zaterdag 29 mei 2010

Aalten 10e Gerard Tebroke Memorial 5 km – 18.56 min – 17e plaats

De start van de 5 kilometer

Ik heb me voor dit jaar drie doelen gesteld en één van de doelen is om de 5 kilometer onder de 19 minuten te lopen en dat is me tijdens de Gerard Tebroke Memorial in Aalten gelukt. Het is meer dan 7 maanden geleden (oktober 2009) dat ik onder deze grens kon blijven en ik ben blij met deze prestatie.

De laatste maanden merkte ik dat het weer wat beter liep maar het is in Aalten niet het gemakkelijkste parcours en daarnaast vind ik het vrij warm. Bij de start zie ik veel bekenden en maak met veel atleten even een praatje. Om 17.00 uur is het, na de jeugdlopen, mijn beurt en ik besluit om vrij snel te starten. Dit moet ik in de tweede ronde ook wel bekopen want een verval van 26 seconden over 2.500 meter is te groot. Maar toch gaat het lekker en als je onderweg regelmatig je naam hoort noemen is dat mooi.

In de tweede ronde haal ik al vrij snel Erwin Wamelink in, die nog sneller gestart is en het tempo niet vol kan houden, jammer Erwin. Aan de andere kant gaat zoals gewoonlijk Frank Roos me voorbij en even later ook Onno Wessels en hij zal een mooi richtpunt voor me blijven. Hij loopt niet verder dan een meter of tien bij me vandaan en als we voor de laatste keer in de richting van de Beeklaan gaan zet ik nog een keer aan. Ik ga hem vrij gemakkelijk voorbij en in 18,56 minuten kom ik over de streep. Nu de twee andere doelen van dit jaar nog zien te halen.



Samen met Frank Roos (264), Hans Brunsveld (327) en Onno Wessels (blauwe shirt)

Filmpje van de Gerard Tebroke Memorial in Aalten



Een filmpje van de doorkomst, na de eerste ronde van de 10 kilometer van de Gerard Tebroke Memorial


donderdag 27 mei 2010

7e Uitstapje herengroep AVA’70 naar Vivaldi

Steakhouse Vivaldi op de Haart
Donderdagavond heeft de herengroep van atletiekvereniging AVA’70 haar jaarlijkse uitstapje gemaakt. Voor de 7e keer werd deze weer voortreffelijk georganiseerd door Gerrit Ormel en Theo Stronks. 

De fietstocht vanaf de Hamelandbaan ging door de bossen van het Walfort en de Zwanenbroekweg naar Steakhouse Vivaldi op de Haart. Hier hebben we met 17 personen heerlijk wat gegeten en gedronken.
Rob Berkelder
Wim Tijs
Marco van Rijs
Theo Stronks

vrijdag 21 mei 2010

Wesel(D) Moonligtlauf – 7 km – 27,57 min – 15e plaats

Over ruim een half uur gaat mijn eerste Moonlightlauf van start
Ongeveer tien minuten voor de start komt er een tamelijk lange, iets oudere, man naar mij toe met de vraag of ik Geert Wevers ben en een eigen site heb. Als ik bevestigend antwoord, stelt hij zich netjes voor en blijkt hij een regelmatig bezoeker van de site te zijn. Hij is van Nederlandse afkomst en geeft aan dat hij op de site gelezen heeft dat er een wedstrijd in Wesel is en hij het anders niet had geweten. In het startvak staan we beide aardig vooraan en praten we verder. Hij zegt dat hij een neef is van de bekende hardloopfamilie Visser uit de Liemers en dat hij 61 jaar is. Na de start komen we bij elkaar te lopen en wens ik hem succes. Hij mommelt iets van "ik loop wel even een stukje met je mee" en dat verbaast me al iets.

Na ongeveer anderhalve kilometer wordt het verschil in afstand groter maar niet zoals ik gedacht had in mijn voordeel. Hij loopt namelijk langzaam bij me weg en laat erg veel jonge atleten achter zich. Ik zal dat van die leeftijd toch wel goed verstaan hebben? Tot de finish heb ik hem niet weer gezien en later die avond helaas ook niet. Als ik thuis ben kijk ik de uitslagen eens na en op een keurige 13e plaats staat toch echt Zevenaarder Gerard Tenback met als geboortejaar 1949. Hij loopt de 7 kilometer in een klasse tijd van 27,35 minuten. Geweldig dat je op die leeftijd nog zo mee doet. Misschien komen we elkaar nog wel eens vaker tegen Gerard, leuk om kennis gemaakt te hebben.

Ruim 20 seconden later kom ik zelf over de streep. Ik heb een lekkere wedstrijd, in een mooie omgeving, gelopen. Het is eigenlijk wel apart dat je om 21.15 uur start en naar het donker toe loopt. We lopen twee iets verschillende ronden maar komen wel beide keren langs de Auesee, waar de rode gloed van de zon prachtig in het meer valt. Het is een mooi gezicht, zeker als je in de zon ook de duizenden muggen ziet die daar vliegen. In de eerste ronde zoeken enkele van die beesten mijn mond op en de volgende ronde loop ik daar bijna geheel door de neus te ademen. Ik durf mijn mond op die plek bijna niet meer open te houden.

