maandag 31 maart 2014
Iedere week 'wedstrijd' hardlopen in Nijmegen
Het Goffertpark in Nijmegen |
NIJMEGEN - Hardlopers kunnen voortaan iedere week samen trainen in
het Nijmeegse Goffertpark. Dit
hardloopevenement is een initiatief van Luuk van Ophuizen en Tom Brouwers,
sportstudenten van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen.
Gewoonte
In Amerika, Nieuw-Zeeland en Engeland is het volgens hen al langer een gewoonte om in parken van grote steden samen te trainen. "Er is dan een gezamenlijke start én tijdregistratie", zegt Van Ophuizen. "En dat zal bij Parklopen ook het geval zijn, zodat de deelnemers zichzelf wekelijks kunnen meten."
In Amerika, Nieuw-Zeeland en Engeland is het volgens hen al langer een gewoonte om in parken van grote steden samen te trainen. "Er is dan een gezamenlijke start én tijdregistratie", zegt Van Ophuizen. "En dat zal bij Parklopen ook het geval zijn, zodat de deelnemers zichzelf wekelijks kunnen meten."
Startschot
Het hardlooprondje – 'geen wedstrijd' – door het Goffertpark is 5 kilometer lang. Iedere woensdagavond wordt om 19.30 uur het startschot gegeven bij de schuilkoepel tegenover het politiebureau.
Het hardlooprondje – 'geen wedstrijd' – door het Goffertpark is 5 kilometer lang. Iedere woensdagavond wordt om 19.30 uur het startschot gegeven bij de schuilkoepel tegenover het politiebureau.
Van Ophuizen:
"Elke week kunnen zowel wedstrijd- als recreatielopers opnieuw besluiten
of ze meedoen. Ze hoeven dus geen lid te worden van een vaste loopgroep."
De deelnemers betalen 2 euro per
loop (bron)zondag 30 maart 2014
Foto's, video en verslag van de 9e halve marathon van Venlo
Vanmorgen om 9.00 uur ben ik met de trein vertrokken richting
Venlo, om daar mee te doen aan één van de mooiste lopen van Nederland. Jaren
geleden heb ik op advies van Henk Mengers deze loop in het programma opgenomen,
voor de personen die een voorjaarsmarathon wilden gaan lopen. Het was een schot
in de roos, ook al loop je nooit een marathon maar deze loop moet je een keer
mee maken. Na een voorspoedige reis van bijna 3 uur (geen trein tussen Arnhem
-Nijmegen, dus met de bus) was het een grote drukte in Venlo. De 10 kilometer
loop was namelijk net gestart en het start gebied en finish gebied ligt midden
in het centrum, dus van uit het station direct de drukte in. Door het mooie
weer was het heerlijke toeven in het park, hier kon men zich omkleden, de tas
in bewaring geven, maar ook genoeg eten en drinken.
Rond 2 uur is de start van
de halve marathon en al ruim van de voren knalt de muziek uit de luidsprekers
en staan er langs het startvak, de dames van de lokale basic-fit de boel op te
warmen (als dat nog nodig is met 24 graden). Overal kun je via grote
schermen alles volgen, maar gelukkig klinkt eindelijk het startschot en onder
een regen van confetti beginnen we. De eerste kilometer gaat dwars door het
centrum en daar blijkt al hoe druk het is, want men staat er echt rijen dik. Maar
hoe verder we ook komen, het blijft druk en waar alle toeschouwers van dan
komen, het zal wel te maken hebben met het mooie weer. En zo gaat het 21
kilometer lang door, veel toeschouwers, versierde straten, complete
buurtfeesten en honderden kinderen die een high five willen.
In de bocht naar
het pontje naar Baarlo(de Mengers bocht) zijn zelfs de zusters uit het lokale
klooster gekomen om ons aan te moedigen, ze weten niet wat hun overkomt. Van
hoempa-pa muziek, blaosmuziek van Ge Reinders tot keiharde beat en zelfs
het nummer Highway to Hell, alles komt deze middag voorbij. Maar het helpt wel,
want na 1:32:03 uur kom ik dik tevreden over de finish, weer een mooie ervaring rijker. Tijd telt eigenlijk
niet, het gaat puur om het gebeuren, je moet er gewoon een keer bij geweest
zijn. Volgend jaar de 10e keer, dus een nog groter feest. Het zou mooi zijn om
met meer AVA’70 mensen dit bijzondere loopfeest bij te wonen. Ik ga zeker
weer.
uitslagen
foto's 10 kilometer
foto's halve marathon
site organisatie
De video is gemaakt door Ton Stikkelbroeck, Wim loopt bijna aan het einde van het filmpje aan de linkerkant van de weg.
Verslag van de NK Wintertriathlon in Enschede
![]() |
Björn Demkes |
Afgelopen zaterdag meegedaan aan de NK Wintertriathlon in Enschede aan de
1/8 afstand Sprint (5 km hardlopen, 22 km fietsen en 10 km schaatsen)
Ik had me 3 weken geleden toch ingeschreven. Ik had de nodige
schaatskilometers gemaakt en daar wilde ik toch nog even wat mee doen. Laatste
2 weken nog de nodige kilometers gefietst dus dat moest lukken. Toen ik 2 weken
geleden een combi training had afgewerkt kreeg ik een reactie van Björn Demkes
op de Garmin ; Tow Bikkel !!. Ik schreef hierop. Björn, “je bent al aan het
fietsen (en hij had mij verteld dat hij dit seizoen nog niet had geschaatst
maar de schaatsen wel scherp had) en de schaatsen al scherp ook iets voor jou”.
