 |
| De complete groep |
Om 8.05 uur gaat mijn wekker af. Snel wat yoghurt en cruesli wegslikken en dan bedenken wat ik aantrek (altijd heel belangrijk voor een vrouw). In dit geval is de keuze tussen: alles lang of alles kort. Weeronline geeft 5 graden Celsius aan. Een wijze Avajaan heeft mij ooit geleerd: alles boven de 10 graden dan kun je kort spul aan doen. Okay…dit betekent voor deze ochtend dus een lange tight en shirt met lange mouw. Ik moet opschieten, want het schema geeft aan: 8.30 uur bij huize Hillen en 8.33 bij Linda’s place. Het fanatiekste Kobus meisje heeft de avond ervoor bepaald dat we wel rennend naar ‘t Romienendal kunnen gaan. Het schema komt al meteen in de war, doordat Evelien al halverwege Kobus op mij staat te wachten. Linda hoort ons via het wc raampje aankomen en denkt: “ze bunt vols te vrog”. Ze hijst dan ook snel de bokse omhoog om vervolgens aan te sluiten bij de andere Kobusmeisjes. Genoeg om bij te praten en ‘t Romienendal is best dichtbij, dus we zijn dan ook het eerst aanwezig en vols te vrog op plaats van bestemming.
Langzaam aan voegen zo’n 20 man (en
vrouw) zich bij ons. Het is net een kippenhok, zoveel moet er blijkbaar bij
gepraat worden door vooral de hanen. Ten slotte voegt moederkloek Ingrid zich
als laatste bij dit mooie gezelschap. De groep is compleet. Good old Geert zal
het tempo van het eerste rondje aangeven. Er moet uiteraard op de juiste plek
op het grasveld gestart worden, want: o wee we zouden toch niet aan de
kilometers komen…. Het grasveld betekent ook meteen natte voeten, welkom in het
Boekeldercross seizoen. Inmiddels is de zon doorgebroken en zijn we als Avajanen
enorm aan het genieten van het prachtige Boekeldercross parcours. Hanny van Wim,
komt zelfs haar man nog even aanmoedigen. Dat noem ik nog eens echte liefde.
Na
een relaxed eerste rondje Boekeldercross, mag het 2e rondje in ieders
eigen tempo. En ja hoor…. meteen gaat t fanatisme bij een paar mannen in
werking, die zich in deze prachtige omgeving natuurlijk toch even moeten laten
zien. De drie Kings van de training komen op een tijd van 22.34 minuten binnen.
Muah.. dat valt tegen. Gelukkig kunnen ze zich nog een 7 dagen voorbereiden
voor de échte titanenstrijd. Als iedereen binnen is, staat er als verrassing een kop koffie met
speculaas klaar als beloning. Frank: your the best! Na deze gezellige
afsluiting lopen we gemoedelijk als Kobusmeisjes huiswaarts. Voorzien van een flinke
dosis endorfine en waardevolle ontmoetingen, besef ik me weer wat AVA’70 toch
een fijn cluppie lieve mensen is!
Gerdy Hoornenborg
 |
| Walter Vaags met twee dames van het Kobus |
1 opmerking:
wat een prachtig verslag Gerdy
Een reactie posten