In de buurt van de finish is het een gezellige boel en ik loop door een pad van fakkels er naar toe. Even later volgen Marco (32,22 min) en Marieke (34,18 min) en beide zijn ze erg tevreden met hun eindtijd. We douchen ons en nemen nog de tijd voor een lekker broodje Deutsche Bratwurst en net voor middernacht zet ik hun beide weer thuis af. We hebben een prachtige avond gehad.

Klik op de link voor de uitslagen



Marieke wordt thuis opgehaald
van rechts naar links Marieke Prinsen, Marco van Rijs en Geert Wevers
Na afloop is het nog erg gezellig

woensdag 19 mei 2010

Rondje Oude IJsselstreek



Een loop door verschillende buurtschappen
Vandaag heb ik een rustige duurloop van precies 17 kilometer gemaakt door de gemeentes Oude IJsselstreek en Montferland. Ik ben door verschillende buurtschappen gekomen met illustere namen als Heuven, Warm, Vethuizen, Ziek, Rafelder en IJsselhunten. Van een aantal van deze buurtschappen heb ik nog nooit gehoord terwijl ze maar ruim 20 kilometer van Aalten vandaan liggen.

Ik parkeer mijn auto bij de Rooms Katholieke Kerk in het dorpje Etten, dat dit jaar zijn duizendste verjaardag viert. Het is prachtig weer en goed genoeg om in een korte broek en T-shirt te gaan lopen. De visboer staat op de parkeerplaats zijn waar te verkopen maar ik besluit om eerst maar aan mijn tocht te beginnen. Ik vertrek in Noordwestelijk richting naar de buurtschap Heuven, dat ingeklemd ligt tussen Etten, Gaanderen en Doetinchem. Ik steek de Slingerparalel over en kom al gauw in Warm, een buurtschap die zijn naam vandaag eer aan doet.

Enkele kilometers verder ben ik in de buurtschap Vethuizen en loop ik langs het drie sterren havezathe hotel Carpe Diem. Iets verder bezoek ik de Mariakapel en ik zit ook niet meer zover van huize Stefas in Azewijn af, op de borden wordt het plaatsje in ieder geval al genoemd. Na de buurtschap Ziek, steek ik de Zeddamseweg over. Er is veel politie aanwezig, die me veelal op hun motor inhaalt. Toevallig heb ik gisteravond met de training van Gerrit Dijkslag gehoord dat Olympia’s wielerronde vandaag door de Achterhoek rijdt en ik besluit om even te wachten. Enkele minuten later komt het peloton er al aan, al is het door de wind verscheurd in drie grote waaiers en een aantal verdwaalde fietsers die er tussenin zitten te zwoegen. Ze moeten vechten tegen de wind om bij te kunnen blijven.

Leuk om te zien maar ik moet verder en ik sla rechtsaf de buurtschap Rafelder in. Ik lees op een informatiebord dat hier in het jaar 1851 nog steenkool werd gevonden en dat de Driekoningenweg haar naam ontleent aan het feit dat in vroeger tijden slechts drie boeren, die veel invloed hadden, aan die weg woonden. Voor mijn gevoel wonen er nu niet veel meer. Na de buurtschap IJsselhunten loop ik via het dorpje Varsselder, langs de rand van Ulft terug naar het beginpunt van de route. De visboer is jammergenoeg met de noorderzon vertrokken.   

Klik op de link voor de foto’s

fotoalbum
Olympia's wielerronde

zondag 16 mei 2010

Climaxloop AVA’70



Op een eenvoudige manier wordt dan het uithoudingsvermogen getest en op de baan worden dan om de 20 meter pionnen uitgezet. De aanvangssnelheid is 8 km/uur en de snelheid loopt na iedere minuut op met 0,5 km/uur. Dit noemt men een hele trap en in totaal zijn er 20 trappen. De test is ook nog onderverdeeld in tussen liggende halve trappen maar na het behalen van een halve trap blijft de snelheid echter hetzelfde.

De intervallen worden aangegeven met geluidssignalen en je moet er voor zorgen dat je met ieder geluidssignaal bij de volgende pion bent. Lukt het op een gegeven moment niet meer, dan kun je gewoon uit de baan stappen. Lijkt het je wat, kom dan maandag naar de Hamelandbaan van AVA’70 en loop eens mee.


zaterdag 15 mei 2010

Moederliefde!

Mevrouw Harmsen op de racefiets van Doetinchem naar Eibergen
Mevrouw Harmsen, de moeder van Dano, is vandaag vanuit Doetinchem op haar nieuwe racefiets naar de Eiberrun in Eibergen gekomen. Met een beetje omrijden had ze bij thuiskomst 95 kilometer op de teller staan. Ze heeft de blaren en spierpijn er graag voor over gehad om naast haar zoon, ook vele AVA’70 leden te zien lopen. Evenals Dano heeft ze een mooie prestatie geleverd. Echte moederliefde bestaat nog!

enkele foto’s van Frank Harmsen
Dano Harmsen

Hardloopervaringen van Atletico Rossa - deel 1

Frank Roos is naast een goede hardloper ook een uitstekende schrijver van mooie stukjes. Veel van zijn verhalen zijn de laatste jaren, onder het pseudoniem van Atletico Rossa, gepubliceerd in het clubblad van de plaatselijke voetbalvereniging AZSV en in het clubblad van atletiekvereniging AVA'70. De komende tijd zullen enkele hardloopervaringen van Frank ook op deze site geplaatst worden.