Op de eerstvolgende training toch nog maar even over begonnen en hij begon
zowaar geïnteresseerd te raken. Met de opening van het Ava clubgebouw gaf hij
aan dat hij zich had ingeschreven. Ik heb hem zaterdagmorgen opgehaald
zodat we samen naar Enschede vertrokken.
Björn zat in de 20plus groep en startte al om 10.30 uur. Hij kwam als derde
binnen na het hardlopen (5 km in 18,42). Tijdens het fietsen waren hem wel de
nodige klasbakken (super tijdritfiets en bananen helmen) gepasseerd. Maar met
een gemiddelde van bijna 32 kilometer (tijd 40,55) fietste hij de 22 km toch
ruim naar behoren (het was zijn 1ste keer op deze “nieuwe”
wielrenfiets) Hij pakte zijn schaatsen en begaf zich nu echt op
“glad ijs”. Maar gelukkig de schaatsen (Oude Vikings, geen klapschaatsen) waren
echt scherp. Met een tijd van 19,43 (gemiddelde van ruim 30 km) reed hij zich
naar een geweldige 39 plaats overall. (16de in de categorie 20
plus) Eindtijd 1.24.53. Super prestatie. En dat op een NK.
Ik zelf mocht om 11 uur starten. (40 plus klasse) Ik ging voor een tijd
onder de 1.30 uur. Op zich een nobel streven. Maar dan moest alles meezitten.
Het zat mee. Op alle onderdelen zat ik onder mijn persoonlijke
richttijden. 5 km lopen in 23,28, 22 km fietsen in
38,50 , en 10 km schaatsen in 21.35. Eindtijd 1.28.05. - 66ste plaats
overall (van de 157 deelnemers). Super tevreden keerden wij huiswaarts. En
Björn, met een gerichte training zit er nog wel rek in !!. Klasse gedaan man !!
Voor uitslagen etc. http://www.wintertriatlontwente.nl/
Groetjes, André Balke
Leonard Komon debuteert met overwinning in 34e halve marathon van Berlijn
![]() |
Tonny Baten, Sandra Wassink en Ronnie Boekelder |
Leonard Komon
heeft tijdens zijn debuut op de halve marathon meteen een knappe prestatie
neergezet. De Keniaanse wereldrecordhouder op de 10 en 15 kilometer won vandaag
de halve marathon van Berlijn. Hij deed dat in een tijd van 59:14.
Komon ging, zoals we van hem gewend zijn,
furieus weg. Hij lag de eerste helft van de wedstrijd op wereldrecordtempo maar
dat bleek een beetje teveel gevraagd voor de Keniaan. Ook het parcoursrecord
verdween langzaam uit beeld. Komon kreeg de zege overigens niet cadeau, hij was
tot aan de meet verwikkeld in een spannende strijd met zijn landgenoot Abraham
Cheroben.
Bij de vrouwen ging de winst naar de Ethiopische Tadelech Bekele. Zij won de
wedstrijd in een tijd van 1:10.05 en finishte daarmee acht seconden voor de
Keniaanse Agnes Mutune. De derde plek was voor de Duitse Sabrina Mockenhaupt.
De Aaltense lopers Tonny Baten, Ronnie Boekelder en Sandra Wassink kwamen in een tijd van 2:00:46 uur over de finish. Dit betekende een nieuwe persoonlijk record voor Sandra.
zaterdag 29 maart 2014
Video van de 6e Landal-loop in Haarle (finish 5, 10 en 15 kilometer)
Tussen 6.25 en 9.45 minuten de finish van Gerrit Dijkslag, Patrick Ikink en Geert Wevers (onderste video).
Foto's van de 6e Landal-loop in Haarle - deel 2
Gerrit Dijkslag in de achtervolging op Ingrid Prigge Klik op de link voor de foto's van Gerrit en Harmke Schuitema fotoalbum site Gerrit Schuitema |
Patrick Ikink |
6e Landal-loop in Haarle 10 km - 42,33 min - 4e plaats M50
Bijna bij de finish |
Het is meer dan twee jaar geleden (februari 2012 in Vreden) dat ik aan een 10 kilometer mee heb gedaan. Mijn persoonlijke record op deze afstand staat bij de M50 op 41,22 minuten en deze tijd houd ik toch iets in mijn achterhoofd. Maar het is warm en ik ken het parcours ook niet en al snel in de wedstrijd blijkt dat deze tijd vandaag wat te hoog gegrepen is. De eerste kilometer loop ik met Patrick Ikink en Gerrit Dijkslag maar dan lopen ze langzaam bij me weg. Op het lange rechte fietspad kan ik eerstgenoemde nog in de verte waarnemen en Gerrit loopt daar nog een eindje voor.
Na een rondje over het park De Hellendoornse Berg van Landal staan ze al met water en ik heb het gevoel dat ik er al aan toe ben, we zijn nog geen 800 meter weg. Dat beloofd nog wat als we de bossen in gaan voor twee rondjes van ongeveer 4,5 kilometer. Halverwege moeten we twee heuveltjes beklimmen en dat valt me niet mee. Bovenaan de laatste bult staan ze gelukkig weer met water en dan is het toch wel erg lekker om wat te nemen. Een langere afdaling ligt voor ons en heb ik even tijd om op adem te komen.
De tweede ronde is het een kwestie van uitlopen en veel meer zit er vandaag ook niet in. In de uitslagen sta ik met een tijd van 42,28 minuten, zelf klok ik 5 seconden langzamer en dat is op de finishbeelden ook duidelijk te zien. Patrick zit ongeveer één minuut (41,26 min) en Gerrit ruim drie minuten (39,17 min) voor me. Na afloop genieten we nog van het heerlijke zonnige terras op het prachtige Landal park waar we van de serveerster horen dat het vorig jaar met de wedstrijd nog begon te sneeuwen. We hadden het slechter kunnen treffen!
