht verliep verder rustig,s,morgens echter was het gevoel heel anders,en met een lichtelijke kater ben ik weer aan het werk gegaan.

Gerrit zei

Theo, je hebt deze avond helemaal zelf verdiend! Nogmaals dank en heel veel plezier in je vrije tijd en tot kijk bij ons AVA'70!