VLEUGELS
.....
De tijden veranderen snel en in ons hardloopwereldje is dat al niet anders. De kans dat je tegenwoordig bijvoorbeeld de Loohuiscross wint op een paar afgetrapte gympen van de Hema is nihil. Ooit was het onze local hero, Gerard Tebroke, die dit kunstje wel flikte. Dat hij daarbij vrijwel ongetraind was, maakt de prestatie nog specialer. Het materiaal heeft intussen een geweldige vlucht gemaakt en het aanbod is giga. Naast een flitsende outfit beschikt de huidige loper ook steeds vaker over technische hulpmiddelen. Tijdens de start van elke loop, van grote marathon tot onbenullig dorpswedstrijdje, kun je het startschot nauwelijks meer horen vanwege het gepiep en gefluit van op hol geslagen hartslagmeters. Je gaat van het gebruik van dit apparaat overigens niet harder lopen,  indirect misschien wel beter, maar dit terzijde. Er zijn ook diverse andere zaken, die de activiteit positief zouden kunnen beïnvloeden en dus de prestatie opkrikken. Tenminste, zo wordt beweerd door “de deskundigen.” Hoogste tijd om de proef eens op de som te nemen…
.....
In de meivakantie, die al in april begon, verbleven we een aantal dagen in Egmond aan Zee en dit leek me een mooie gelegenheid, om eens wat uit te gaan testen. De eerste dag  besloot ik een traject uit te gaan zetten en gewapend met een hartslagmeter, ging ik op pad. Eerst door de duinen, vervolgens een fraai stuk over het strand met een lekker briesje van zee. Daarna via de trap 96 treden omhoog en tenslotte een kilometer over de brede boulevard richting het eindstation, chalet 121 van het plaatselijke vakantiepark. Het ging als een tierelier. De nieuwe omgeving deed me goed, het tempo (voor kenners: Z3) hield de hartslag mooi binnen de grenzen en licht zwetend bereikte ik na 42 minuten en 3 tellen het eindstation.
.....
Nog geen etmaal later begon het eigenlijke testen pas echt. Bij de plaatselijke DA Pennings kocht ik een tweetal blikjes Red Bull. Dè energiedrank volgens pubers en die kunnen het weten. Het kassameisje, ik schat een jaar of 16 met een paar ongestrikte Asics Nimbus 10 aan de voeten, keek me bij het afrekenen wat ongelovig aan. Ze was het schijnbaar niet gewend, dat mensen van ver boven de 22 een dergelijke aankoop doen. Ik spoedde me naar ons tijdelijke onderkomen, slurpte de blikjes leeg, schoot mijn loopsetje aan en ging vlot op pad. “Red Bull geeft je vleugels”, zo luidt de slogan en dat moest dan toch wel minimaal leiden tot een flinke verbetering van mijn eindtijd, die ik de dag ervoor geklokt had. Ik kwam er echter al snel achter, dat ik bepaald niet als een kolibrie door de duinen  fladderde. Sterker nog, de duinen leken de nacht ervoor wel opgehoogd te zijn en bovendien moet je het klimwerk toch echt zelf blijven doen. Het werd me duidelijk, dat de Red Bull me vleugellam had gemaakt en er zeker geen verbetering van mijn P.R. in zat. Op de finish bleek, dat ik liefst 24 seconden had ingeboet. Bovendien was ik door het drinken van de energie-oppepper een enorme inwendige gasbel rijker en dat voelde hoogst onprettig.
.....
Enigszins teleurgesteld ging ik een dag later toch maar weer op pad en nam me voor, de hartslagmeter inclusief horloge thuis te laten. Een testloop puur op gevoel dus. Relaxed draafde ik door de duinen, waar gele bordjes mij erop attent maakten, dat het broedseizoen in volle gang was. De zandbulten waren dus tijdelijk omgedoopt tot stiltegebied. Alleen de vogels zelf trokken zich er weinig van aan, want het getjilp hield onophoudelijk aan, toen ik me door het gebied heen slingerde. De serene rust werd echter plotseling verstoord door een buizerd, die het duidelijk op mij had voorzien, terwijl we toch geen bekenden van elkaar waren. De machtige, prachtige vleugels zorgden voor de nodige dreiging en joegen mij bijna letterlijk, maar in iedere geval figuurlijk door het heuvelachtige gebied. Hoewel ik de hartslagmeter bewust niet om gebonden had, ging de rikketik ver over de 200, dat was wel zeker. Sprintend met een bonkende hartslag, die ik tot in de keel voelde, zocht ik me vlot een veiliger heenkomen. Eenmaal op het strand aangekomen, drentelde ik beduusd en buiten adem over de zandvlakte en vervolgde sjokkend mijn weg naar huis. De “opgejaagde” tijdswinst, die de confrontatie met de buizerd aanvankelijk opleverde, ging nog sneller weer verloren. Het dreigende gekletter met zijn vleugels kostte me uiteindelijk een flinke hoop tijd.
.....
De test-4-daagse kreeg een etmaal later een even verrassende, als ook bijzondere wending, omdat ik besloot om eens wat extreems te gaan proberen. De reclame “Alldays geeft je vleugels”, had altijd al mijn aandacht getrokken. Vooral omdat ik nooit begreep, wat ik me bij die kreet nou precies voor moest stellen. Zonder enige vorm van schroom, schafte ik me een pak aan bij dezelfde drogist als enige dagen terug. Hetzelfde meisje als toen, rekende ook dit keer af, overigens zonder een blik van verbazing. Bepakt en bezakt met een dubbele dosis ging ik op pad. Als één verbandje helpt, dan zal dat toch met twee zeker het geval zijn. Aanvankelijk werkte de extra ballast in de tight uitstekend. Het absorptievermogen was meer dan prima en even leek het er zelfs op dat ik echt vleugels kreeg, zo goed ging het. Eenmaal op het strand, sloeg het noodlot toe. Een geweldige hoosbui spoelde me bijna van de immense zandvlakte. Erger nog was het feit, dat de weinige aanwezigen op het strand zagen, dat het zaakje in mijn broek door al dat vocht een geheel eigen leven was gaan leiden. De vleugels waren ingeklapt en met een kop als een boei bereikte ik de vuurtoren en haastte me in allerijl naar huis. Een dramatisch geklokte eindtijd had deze, toch wat ludieke test helemaal vergald.
.....
Lichtelijk teleurgesteld over de tot nu toe behaalde resultaten, besloot ik de Noord-Hollandse trip te besluiten met een laatste duurloop, zonder invloeden van buitenaf. Je moet aan zo`n korte vakantie op zijn minst een goed gevoel overhouden en dat was er toch nog niet helemaal. Gestimuleerd door een stralend zonnetje en 21 graden op de teller van Paulusma ging ik vol goede moed op pad. In het stiltegebied floten de talloze vogels hun hoogste lied en van enig gevleugeld gevaar was geen sprake. Op het rulle zandstrand aangekomen was het er druk en mooi en het lopen ging steeds soepeler. Ik had werkelijk het gevoel dat ik vleugels kreeg. De trap op ging zelfs met twee treden tegelijk en op de boulevard liep ik in denderende pas tussen alle zon- , zee- en zandtoeristen door. Bijna sprintend bereikte ik tenslotte de slagboom van het park en had zelfs nog wat over ook. En de tijd… een P.R. met een verbetering van maar liefst 48 seconden! Prettige vakantie… en als je nog gaat lopen, probeer ook een wat anders!
......                                                                                  