Foto's en uitslagen van de 6e Landal-loop in Haarle - deel 1
Gerrit Dijkslag, Geert Wevers en Patrick Ikink |
Klik op de link voor alle uitslagen:
uitslagen
fotoalbum
site organisatie
Dick Sanderman |
Birgit Landewe
|
Dure hardloopschoen is geldklopperij
![]() |
Dure hardloopschoen is geldklopperij |
Net dure hardloopschoenen gekocht? Gooi
ze maar weg. Alle mooie verhalen over steunzolen, pasvorm, stabiliteit en
afwikkeling van de voet zijn onzin en geldklopperij. Dit beweert sportarts
Steef Bredeweg van het Universitair Medisch Centrum Groningen, die volgende
week op dit onderwerp promoveert.
Een
goede sportschoen voorkomt toch blessures? Daar is iedereen zich toch terdege
van bewust?
'Nee dus. Als je de wetenschappelijke literatuur op een rijtje zet, blijkt dat hier bedroevend weinig onderzoek naar is gedaan. Er wordt van alles geroepen, maar een goede onderbouwing ontbreekt. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat steunzolen, dempers, of video-analyses een gunstig effect op het lichaam hebben.'
Wat moeten we dan dragen?
'Simpel. Een schoen die lekker zit.'
Zijn alle hardlooppijntjes dan verleden tijd?
'Nee, een blessure ligt altijd op de loer. 95 procent van de blessures wordt namelijk veroorzaakt door overbelasting. Bij de training willen we te snel en te veel. De buurman loopt de marathon, dus dat moeten wij ook kunnen. Om blessures te voorkomen, moet een hardloper vooral letten op de reactie van zijn lichaam, zoals pijn en stijfheid, en niet op zijn schema of de kwaliteit van zijn schoenen.'
Is dit nieuwe informatie voor al die schoenenfabrikanten?
'Nee, zij weten dit allang. Ik durf zelfs te stellen dat zij de hardlopers hebben misleid. Door hen is bij veel hardlopers de angst ontstaan: als ik geen goede schoenen koop, loop ik kans op een blessure. Die boodschap heeft tot een enorm marketingsucces geleid. Fabrikanten zoeken wel steeds meer toenadering tot de wetenschap. Er is bijvoorbeeld al een aantal minimalistische schoenen op de markt, een soort nabootsing van blote voeten. De komende jaren volgen er zeker nieuwe technologieën die de schoenverkoop op peil houden.'
En op blote voeten rennen?
'Raad ik af, met al die steentjes en stukjes glas op de weg. Dat zijn onze voeten niet meer gewend. En onze spieren zijn lui geworden, sinds we op schoenen lopen. Rennen op blote voeten kan, maar je moet het langzaam opbouwen.' (bron)
'Nee dus. Als je de wetenschappelijke literatuur op een rijtje zet, blijkt dat hier bedroevend weinig onderzoek naar is gedaan. Er wordt van alles geroepen, maar een goede onderbouwing ontbreekt. Er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat steunzolen, dempers, of video-analyses een gunstig effect op het lichaam hebben.'
Wat moeten we dan dragen?
'Simpel. Een schoen die lekker zit.'
Zijn alle hardlooppijntjes dan verleden tijd?
'Nee, een blessure ligt altijd op de loer. 95 procent van de blessures wordt namelijk veroorzaakt door overbelasting. Bij de training willen we te snel en te veel. De buurman loopt de marathon, dus dat moeten wij ook kunnen. Om blessures te voorkomen, moet een hardloper vooral letten op de reactie van zijn lichaam, zoals pijn en stijfheid, en niet op zijn schema of de kwaliteit van zijn schoenen.'
Is dit nieuwe informatie voor al die schoenenfabrikanten?
'Nee, zij weten dit allang. Ik durf zelfs te stellen dat zij de hardlopers hebben misleid. Door hen is bij veel hardlopers de angst ontstaan: als ik geen goede schoenen koop, loop ik kans op een blessure. Die boodschap heeft tot een enorm marketingsucces geleid. Fabrikanten zoeken wel steeds meer toenadering tot de wetenschap. Er is bijvoorbeeld al een aantal minimalistische schoenen op de markt, een soort nabootsing van blote voeten. De komende jaren volgen er zeker nieuwe technologieën die de schoenverkoop op peil houden.'
En op blote voeten rennen?
'Raad ik af, met al die steentjes en stukjes glas op de weg. Dat zijn onze voeten niet meer gewend. En onze spieren zijn lui geworden, sinds we op schoenen lopen. Rennen op blote voeten kan, maar je moet het langzaam opbouwen.' (bron)
donderdag 27 maart 2014
Theo Stronks 25 jaar lid van AVA'70
![]() |
Theo Stronks, 25 jaar lid van AVA'70 |
Gisteravond tijdens de ledenvergadering is Theo Stronks gehuldigd voor zijn 25 jarig lidmaatschap van atletiekvereniging AVA'70. In die jaren heeft Theo aan veel wedstrijden deel genomen, onder andere in zijn favoriete Rotterdam heeft hij 12 keer aan de start van de Marathon gestaan.
Ook zijn we verschillende keren samen naar een wedstrijd toe gegaan en op dit moment is hij hoofdtrainer van de herengroep van AVA'70. Theo van harte gefeliciteerd en we hopen je nog lang bij AVA'70 te mogen ontmoeten.
