 |
| Aaltense deelnemers aan de Wisent Trail |
We waren zo ruim op tijd in de
kantine van CSV Apeldoorn dat we zelfs nog hadden kunnen starten op de 23 km,
maar we gingen lekker zitten met een bak koffie en kletsten wat met bekenden.
De kantine deed goede zaken wat de verkoop van koffie betreft, de oliebollen
waren gratis. Een gezellige bedoening was het. Bijna jammer om daar een eind
aan te maken en je om te kleden voor de run. Het was ineens best warm voor
de tijd van het jaar en de korte broek kon weer aan. Wel een isoshirt met lange
mouwen onder mijn loopshirt, maar een jack was ook niet nodig. Hopenlijk bleef
de regen die voorspeld werd nog even uit. Het waaide weliswaar flink maar in
het bos is het altijd beter. Een mooi modderig parcours zou het worden volgens
de organisatie, precies goed dus.
We startten rustig een beetje
achteraan in de meute met de bedoeling er een mooie rustige loop van te maken.
Het was echter best druk doordat we bijna meteen het bos in doken en op de
trails kwamen. We merkten al snel dat er vele lopers nog niet al te ervaren
waren en koortsachtig probeerden de plassen en modderpoelen te vermijden.
Doordat wij er lachend dwars doorheen stampten haalden we op die momenten
moeiteloos mensen in. Of dat altijd door iedereen ook gewaardeerd werd is de
vraag, aangezien de modder alle kanten op vloog. Het was een prachtig parcours
overigens, heel veel single tracks en het hobbelde en bobbelde de hele weg
door. Niet echte heuvels maar ook niet vlak. Modderpoelen en overhangende jonge
boompjes maakten het nog mooier. Hierdoor begon ons jachtinstinct wakker te
worden en ging het tempo stiekem omhoog. De ene loper na de andere werd door
ons ingehaald en de tweede helft liepen we uiteindelijk best een vlot tempo.
Je zou verwachten dat je bij
een Wisent trail ook wild ziet, maar dat bleek niet het geval. Wel plekken waar
wilde zwijnen de padden tot een enorme modderpoel hadden omgewroet. De grootste
zwijnen waren we inmiddels zelf, met de modder tot boven de knieën, maar met
een grote grijns op het gezicht renden we door het bos.
Doordat er meerdere afstanden
waren en de lussen in elkaar verweven waren kwamen er tegen het eind steeds
meer lopers op het parcours. Maar over het algemeen konden we makkelijk
passeren en werd er vaak nog een grap of een groet uitgewisseld. Lekker kleinschalig
en gezellig was het, precies zoals ik het graag heb. Aan het eind werden we nog
op een paar heuveltjes getracteerd. Niets om bang voor te worden, maar door de
modder was het voor veel lopers zonder trailschoenen nog een klus om op de been
te blijven. Wij konden links en rechts voorbij steken en waren toch nog sneller
dan verwacht weer bij de finish. Een mooie medaille of
tijdwaarneming was er niet, net zo min als een warme douche na afloop. Maar dat
geld had de organisatie geïnvesteerd in een grote hoeveelheid erwtensoep en
oliebollen. Heerlijk om na afloop van te genieten in de kantine. Inmiddels
kletterde de regen tegen de ramen, dus dat bakkie snert ging er wel in. Nadat
ons groepje weer compleet was en de erwtensoep en de oliebollen waren verorberd.
Tijd om de thuisreis te aanvaarden en ons klaar te maken voor Oudejaarsavond.
Een geweldig leuk evenement was het. Complimenten aan de organisatie.
Andre Bleumink
Geen opmerkingen:
Een reactie posten