ATLETICO ROSSA
.....

donderdag 13 mei 2010

Trainingsloop op Hemelvaartsdag

Van links naar rechts: Inez Balke, Benno Aversteeg, Heidie Jentink, Andries Stortelder, Marieke Prinsen, Katja Demkes, Roelie Somsen, Geert Wevers, Gerrit Heersink, Gerrit te Lindert, Eric Demkes, Andre Balke, Henk Lammers, Paul Stortelder, Marco van Rijs, Andre Bleumink en Henk Mengers.
Maar liefst 17 lopers en 2 meefietsers (Ingrid en Ineke) waren vanmorgen om 7.00 uur bij mij thuis aanwezig om mee te lopen in de richting van het Aaltense Goor en de Vennebulten. Het is heerlijk weer en we lopen via het Nannielaantje en de Bijnenweg naar het Poppinkpad. We steken de Lichtenvoordsestraatweg over en gaan de Kommersveldweg in. Rechts zijn de eerste windmolens uit het Goor al zichtbaar en via het Villeken gaan we naar de Engelandsdijk. Op de Boterdijk slaan we rechtsaf en lopen binnendoor naar het Goor. Het is warmer dan de meesten gedacht hadden want de eerste jasjes worden al uit getrokken.

Hier slakkeren we wat tussen de weilanden door en nemen even de tijd om bovenstaande groepsfoto te maken. Enkele reeën staan ongeveer 150 meter van ons af, een mooi gezicht. Na de Pasopweg en de Welpshofweg, lopen we in de buurt van de Romienendijk, op advies van Benno Aversteeg, nog enkele lusjes erbij. Bij het Romienendal sluit ook Gerrit ter Haar zich nog enkele kilometers bij de groep aan. Het zicht op de watertoren geeft sommigen weer het gevoel om bijna thuis te zijn en even later praten we bij me thuis nog even na over deze mooie tocht. Ik wil iedereen bedanken voor het meelopen, ik heb ervan genoten! (afstand 17,3 kilometer in ruim 100 minuten)

Klik op de link voor enkele foto’s

fotoalbum

dinsdag 11 mei 2010

Gerrit Dijkslag in Doetinchem gesignaleerd?