Klik op de link voor een impressie van de afgelopen jaren
fotoalbum
In zijn actieve periode |
![]() |
Theo, rechts op de foto, op één van de vele trainingsavonden |
![]() |
Rotterdam 1995 |
Groesbeek 2006 |
Column: Erwin’s zin en onzin - deel 22
![]() |
Denis Woeltjes steelt de show met zijn Angus Young imitatie, de goedlachse 45 plusser geeft een geweldige gitaarsolo in spagaat weg |
Er
mag gedanst worden!
Loes:
“Mama, gaan we zo naar huis? Ik ben moe”
Katja: “Ja doen we. We stappen om 11 uur op de fiets.”
Loes: “Maar het is pas half 7”
Katja: “Precies. Wat is nou vier en een half uur in een mensenleven.”
Een gat in het plafond, wijnvlekken in de loungebank, lampen die als drumstel worden gebruikt en een bierlucht die nooit meer uit de gordijnen trekt. Kortom: het openingsfeest van de nieuwe Ava-accommodatie is een overweldigend succes.
Katja: “Ja doen we. We stappen om 11 uur op de fiets.”
Loes: “Maar het is pas half 7”
Katja: “Precies. Wat is nou vier en een half uur in een mensenleven.”
Een gat in het plafond, wijnvlekken in de loungebank, lampen die als drumstel worden gebruikt en een bierlucht die nooit meer uit de gordijnen trekt. Kortom: het openingsfeest van de nieuwe Ava-accommodatie is een overweldigend succes.
De dag begint heel
beschaafd. Een lekker kopje koffie met een mierzoet gebakje, hier en daar een
gesprekje en vooral heel veel mensen. De kleinsten hebben de mogelijkheid om
een aantal Oudhollandse spelletjes te spelen en de volwassenen proberen een
vogel van een stokkie te knallen. Normaliter duurt het vogelschieten een halve
dag, maar bij Ava ligt het gevleugelde stuk piepschuim binnen een mum van tijd
op de grond. Na het schieten barst de pleuris los.
Alsof er voedselpakketten worden
uitgedeeld aan hongerige Afrikaantjes. Dit moet het personeel van de patatkraam
van ’t Noorden denken wanneer ze alle duwende en schreeuwende ava-leden voor
hun kar zien staan. Jan te Brake jr. geeft Dirk te Maat een kopstoot en een elleboog in
het gezicht om vooraan te komen. Dirk heeft een bloedneus en een ster in zijn
bril maar laat zich niet zomaar wegduwen. “Eén halve haan, twee berenhap saté
en een balletje mayo,” roept een zwaar uitgehongerde Gerrit te Lindert vanaf de
atletiekbaan. Anky Bruil en Gerrit-Jan Jansen houden een voedselgevecht. Het is
een grote puinhoop voor de vreetkeet.
Binnen in het AvaCafé gaat de muziek steeds harder. Het barpersoneel loopt zich de benen uit het lijf. Halverwege de avond is het grootste gros afgetaaid en blijft er een groep diehards over. Ingrid van Zolingen en Katja Demkes, ook wel de Bonnie St Claire van Ava genoemd, openen het bal op nogal bijzondere wijze. Ingrid, die in twee uur tijd acht flessen witte wijn heeft weggetikt, heeft haar eigen dansje bedacht. Het is de bedoeling om af en toe spontaan op de grond te vallen. De lege flessen bier volgen Ingrids voorbeeld. Binnen enkele uren verandert het nieuwe clubgebouw in een glasbak. Denis Woeltjes steelt de show met zijn Angus Young imitatie. De goedlachse 45 plusser geeft een geweldige gitaarsolo in spagaat weg. Geert Wevers (bouw) probeert dit ook, maar hij lijkt bij de kleinste beweging zijn hamstrings af te scheuren.
Geert Wevers (zorg) begint ook baldadig te worden. Geert, die tot ergernis van zijn vrouw, de hele avond zijn jas aanhoudt, introduceert een nieuw spel: ‘Borrelnootwerpen.’ Met zijn dronkenmanskunsten haalt hij het bloed onder de nagels vandaan bij barkeeper Frank Roos .De organisatie probeert inmiddels met man en macht het beschonken feestpubliek uit de kantine te jagen. Herman Baten is het hier niet mee eens. “Willen jullie meer of minder gezeik!!” schreeuwt hij door de microfoon. De feestende menigte reageert in koor: minder, minder, minder! Ingrid van Zolingen is zo boos dat ze met de luchtbuks een gat in het plafond schiet. Drankorgel, danser en zanger Marco van Rijs uit het mooiste stadje van de gemeente Aalten, mag de prijs van ‘irritantste schreeuwlelijk van de avond’ op komen halen bij de organisatie. Met een grote toeter weet hij veel klassiekers van onder andere de Golden Earring, Dire Straits en Deep Purple te verzieken. De avond loopt totaal uit de klauwen
Binnen in het AvaCafé gaat de muziek steeds harder. Het barpersoneel loopt zich de benen uit het lijf. Halverwege de avond is het grootste gros afgetaaid en blijft er een groep diehards over. Ingrid van Zolingen en Katja Demkes, ook wel de Bonnie St Claire van Ava genoemd, openen het bal op nogal bijzondere wijze. Ingrid, die in twee uur tijd acht flessen witte wijn heeft weggetikt, heeft haar eigen dansje bedacht. Het is de bedoeling om af en toe spontaan op de grond te vallen. De lege flessen bier volgen Ingrids voorbeeld. Binnen enkele uren verandert het nieuwe clubgebouw in een glasbak. Denis Woeltjes steelt de show met zijn Angus Young imitatie. De goedlachse 45 plusser geeft een geweldige gitaarsolo in spagaat weg. Geert Wevers (bouw) probeert dit ook, maar hij lijkt bij de kleinste beweging zijn hamstrings af te scheuren.
Geert Wevers (zorg) begint ook baldadig te worden. Geert, die tot ergernis van zijn vrouw, de hele avond zijn jas aanhoudt, introduceert een nieuw spel: ‘Borrelnootwerpen.’ Met zijn dronkenmanskunsten haalt hij het bloed onder de nagels vandaan bij barkeeper Frank Roos .De organisatie probeert inmiddels met man en macht het beschonken feestpubliek uit de kantine te jagen. Herman Baten is het hier niet mee eens. “Willen jullie meer of minder gezeik!!” schreeuwt hij door de microfoon. De feestende menigte reageert in koor: minder, minder, minder! Ingrid van Zolingen is zo boos dat ze met de luchtbuks een gat in het plafond schiet. Drankorgel, danser en zanger Marco van Rijs uit het mooiste stadje van de gemeente Aalten, mag de prijs van ‘irritantste schreeuwlelijk van de avond’ op komen halen bij de organisatie. Met een grote toeter weet hij veel klassiekers van onder andere de Golden Earring, Dire Straits en Deep Purple te verzieken. De avond loopt totaal uit de klauwen
Om half 1’s nachts kruipen
de laatste nachtbrakers de geel-blauwe bunker uit. Maurice en Barry Magis
ondersteunen elkaar terwijl ze naar buiten zwalken. Op de terugweg imiteert
‘Spätlese Ingrid’ de reuzenslalom van de Olympische Spelen. Ze rolt van de ene
kant van de weg naar de andere. Of ze is beloond met een gouden medaille is tot
op de dag van vandaag onduidelijk.
Enkele fuifnummers denken dat ze nog niet voldoende gezopen hebben en maken zichzelf nog even volkomen belachelijk bij Café Leuven. Rond vier uur hebben omwonenden van de kroeg de laatste Ava-leden het café zien verlaten. Er wordt gesuggereerd dat dit feestje tijdens de ledenvergadering door enkele fanatiekelingen nog dunnetjes wordt overgedaan.
Enkele fuifnummers denken dat ze nog niet voldoende gezopen hebben en maken zichzelf nog even volkomen belachelijk bij Café Leuven. Rond vier uur hebben omwonenden van de kroeg de laatste Ava-leden het café zien verlaten. Er wordt gesuggereerd dat dit feestje tijdens de ledenvergadering door enkele fanatiekelingen nog dunnetjes wordt overgedaan.
![]() |
Marco van Rijs weet met een grote toeter veel klassiekers van onder andere de Golden Earring, Dire Straits en Deep Purple te verzieken |
woensdag 26 maart 2014
Aankondiging van de 6e Landalloop in Haarle
![]() |
Zaterdag 29 maart Landal-loop in Haarle |
Het parcours is uitgezet in de bosrijke omgeving aan de rand van het Nationaal Park De Sallandse Heuvelrug en loopt over de Hellendoornse Berg. De start van de 5 kilometer is om 12.00 uur, de 10 en 15 kilometer starten om 14.19 en 14.15 uur.
Klik voor meer informatie op onderstaande links
informatie
site organisatie
dinsdag 25 maart 2014
Henk Lammers: Mooi op de foto gezet!
![]() |
Henk Lammers |
zondag 23 maart 2014
Verslag en foto's van het Rondje Nederland in Arnhem
Uitslagen en foto's van de 20e Engelse Mijlenloop in Haaksbergen
![]() |
De 20e editie in Haaksbergen |
Klik op de link voor de uitslagen
site organisatie
![]() |
De winnaars van de 10 Engelse Mijlen met op de hoogste trede Fabian ten Kate |
![]() |
.....en van de 5 Engelse Mijlen: Lars Duistermaat tussen de broers Wouter en Thomas Doesburg |
Training Dirt King Mudrace Obstacle Run in Winterswijk
Uitslagen van het Rondje Nederland in Arnhem
Uitslagen van de 33e Lenteloop in Eerbeek
zaterdag 22 maart 2014
Van Loohuisbos naar Hamelandbaan in 1985
Prachtige AVA'70 filmbeelden uit 1985
Hoewel door onze zweetdruppeltjes de nieuwe baan al ‘gedoopt’ is en we in de kantine al menig gezellige aprés-loop consumptie genuttigd hebben, gaan we vandaag (zaterdag 22 maart 2014) met de officiële opening van het nieuwe complex, tot een gedenkwaardige dag maken in de AVA ’70 geschiedenis.
Hoewel door onze zweetdruppeltjes de nieuwe baan al ‘gedoopt’ is en we in de kantine al menig gezellige aprés-loop consumptie genuttigd hebben, gaan we vandaag (zaterdag 22 maart 2014) met de officiële opening van het nieuwe complex, tot een gedenkwaardige dag maken in de AVA ’70 geschiedenis.
Bovenstaande film is bijna 30 jaar geleden gemaakt met de verhuizing van het Loohuis bos naar de Hamelandbaan. Prominente AVA'70 leden werkten aan deze film mee, onder andere Hans Prinsen (nu jeugdtrainer), Joop Harbers, Andre Westerveld, Henk-Jan Harbers, Jan te Brake senior en Fred Meijer. De film is bewerkt naar You Tube door Gerben Deunk.
vrijdag 21 maart 2014
Opening nieuwe atletiekbaan AVA'70
Beeld en tekst (Film Aalten)
Op vrijdagavond 21 maart vond de opening van de nieuwe atletiekbaan van AVA'70 plaats. Voorafgaande aan deze opening was er een inloop in het schitterende nieuwe clubgebouw van deze atletiekvereniging. Wethouder Ted Kok vertelde het één en ander over de realisatie van de nieuwe atletiek accommodatie. Voorzitter Dave Posthumus vertelde dat men in het dorp Aalten in het jaar 1968 actief met sport aan de slag ging. Dit alles had te maken met de deelname van Aalten aan de Zeskamp. In het clubgebouw werd een stuk film vertoond van de deelname van Aalten aan dit gebeuren in 1968. Hierbij werd gebruik gemaakt van een filmfragment uit de Zeskampfilm uit 1968, welke op www.filmaalten.nl is te zien. Dave vertelde toen dat het Zeskampgevoel ontstond. Een sportbeleving waar nu nog steeds sprake van is bij AVA'70.