Het is hem toch echt!
Hoi Geert,


Zoals je weet heeft mijn vader een aantal foto’s gemaakt van de 5×5 bij av Argo. Nu hebben we op één van de foto’s iets vreemds ontdekt, volgens mij is Gerrit Dijkslag niet bij de Giro in Amsterdam geweest maar was hij gewoon in Doetinchem.
…..
Als je de foto ziet, kijk dan even naar dat 45 kilometer wagentje, volgens mij zit Gerrit achter het stuur??!! Die nederlaag bij de Koninginneloop heeft hem doen twijfelen aan zijn kunnen en houdt de concurrentie nu blijkbaar scherp in de gaten.
…..
Ik wilde je deze scoop niet onthouden, vandaar dat jij deze foto exclusief krijgt toegestuurd, zodat je deze foto op je website kunt publiceren!! Gerrit is dus niet de Duitser maar "red devil" Gerrit, wat een scherp oog al niet kan doen!!
…..
Groet, Dano

Hamelandcompetitie 3e wedstrijd – 5.000 meter

Vanavond is de 3e wedstrijd van de Hamelandcompetitie gelopen, ik was zelf helaas verhinderd om mee te doen..

De volgende tijden zijn gelopen:

5.000 meter: 1.Erik Demkes 17.18 min, 2.Gerrit Dijkslag 17.41 min, 3.Björn Demkes 17.57 min, 4.Jan Wevers 18.45 min, 5.Rob Berkelder 18.58 min, 6.Wim Rensink 20.07 min, 7.Robert Temming 21.27 min, 8.Mart Slotboom 22.24 min, 9.Evelien Hillen 23.45 min.

300 meter(jeugd): 1.Roel Schreurs 39.92 sec, 2.Erwin Wamelink 41.28 sec, 3.Tim te Brake 52.23 sec.

zaterdag 8 mei 2010

Doetinchem 5×5 Estafette 25 km – 1:32:42 – 3e Plaats

Guido Engelen (AV de Liemers), Henk Woolschot (AV ARGO), Han Disveld (AC TION), Dinand Woolschot (AV ARGO) en Geert Wevers (AVA’70)

Door een onderling communicatie foutje heb ik zaterdagmiddag om 12.00 uur als ik naar Doetinchem vertrek nog geen estafette team waar ik in mee kan lopen. Ik heb net voordat ik vertrek nog even telefonisch contact met ARGO voorzitter en medeorganisator Henk Woolschot en hij kan waarschijnlijk nog wel wat voor me regelen. Ik zal wel zien waar het op uit loopt en anders loop ik wel twee of drie rondjes voor mezelf.

In Doetinchem aangekomen hoor ik een uur later dat ik een team heb met de naam Blind-date. Ik ben benieuwd wie het zijn! Als ik het team echter zie blijkt het dat we vijf mannelijke lopers uit vier verschillende verenigingen in ons team hebben. Ik maak kennis met Guido en Han en ik weet dat het erg snelle lopers zijn. Ze zullen de eerste lopers van onze groep zijn en met een tijd van 17,28 en 17,03 minuten lopen we vanaf het begin op kop van de wedstrijd.

Henk Woolschot loopt als derde loper een hoge negentien (19,55 min) en zelf ben ik vierde loper. Ik loop voor mijn doen een redelijk goede wedstrijd en met 19,12 minuten ben ik op dit parcours tevreden met mijn tijd en ik kom nog als eerste loper over de streep. Dinand Woolschot gaat als laatste loper weg en hij krijgt twee erg snelle lopers (Thijs Abbink en Erik Demkes) achter zich aan.

Dinand heeft de laatste dagen hard getraind en was eigenlijk niet van plan om mee te doen. Halverwege de laatste ronde wordt hij door Eric en Thijs ingehaald en we eindigen we op een prachtige 3e plaats. Een beetje wrang is het wel als je bijna 23 van de 25 kilometer op kop hebt gelopen. Ik feliciteer mijn clubgenoten van AVA’70 met hun tweede plaats en ik wil Henk Woolschot nog even bedanken voor zijn organisatie talent. Ik heb zelf op zatermiddag een prachtige Blind-date gehad, thuis gekomen heb ik wel even uitgelegd wat het inhield.



Filmpje 5×5 Estafette in Doetinchem



     Op dit filmpje de eerste 30 seconden na de start van de 5×5 Estafette in Doetinchem

Filmpje en foto’s 5×5 Estafette in Doetinchem



Henk Woolschot heeft een filmpje/foto’s gemaakt van de 5×5 Estafette die atletiekvereniging ARGO op zaterdag 8 mei 2010 georganiseerd heeft in Doetinchem. Henk bedankt!

Onder de volgende links zijn foto’s van de 5×5 Estafette te vinden





Verslag van de 5x5 Estafette in Doetinchem

Het Blind-date team met van links naar rechts Guido Engelen, Henk Woolschot, Han Disveld. Op de hurken Geert Wevers en Dinand Woolschot
Survivalrunners Jan in 't Touw werken zich op kracht en snelheid naar zege in 5 x 5 Estafetteloop 

Door Benno Stevering

Op sportpark De Bezelhorst was het zaterdagmiddag een drukte van jewelste. Met in totaal 67 deelnemende teams waren er 335 atleten op de been. Argo vierde de 20e editie van haar jaarlijkse 5×5 kilometer lange Estafetteloop. Ieder team bestond uit vijf atleten die elk vijf kilometer af moesten leggen. Zowel de supporters als de deelnemers genoten volop. De omstandigheden om te lopen waren enigszins benauwd, maar verder best prettig. Hardlopen verrijkt de geest en versterkt de onderlinge band binnen het team.