Op vrijdagavond 21 maart vond de opening van de nieuwe atletiekbaan van AVA'70 plaats. Voorafgaande aan deze opening was er een inloop in het schitterende nieuwe clubgebouw van deze atletiekvereniging. Wethouder Ted Kok vertelde het één en ander over de realisatie van de nieuwe atletiek accommodatie. Voorzitter Dave Posthumus vertelde dat men in het dorp Aalten in het jaar 1968 actief met sport aan de slag ging. Dit alles had te maken met de deelname van Aalten aan de Zeskamp. In het clubgebouw werd een stuk film vertoond van de deelname van Aalten aan dit gebeuren in 1968. Hierbij werd gebruik gemaakt van een filmfragment uit de Zeskampfilm uit 1968, welke op www.filmaalten.nl is te zien. Dave vertelde toen dat het Zeskampgevoel ontstond. Een sportbeleving waar nu nog steeds sprake van is bij AVA'70.
Deze atletiekvereniging maakt nog
steeds een enorme groei door. De vereniging telt inmiddels bijna 600 actieve
leden. Na de toespraak gaf wethouder Ted Kok het startschot voor een
sportdemonstratie op de atletiekbaan. Deze vond plaats met behulp van een
lasershow. Na dit gebeuren was er een gezellig samenzijn onder het genot van
een hapje en een drankje. Vanuit de politiek waren raadsleden van het CDA en de
PP aanwezig. Deze partijen steunden destijds het initiatief voor de nieuwe
atletiek accommodatie. Een stukje geschiedenis: sinds 1970 heeft de gemeente
Aalten met atletiekvereniging AVA'70 de beschikking over een bloeiende
atletiekvereniging. De eerste jaren gebruikte AVA'70 het Loohuisbos voor haar
sportbeoefening. Hierna is AVA'70 voor de uitoefening van haar sport gebruik
gaan maken van de huidige locatie aan de Hamelandroute/ Bredevoortsestraatweg.
Atletiekvereniging AVA'70 heeft in 1998 asfalt gekregen op haar 300-meterbaan
op deze locatie. In de tussentijd is de vereniging behoorlijk gegroeid, van 135
naar 375 leden op 1 januari 2012 en inmiddels zijn het er bijna 600. Ten
gevolge van deze groei kampte AVA'70 met ruimtegebrek op haar toenmalige
accommodatie. De gemeente en AVA'70 zijn daarop met elkaar in gesprek gegaan
over de vraag in hoeverre de huidige accommodatie nog past bij het aantal leden
van de vereniging. Na het passeren van diverse varianten heeft het bestuur van
AVA in juni 2011 bij de gemeente een plan neergelegd om te komen tot de aanleg
van een 4-laans 300-meterbaan en aanpassingen ten behoeve van het
verkeer/parkeren. In 2012 heeft de gemeenteraad vervolgens besloten om geld
beschikbaar te stellen voor de aanleg van een 4-laans 300-meterbaan en het
verbeteren van de parkeersituatie.
Vervolgens werd in 2013 de nieuwe
atletiekbaan en het eerste gedeelte van de nieuwe parkeerplaatsen gerealiseerd.
Deze maand wordt de laatste fase uitgevoerd, de realisatie van de laatste fase
van de parkeervoorzieningen (op locatie voormalige clubgebouw van de vereniging).
Op 29 november 2012 heeft het bestuur van AVA'70 eveneens een aanvraag gedaan
voor een incidentele investeringssubsidie voor renovatie en uitbreiding (door
nieuwbouw) van de kleed-, douche- en sanitaire ruimte in hun clubgebouw. Op
basis van deze aanvraag heeft de gemeenteraad op 19 maart 2013 besloten om
AVA'70 een incidentele investeringssubsidie toe te kennen van maximaal €
37.500,-.
Foto's van de opening van de nieuwe atletiek accommodatie van AVA'70
![]() |
Vier (oud)-voorzitters van AVA'70. Van links naar rechts Gerard te Brake, Dirk ter Maat, Jan Rademaker en Dave Posthumus Klik op de link voor de foto's van Davy Sleijster deel 1 deel 2 |
![]() |
Het huidige bestuur Evelien Hillen, Anky Bruil, Frank Roos, Hans Prinsen, Sander Wikkerink, Patric Ikink en Dave Posthumus |
AVA'70 opent nieuwe atletiekbaan in Aalten
Openingsestafette met Bram Tolkamp, Esther Boekleder en Tim te Brake (foto Theo Kock) |
Met een estafetteloop en andere
atletiekonderdelen werd vrijdagavond de nieuwe accommodatie van AVA '70 in
Aalten geopend.
De atletiekvereniging heeft een nieuwe baan en een nieuw clubhuis gebouwd.
"We hebben heel veel geduld moeten hebben", blikte voorzitter Dave
Posthumus terug.