De gezonde onderlinge rivaliteit resulteerde in winst voor het survivalteam Jan in 't Touw I uit Zelhem. Het team, vorig jaar nog vierde, legde dit keer de in totaal 25 kilometer (ieder teamlid liep elk voor zich vijf kilometer) af in de snelste tijd van 1.31.47 uur. De teamleden Rudi Spekschoor, Arjan Stortelder, Gert-Jan Vliem, Clemens van der Logt en Thijs Abbink waren zichtbaar content met de overwinning in de 20e editie van het Doetinchemse evenement, kenmerkend gegeven dat sport verbroedert.  Abbink, momenteel achtste in het Top Survival Circuit, liep de slotetappe van vijf kilometer en noteerde met 16.45 minuten de snelste tijd overall: Dit is een echt gelegenheidsteam met ieder jaar een andere samenstelling van survivalrunners, touwtrekkers en hardlopers. We vonden het weer erg gezellig om mee te doen. Ik wist door rap te lopen, de snelle Eric Demkes van het team Intratuin AVA'70 te achterhalen,  heb verder alles gegeven om hem voor te blijven met als gevolg de uiteindelijke winst. We richten ons straks naast de survivalruns op de 24 uurs race van de gemeente Bronckhorst met als onderdelen kajakken, mountainbike, lopen en verschillende disciplines oriënteren. Het tweede team met Wim Rensink (20.07), Dano Harmsen (18.34), Mart Slotboom (18.06), Bjorn Demkes (18.13) en Eric Demkes (17.08) noteerde 1.32.08 uur. 

Dankzij snelle tijden van Han Disveld (17.03) en Guido Engelen (17.28) wist verder nog het Blind-date team die gedurende drie etappes de koppositie had, uiteindelijk met een derde tijd van 1.32.42 uur, het verschil nog beperkt te houden. Guido Engelen had acht maanden geen vijf kilometer meer gelopen, wel een duizend en zeshonderd meter op de baan. Toch ging hij hard van start en noteerde de vierde tijd. Tevens maakte van dit team deel Dinand Woolschot, Geert Wevers en voorzitter Henk Woolschot van de organiserende atletiekvereniging Argo. Henk Woolschot: De gezelligheid stond vandaag voorop! Vermeldenswaardig is dat wij een uniek team vormden met  leden van maar liefst vier verschillende verenigingen (av Argo, de Liemers, AVA'70 en Tion) en dat onderstreept pas echt de saamhorigheid van deze estafetteloop. Alles kan vandaag! Deze middag was optimaal genieten. Het mooie van deze estafetteloop is dat je elkaar kunt zien bij het aflossen en finishen op het centrale punt, de atletiekbaan. Sommige deelnemers vestigden in hun eerste estafetteloop direct een persoonlijk record. Geweldig! De vierde plaats werd opgeeist door het Atletico'73 Mila Heren team, gevolgd door Woezo Super. Marco Rutgers van het Azora I Mixteam liep een goede tijd van 17.38 minuten. Maar ook Gordon Abraham (Fast Fico), Dick Leseman (De Loper Trainers) en Rudi Spekschoor (Jan in 't Touw I) bleven onder de 18 minuten. De snelste individuele tijd bij de dames werd door de organisatie op naam gezet van Kim van Zantvoort van het Try Out team in 19.05 minuten. 

Chantal Klein Gunnewiek van Intratuin AVA'70 2 liep dankzij intensieve intervaltraining in krachtige, maar soepele tred op explosieve wijze naar een tweede damestijd van 19.55 minuten en bracht haar team heel close bij de eerste plaats van het damesteam van Atletico. Mariëtte ten Bokkel die onlangs nog bij het NK marathon voor veteranen in Rotterdam een bronzen medaille behaalde, liep tijdens de 5×5 in Doetinchem naar een derde tijd bij de dames van 20.14 minuten. Het team van Atletico'73-Mila bestaande uit Mariette ten Bokkel, Susan Zweers (21.16), Gabi Natrop (22.32), Christine Schellevis (23.32) en Astrid Weinans (22.33), was uiteindelijk het snelste damesteam met 1.50.07 uur op de voet gevolgd door het Intratuin AVA'70 II team die 1.51.10 uur realiseerde. Dit team werd  bemand door Ingrid van Zolingen (21.33), Marieke Prinsen (24.54), Heidi Jentink (21.33), Katja Demkes (23.15) en Chantal Klein Gunnewiek (19.55). Het Duitse jongensteam van TV Epe finishte in 1.50.18 uur.  Av Hanzesport won de prijs voor het snelste Mixteam met 1.44.17 uur. 