Jaren vergaderen
Er gingen jaren vergaderen en lobbyen bij de gemeente overheen voor besloten werd dat AVA op deze locatie zou blijven en hoe de vernieuwing gefinancierd moest worden. Oud-voorzitter Jan Rademaker heeft zich daar onvermoeibaar voor ingezet.
Er gingen jaren vergaderen en lobbyen bij de gemeente overheen voor besloten werd dat AVA op deze locatie zou blijven en hoe de vernieuwing gefinancierd moest worden. Oud-voorzitter Jan Rademaker heeft zich daar onvermoeibaar voor ingezet.
Met succes, want de club heeft het nu perfect voor elkaar (bron)
![]() |
De overhandiging van de sleutel van Jan Rademaker aan Dave Posthumus |
![]() |
Een gezellige drukte |
![]() |
Gertjan Bentert wint het vogelschieten |
Oud AVA'70 lid Henriëtte Klomp: Kind van de ultraloop
Henriëtte(48)
– ‘zeg maar Jet’- werkt in het
politiebureau van Deventer binnen de afdeling Zo Snel Mogelijk (zsm). Samen met
negen andere collega’s uit de Eenheid Oost-Nederland vormt ze de intermediair
tussen de vijf districten en het Openbaar Ministerie als het gaat om
beslissingen over aangehouden verdachten. ‘Boeiend werk, leuke collega’s. Ik
heb het er naar mijn zin. Werkweken met vroege en late diensten.’ En dat bevalt
haar wel, want zo kan de Gelderse brigadier mooi tijd inplannen voor haar grote
passie: ultralopen.
Ultiem en uitdagend
Jet
was jarenlang een verdienstelijk handbalster, maar de sport was lastig te
combineren met de onregelmatige dienst.’Toen deed ik even niets en dacht ik op
een gegeven ogenblik: help, ik word te dik.’ En waarom niet tennissen of
golfen? ‘Ik had gehoord dat je van hardlopen het snelste afviel, en daarom werd
het hardlopen.’ Dat ging crescendo en in no-time liep Jet haar eerste marathon
in Amsterdam. Dat was tien jaar geleden. Toen de marathon eenmaal een
peulenschil bleek en geen uitdaging meer bevatte, ging Jet op zoek naar een
langere afstand. Ultiem en uitdagend. Ze ontdekte de ultraloop. Ruim honderd
lange lopen schreef ze toe aan haar palmares. De honderd van Winschoten, of de
zestig op Texel, de 101 km. van de Hollenlauf in Duitsland. Vier jaar geleden
liep ze de uiterst zware Via Algarviana in Portugal. Een ultraloop dwars door
Portugal. De kortste route bedroeg 46 km., de langste 51.
Training
‘In
december heb ik een maandje rust gehouden en het nieuwe jaar ben ik gestart met
korte wedstrijdjes, maximaal 21 kilometer (km).’ Eenmaal in februari aangekomen
is Jet weer helemaal op stoom. Hoe haar weekprogramma eruit ziet naast een
fulltimebaan? Ze is een echte ochtendloper – nee, geen sportschool voor haar - en
gaat fluitend over stenen en aardkluiten. Ze wil de elementen van de natuur
voelen, regen en wind, met als beloning een overstekende eekhoorn. ‘Ik train
vijf keer per week. Op woensdagmorgen loop ik al jarenlang met mijn vriendin
Petra de ATB-route van Montferland, 26,3 km. Geen asfalt, alleen maar bos en
heuvels. Heerlijk. Verder in de week vóór mijn late dienst zo’n 25 km in mijn
eentje. Na de vroege dienst kleine afstanden van acht á tien km. en in het
weekend een marathon.’ Altijd? ‘Ja, altijd, als pacer, zelf loop ik geen
marathon meer.’ Of toch wel, over een onlangs gelopen marathon kan ze een leuke
anekdote vertellen. ‘Ik liep vanaf mijn woonplaats Ulft naar mijn vriend in
Haaksbergen. Dat is ongeveer veertig km. Eenmaal in Haaksbergen wist ik de
route niet meer precies naar zijn huis en vroeg ik de weg aan een boer die op
een trekker voorbij kwam. Dat is nog vijf kilometer, zei hij en toen hij hoorde
waar ik vandaag kwam: ‘En wanneer ga je naar de dokter?’
Voor
het pacewerk wordt ze veel gevraagd omdat ze zo strak loopt. De grote ballon
boven haar vormt de wegwijzer voor haar medelopers. ‘Vier uur is vier uur. Scherp.
Ik vertrek bij de marathon in Rotterdam of Amsterdam met soms honderd mensen
achter me, maar eenmaal voorbij de dertig km. vallen ze bij bosjes af. Lopers
kunnen soms niet uitstaan dat ik praat terwijl ik loop.’
Ruim achtduizend kilometers
Anno
februari 2014 heeft de Ulftse 127 marathons op haar naam staan, waarvan een groot
deel verstopt zat in een ultraloop. Dat zijn grof geteld ruim achtduizend
kilometers, van Amsterdam naar China. En alle lange tot zeer lange trainingen
telt ze daarbij niet mee. Zoals gezegd, in september hoopt ze haar 150ste
marathon te lopen. Op haar lijstje staan indrukwekkende loopevenementen en
afstanden die Jet door het komend voorjaar en de zomer loodsen. Om te pieken in
september. Dat moet een persoonlijke triomf en de kroon op haar ambitieuze
doelstelling worden. Op haar lijstje staan onder andere de Sallandtrail in
maart (75 km), een maandje later aan de start van de zestig van Castricum. En
niet te vergeten als pacer de marathons in Rotterdam en Amsterdam. Dan volgt
vanzelf in mei de trail in Wezep (50 km.) En een hele aantrekkelijke topper: de
vierdaagse van Pieterburen naar Vorden. ‘Ja, dat is een hele mooie,’ glimlacht
ze. ‘Dat is vier dagen van zestig kilometer. En dan de Limburgse heuvelvierdaagse,
dan zit ik al op 145. Dan hoef ik nog maar zeven marathons.’ Wat de mooiste is?