Elk jaar doen er meer bedrijventeams mee, want bedrijven vinden het steeds belangrijker dat medewerkers fit zijn en blijven. Bovendien stimuleert samen hardlopen het teamgevoel. Zo was de Rabobank dankzij een loopclinic goed voorbereid en met vier teams vertegenwoordigd. De deelname betekende een bron van inspiratie en resulteerde in een aanwas van nieuwe leden voor atletiekvereniging Argo. Naast de Raboteams verscheen er voor het eerst een team van brandweer Doetinchem ten tonele, volledig in nieuw tenue. Een van de deelneemsters hiervan was ondermeer  Harriët Tomassen, regionaal clustercommandant Achterhoek-West.  Verder was er deelname van Azora, Hamicon Gordijnenatelier, Intratuin en de muziekschool. Vermakelijke namen waren verder nog 't Lup wel Los, Traag maar Gestaag, Krasse Knarren en Nog nooit gestrandx. Speaker Harry Striekwold sprak het evenement op voortreffelijke wijze aaneen. Als herinnering was er een fraaie teamfoto voor de deelnemers.

vrijdag 7 mei 2010

Uit de oude doos Doetinchem 5x5 Estafette 1995

Van links naar rechts: Achterste rij: Sien Meinen, Gerda Demkes, Gerrit Dijkslag, Hermien Oldenhave, Nathalie Demkes, Afke Jansen, Dirk-Jan Demkes en Lia Assink. Voorste rij: Mart Slotboom, Henk Aalbers, Patrick Temming en Erik Demkes

Zaterdag 11 mei 1996 hield atletiekvereniging ARGO uit Doetinchem een estafettewedstrijd over 5×5 kilometer. Ook AVA’70 nam traditiegetrouw met enkele teams deel. De heren deden met succes een gooi naar een ereplaats. Startloper Patrick Temming ging zeer voortvarend van start en wisselde als eerste. Hij had maar 16,04 minuten nodig voor het afleggen van de vijf kilometer, waarmee hij de op één na snelste tijd van het gehele deelnemersveld liep. Tweede loper, Mart Slotboom, lukte het ondanks zijn meer dan honderd procent inzet niet om de eerste plaats vast te houden. Hij keerde na 19,43 minuten terug op de baan en wisselde als vijfde. Dirk-Jan Demkes en Erik Demkes liepen vervolgens beide een goede race in respectievelijk 16,58 en 17,27 minuten waardoor ze het gat naar de nummer vier al aanmerkelijk kleiner zagen worden. Slotloper Gerrit Dijkslag (16,28 minuten) zette toen nog eens extra aan en passerde in de laatste vijf kilometer nog twee lopers waardoor de heren knap als derde eindigden in een totaaltijd van 1:26.40

De dames behaalden eveneens een derde plaats. Hermien Oldenhave gaf als eerste loopster het goede voorbeeld. Zij liep harder als ooit tevoren, namelijk 22,52 minuten. De andere dames waren na een dergelijke inzet natuurlijk wel verplicht om ook alles uit de kast te lopen wat ze dan ook deden. Nathalie Demkes (23,22 min), Lia Assink (24,12 min), Afke Jansen (24,16 min) en Gerda Demkes (25,45 min) zorgden samen voor een veertigste totaaltijd.

De meeste kilometers werden misschien wel gelopen door de ploegleiders Henk Aalbers en Sien Meinen, die telkens hun teamgenoten halverwege tegemoet liepen om te coachen en te begeleiden.
Van links naar rechts: Staand: Dirk-Jan Demkes, Henk Aalbers en Erik Demkes.
Zittend: Gerrit Dijkslag, Patrick Temming en Mart Slotboom

Van links naar rechts: Staand: Nathalie Demkes, Hermien Oldenhave en Gerda Demkes.
Zittend: Afke Jansen en Lia Assink.

woensdag 5 mei 2010

Bevrijdingsvuur ophalen in Wageningen

In Doetinchem met Judith, Ingrid en Marieke, Harry is de begeleidende fietser
Even na half tien wandel ik dinsdagavond naar de Markt waar om 22.00 uur de bus zal vertrekken. De temperatuur bij de Rabobank geeft 10 graden aan maar de komende nacht zal deze ook nog rond het vriespunt komen te liggen. Met een uur rijden komen we in Wageningen aan, halen in de grote tent de fakkels op, begroet wat bekenden van atletiekvereniging de LIemers(Taco, Johan en Rob) en lopen we in de richting waar het Bevrijdingsvuur zal worden ontstoken. Hier moeten we lang wachten voordat het onze beurt is.

Na het ontsteken van het vuur door burgermeester Geert van Rumund en een aantal toespraken, wordt het vuur vervolgens door ongeveer 5.000 sporters naar gemeenten in heel Nederland gebracht. We zijn bijna de laatste vereniging die aan de beurt is en wandelen vervolgens terug naar de bus. Ook Tom is inmiddels vanuit Utrecht gearrriveerd en sluit zich aan bij de groep. Dit jaar vieren we 65 jaar vrijheid en wordt de Bevrijdingsvuurestafette voor de 62e keer (vanaf 1948) georganiseerd. Het is voor mij de eerste keer dat ik mee ga naar de plaats waar de Duitse bezetters in 1945 onderhandelden over de capitulatie en ik heb zin om met de tocht mee te lopen.