Ongetwijfeld de 101 km van de Hollenlauf in het Duitse Winterberg. ‘Zo’n
prachtig landschap met 2400 hoogtemeters. Ik liep ‘m in elf uur en tien minuten
en won er de derde prijs.’
Flow
Gevoel
of klok voor de beste eindtijd? Geert Dekker schreef ooit in de Volkskrant een
artikel met als titel: ‘Obsessie met tijd vergalt marathon’. Feit is dat Jet’s Garmin
sporthorloge de rode draad vormt door alle tijden heen. De belangrijkste reden
is dat het helpt je krachten te verdelen. En dan volgt vanzelf een gevoel van
ritme, noem het cadans. Het woordje flow valt. De tijd is weg. Je horloge
stopt, je hoort slechts je adem en je voeten op de grond. Nergens pijn.
De
politievrouw herkent het. ‘Dat is zo heerlijk, helemaal in jezelf, met je eigen
gedachten, eigen gevoel. Je vergeet de tijd. Nee, niet saai, ik draag ook nooit
oortjes.’ Verontwaardigd: ‘Met muziek in mijn oren hoor ik de vogels niet
fluiten!’ Ze laat haar Garmin ook regelmatig thuis en loopt dan op gevoel. ‘Ik
zie het om heen en heb zelf ook wel eens die ervaring gehad. Je voelt dat je
niet lekker loopt en je horloge bevestigt dat. Daar word je narrig van en ga je
harder lopen. Dat is fout. Je horloge neemt de regie over en dan ga je tegen jezelf
lopen. Dat voelt tegenstrijdig aan.’
Ze
heeft daarom nog altijd goede herinneringen aan een persoonlijk record dat ze
liep bij de marathon van Loppersum in 3.32 uur. Het was de marathon waarbij ze
haar sporthorloge was vergeten. Ze liep er puur op gevoel haar beste tijd ooit.
Een beter bewijs dat je af en toe gewoon dat horloge thuis moet laten. Haar
eindtijden geven aan dat ze geen snelheidsduivel is, maar wel een enorme
diesel. Eenmaal aan de gang maakt ze haar kilometers. Af en toe tanken en dan
steeds verder, langer. Ze kan eindeloos doorgaan zonder vermoeid te raken. Niks
nerveuze spanning. Ontspannen naar de eindstreep.
Helende kracht
De
Via Algarviana sterkte haar niet alleen fysiek, maar ook mentaal. De Veluwse
collega heeft ervaren dat ze door het hardlopen beter overweg kan met zichzelf,
met het leven en de de wereld. In een minder goede periode in haar leven zocht
Jet troost in het lopen. ‘Het lopen werd me toen de baas, dat was niet goed.’
Maar uiteindelijk werd de sport ook haar helende kracht. Ik zie het niet als sport,
maar als een reis, zegt ze. ‘Altijd weer lekker mijn kop leeg maken. Iedere keer
kom ik iets anders tegen. Eenmaal onder douche dat voldane runner’s high gevoel.
Echte lopers herkennen dat.’ Nee,
ze is niet van het op tijd lopen en zeker niet competitief ingesteld. Jet maakt
niet overal een wedstrijd van, begrippen als jezelf opbranden of je kapot
lopen, kent ze niet. ‘Ik loop liever tien minuten langzamer maar wel met het
gevoel dat ik lekker heb gelopen, dan dat ik kei kapot ben. Als ik na een
ultraloop thuis kom, kan ik nog rustig de was strijken.’
Chips
Met
brood heeft ze niet veel, wel met peperkoek en eiwitten zoals kwark, yoghurt en
eieren. O ja, veel groenten en noten of lijnzaad gaan er ook wel in. Jet eet
geen vlees, soms vis. ‘Snoepen doe ik niet, maar ik ben verslingerd aan chips.
Als er een lange afstand gepland staat, eet ik de avond tevoren een zak chips.
Echt waar. Dan zeg ik tegen de anderen, ik loop vandaag op chips. Pasta
stapelen of gelletjes tijdens de wedstrijden, daar doe ik niet aan.’ Wel laat
ze de hartslagmeter haar tempo bepalen. ‘Ik loop op een lage hartslag, zo blijf
ik onder de verzuring.’
En
dan is er nog haar vriend, ontmoet tijdens de Landgoedmarathon in Twente. Een afstand
van zo’n 16 á 17 km lopen ze samen, dan vindt hij het welletjes. Zij loopt rustig
nog drie keer zover. Het
lopen heeft Jet Klomp waarden bijgebracht zoals rust, reflectie en
zelfvertrouwen. Een ongelooflijke immense vrijheid en een perfecte strijkbout
voor de mentale kreukels die een mens nu eenmaal heeft. Als ze het
blessurespook niet tegenkomt, dan heeft ze haar 150 marathons in september in
de zak. Vast en zeker!
Pacer: Pacers zijn ervaren marathon- en ultralopers
die in staat zijn een zo vlak mogelijk schema te lopen. Om je door de moeilijke
momenten heen te slepen laten zij zich af en toe terugvallen in de groep om je
moed in te spreken. Zij zijn niet alleen in staat om een strak en gelijkmatig
tempo te lopen, maar kunnen je onderweg ook voorzien van tips en adviezen van
onschatbare waarde.
Abonneren op:
Posts (Atom)