Om klokslag 1.30 uur vertrekt de eerste jeugdgroep en worden ze op de fiets door Johan Assink en Dirk ter Maat begeleidt. Het tempo dat ze aanhouden is bijzonder hoog en een goede 20 minuten later zoeken ze de warme bus al weer op. Ik zie vanuit de bus ondertussen de plaatsen Renkum, Heelsum, Doorwerth en Oosterbeek passeren, voordat het net voor Arnhem de beurt aan onze groep is. Vol goede moed beginnen Ingrid, Marieke, Judith, Jan, Roelie en ik aan onze eerste kilometers van deze nacht maar binnen tien minuten zijn we de bus al kwijt. Op een goed richtingsgevoel lopen we verder en na wat telefonisch overleg duurt het dan ook niet zo lang dat we bus al weer terug vinden. Het commentaar dat we krijgen liegt er niet om maar ik merk ook aan veel atleten dat ze graag mee hadden willen lopen bij dit mooiste gedeelte van de route waar we van alles gezien hebben! 

Na Velp, de Steeg, Doesburg en Hoog Keppel is het net voor Doetinchem weer onze beurt. Allerlei adviezen krijgen we mee maar we trekken ons eigen plan en de route door de binnenstad verloopt dan ook zonder problemen en we geven een eindje voor het kasteel in de Slangenburg de fakkel weer over aan de volgende groep. De laatste stop van de bus is bij basisschool de Klimop in Lintelo en de laatste 5,7 kilometer van de route lopen de atleten die nog fit zijn en er nog zin in hebben. Ik voel me goed en loop ook dit gedeelte nog mee.

In het Dorpshuus in IJzerlo staat een heerlijk ontbijt voor ons te wachten en vooral de soep smaakt erg lekker na een nacht lopen. Van het Oranjecomitee krijgen we allemaal nog een T-shirt met de tekst 65 jaar Bevrijding aangeboden en vervolgens loopt de hele groep het laatste gedeelte over de Dinxperlosestraat naar Aalten, begeleidt door de militaire voertuigen van Keep Them Rolling. In Aalten aangekomen sluit ook het Oranjekorps zich bij de stoet aan en inmiddels heb ik er ruim 25 kilometer opzitten. Onderweg staan geregeld wat mensen te kijken en op de Markt is het een drukte van belang. Tim te Brake overhandigd de fakkel aan burgermeester Berghoef en deze ontsteekt het bevrijdingsvuur in Aalten. Onze taak is volbracht en we praten met een gedeelte van de groep nog wat na bij cafe Stegers. Een mooie nacht zit er op met ideaal loopweer, een leuke groep en een goede organisatie.
In Lintelo, met Johan, Wim, Harry, Ingrid, Gerrit en Evelien

Foto’s ophalen bevrijdingsvuur Wageningen

De groep van AVA’70 voor het Dorpshuus in IJzerlo
Klik op het album voor de foto’s

Sien Meinen met het informatiebord, AVA’70 Aalten met 29 lopers ruim 80 kilometer gelopen
Voor Dano Harmsen is de afstand misschien net iets te ver
Het vuur op de Markt in Aalten is aan
In Arnhem hebben we een klein stukje omgelopen

Filmpje ophalen Bevrijdingsvuur Wageningen



Een kort filmpje na het ontbijt in IJzerlo. We vertrekken s’morgens om 10.00 uur samen met de legervoertuigen in de richting van Aalten om het bevrijdingsvuur op de Markt over te dragen aan burgemeester Berghoef.

dinsdag 4 mei 2010

Uit de oude doos Bevrijdingsvuur ophalen in Wageningen in 1975

Op de foto zijn onder andere zichtbaar: Jan te Brake junior en senior, Jan Raben, Tebroke, Henk Aalbers, Gerrit Krieger

Vanavond om 22.00 uur vertrekken we met ongeveer 30 lopers van atletiekvereniging AVA’70 en een aantal belangstellenden met de bus naar Wageningen. Om middernacht zullen we in die plaats het bevrijdingsvuur vanaf de eeuwige vlam naar Aalten brengen, waar we woensdagochtend hopen aan te komen.

Ook in 1975 werd het bevrijdingsvuur al door een aantal atleten uit Aalten in Wageningen opgehaald en onderstaand verslag stond toen in de regionale krant.

Twee AVA’70 atleten startten zondag om 24.00 uur in Wageningen met het bevrijdingsvuur, gevolgd door een bus van de firma Veldhuis, waarin nog dertien atleten en een aantal belangstellenden hadden plaatsgenomen.

De atleten wisselden elkaar om het half uur af. Tegen tien uur maandagmorgen arriveerden zij bij de DAF-garage, alwaar de waarnemend voorzitter van het Oranjecomite, de heer D.A.Obbink, hen begroette.

Voorafgegaan door de Christelijke muziekvereniging de Eendracht trokken de atleten naar de Markt, waar door de 12-jarige Jan te Brake de brandende fakkel aan burgemeester R.Faber werd aangeboden, die daarmee in Aalten het bevrijdingsvuur ontstak.